Aynı günün akşamında Hilmi cem otele geri dönmüştü. O kadar yorgundu ki kendini hemen
yatağa attı. Atar atmaz da aklına o gün yaşananlar geldi. Gerçekten onun için çok değişik bir
gündü. İlk kez böyle bir olay yaşamıştı. Yaşananlara baktığında birden o çoçuğa karşı bir
samimiyet hissetti.
Biraz düşündükten sonra internetten araştırmaya karar verdi. Tam arama motoruna Murat
Ceylan yazacakken napıyorum ben dedi ve vazgeçti. Gerçekten de niye böyle bir şeye gerek
duymuştu ki ne de olsa bir daha göremeyeceği biriydi diye düşündü ve kendini derin ve huzurlu
bir uykunun kollarında buldu.
***
Murat, Hilmi cem gittikten sonra şezlongta oturmaya devam etti. O gittikten sonra uykuya dalmış
ve daha yeni uyanmıştı. Sahilde kimse kalmamıştı. Bütün şezlonglar boştu. Birden sabahki olay
aklına geldi ve istemsizce gülümsedi. Sonra Hilmi cem'le başka bir yerde karşılaşsaydı neler
olurdu diye düşündü. Belki daha güzel bir başlangıç yapsalardı iyi birer dost olabilirlerdi. Çünkü
Murat Hilmi'yi kendine nedense yakın görmüştü. Hem havluları bile aynıydı. Gerçi bu o kadar da
güçlü bir neden değildi.
Murat telefonunu eline aldı ve arama motoruna Hilmi cem İntepe yazdı. Tam tıklayacağı sırada
vazgeçti ve telefonu kapattı. O bunları yaparken Hilmi cem'in de aynı işle meşgul olduğunu
bilseydi acaba ne yapardı.
![](https://img.wattpad.com/cover/151772591-288-k398569.jpg)
YOU ARE READING
Sen ve Ben Eşittir Hilmur
FanfictionTesadüfler sayesinde karşıma çıkan biriydin sen ama sonumuzun böyle olacağını hiç düşünmemiştim. Senden vazgeçmek çok zor Murat Ceylan ben... bunu yapabileceğimden emin değilim...