Bilinmeyen Numara:Frida Kahlo'nun bir sözü vardır.
Bilinmeyen Numara:Bilir misin Demir?
Bilinmeyen Numara:"Sevgi basitti.Karmaşık olan bizlerdik"
Bilinmeyen Numara:O yüzden Sevdiğim,
Bilinmeyen Numara:Artık basitleş.
Bilinmeyen Numara:O karmaşık duy...
Ağırlaşmış özlerimi açmaya zorlanırken dün olanlar aklıma hücüm etti.
"Sahip olduğum herkes beni bıraktı. Canımı acıttı. Şimdi sen ben sana sahipmişim gibi davranmaktan vazgeç.Çünkü bir gün sen de beni bırakırsan, dizlerimde kabuk bağlayan yaralar tekrar kanar. Çünkü biliyorum ki sana olan aşkımın beni düştüğüm yerden kaldırıp dizlerim kabuk bağlamasına gücü yeter." Öksürüğüm sözümü bölerken tekrar kısılmış sesimle konuştum. "Bu ses acı çekerken ki çığlıklarım yüzünden kısıldı.Bir de senin için çığlık atmayım.Tekrar.."
Kalbim sıkıştı.Birisi, bir kız benim yüzümden acı çekiyordu.Her ne kadar umurzamaz gözüksem de göz yaşlarım hep içime akar, olayı alaya alırdım.
"Sana İris ile mutluluklar. Çünlü kalbi kırık olan birinin parçlarını yapıştırabilirsin ama izleri hala görünür. Benim kalbim bir çok kez parçalandı. O kadar ki, sen de kırsan toz olmuş parçalar uçup gidecek. Kalbi olmayan biriyle mutlu olamazsın."
Anınim'e karşı umutla konuştum.Hiç bilmediğim birisi dahi olsa,seviye muhtaç birisiydim aslında ben,
"Ama sen bana aşıksın öyle değil mi? Bu da benden kolay kolay vazgeçmeyeceğinin ve kalbin olduğunın kanıtı?"
Birisi sevmiş miydi acaba beni?Birisi önemsemiş miydi beni?Önemsemişti. Anonim ben önemsemişti ama ben onu resmen elimin tersiyle itip,beni sevmeyen,daha ki onu sevdiğimden emin olamdıım kızı koymuştum yerine.
Acıya bağışıklık kazanmış kızın canını acıtmıştım.
Ona bu konuda hayrandım aslında.O tüm zorluklara başa çıkabilmişken, ben sadece maske takıyordum.
Maskem alayla gülerken,maskemin arkasında ki yüz ağlıyordu.
Ben,herşeyi alaya alan umursamaz bir çocuk değildim.Ben,Demir Korkmaz, sevgiye muhtaç küçük bir çocuk taşıyordum içimde.
Gözlerimden yaşlar düşerken,Odam da ki, küçük içki dolabıdan bir şişe bira aldım ve kafama diktim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
**
Yavaş yavaş dönmeye başlayan ve iki tana aldığımdan haberim olmadığı eşyaları görünce sarhoş olduğumu anaıştım 5. Şişemde. Bir şişe daha aldım.
Niye bu kadar içiyordum bilmyorum açıkçası. Tek bildiğim derlerimden kurtulmaktı ve bu bira gayet iyi iş çıkarıyordu boş boş uzuncamlardan İstabul'un güzel manzarasını izlerken esnedim ve o an gözüme telefon takıldı.
Acaba mesaj atmış mıydı?
Büyük bir umutla mesaj attı mı diye bakarken bildirim çubığun da olmaması umudumun kırıldığına örnekti.
Tamam,o atmıyorsa ben atardım.
Demir:Nabrer ln şebşebek!
Demir:Setş seşiyokum.
Demir:Cikken özr dişerim,
Demir:O süktüğ seftiğim işin.
Demir:Ya da seştiğimi safdığım ijin.
Gözlerim her harften iki tane olan klavyeden çekip kelimeleri muhtemel düzgün yazamadığım mesaja baktım ve elimde birayla uykuya daldım yatağın ucunda,İstanbul'u ve İstanbul'un Yıldızları'nı seyrederken.
