Free University |On Going

Advertising

There are a lot of post signs here.
Dikit there. Dikit here. Dikit everywhere.
Para silang mga tumatakbong kandidato dahil sa dami ng mga dinidikit nilang post signs and advertisements. Ano ba ito? Isa nanaman ba itong uri ng scam na nangloloko ng mga taong napapaniwala nila? O sadyang trip lang talaga nilang magdidikit? Ugh. -_-

"Hi ma'am! Try to inquire in this university, wala kang proproblemahin kapag dito ka nag enroll." Wow. Talaga ba? Kailan ba naging stress free ang mga universities? Or I mean, mga schools. Ilang weeks na lang at start na ulit ng pasukan, pero still, I'm not yet enrolled. Since mag co-College na ako, panibagong gastusin nanaman at panibagong gagastusin nanaman. Eh halos gumapang na sila mama at papa kakahanap ng pera para lang pag-aralin ako.

Bakit ba kasi kailangan pa ng mga schools maningil ng sobra sobra?! Hindi ba puwedeng libro na lang bayaran? Total mas importante naman ang kaalaman kesa sa kayamanan eh diba? -_- Ang dami kasing arte eh.
Mula pagka bata hanggang ngayon, sa dami na ng schools na napasukan ko, lahat sila parang mga manliligaw mo. Ang ganda ng pakikitungo sa umpisa, akala mo mabait, pero habang tumatagal lalabas na ang tunay nilang ugali hanggang sa huthutan ka na nila. Sus! Ganiyan naman silang lahat eh.

Kaya itong offer nilang school? Hindi kapanipaniwala.

Habang may mga nagkalat na advertisers na namimigay ng mga flyers sa mga tao, syempre isa na ako sa mga mabibigyan nila, hindi ko na lang sila pinansin at pinagpatuloy lang ang aking paglalakad na akala mo'y walang ibang nakikita.

Akala ko takas na ako pero hindi pa pala. Sa pagpasok ko sa kabilang kanto para mag short cut pauwing bahay, may bigla na lang akong nakadumbuhang lalaki. Sa sobrang laki ng katawan niya, napaupo ako. "Aray!" Sabi ko. So magtititigan na lang tayo dito, ganun ba?
-_- habang abala ako sa pagpupukpok sa katawan ko, bigla kong napansin na parang may kakaiba sa ikinikilos ng nakadumbuhan ko. Nang tumingin ako sa kaniya, napansin kong may kulay red sa tabi ng bibig niya. Sa una, inisip kong baka catsup (ketchup) lang ito na nakalimutan niyang punasan habang kumakain siya. Pero bigla akong nagkaroon ng second thought noong.......

"Good morning ma'am! We are so happy to give this to you! I hope you'll come and see the free offer of Free University!" Napa tili ako sa gulat ng may biglang sumulpot sa kung saan na advertiser. Grabe, hanggang dito ba naman hindi pa rin nila ako tinatantanan? -_- I shook like I was being afraid, "No thank you. I'm not interested." I said with respect and aalis na sana ako pero muli nanaman siyang nag salita. Tumabi siya sa lalaking nakadumbuhan ko at hinarang ako sa aking dinadaanan. "We are not accepting no as an answer. Why not try? Wala namang mawawala, besides, free ang university na ino-offer namin." Pag e-Explained ng lalaki sa akin.

Napa kunot naman ako ng noo ko, "What do you mean free? So ibig sabihin wala kaming kahit na pisong gagastusin kapag nag-aral kami diyan?!" Paninigurado kong tanong. Nangiti ang lalaki at lalo pa siyang lumapit sa akin na siyang dahilan ng dahan-dahan kong pag-atras.

"Yes, exactly! You don't need to pay para lang makapag aral ka. Besides, what you need is knowledge and not money, right? Kaya if I were you, pupunta ako para mag enroll na. Marami sa mga magulang ngayon ang hirap pag-aralin ang mga anak nila lalo na't mahal ang gastusin sa school. Kaya naman ng mag patayo kami ng ganitong klase ng university, marami ang agad na nagpa enroll." Sabi niya.

"Yun nga lang, tago lang ang school na ito noon kaya halos nasa half percent lang mga nag-aaral dito. But now, since we opened it already on public, talagang inaasahan namin na marami ang papasok sa school namin. And we also expect na isa ka doon." Karagdagan pa niya. One last word at mapapa payag mo na talaga akong advertiser ka. -_-

"Please." Oh, okay. Fine. He said the P word which means Please.

I smiled and nodded, "Okay. I'll go in." I said shortly to him. He also smiled to me and gave me his contact number and the flyers they are offering.

Sana naman,this time maging okay na ang lahat.
Sana nga hindi na lang hanggang pangarap ang makapag aral ng libre, ng walang bayad.

At sana naman totoo ang lahat ng mga magagandang pangako nila.