[Book 2]MAGICUS ACADEMY: Princess Light✔COMPLETED✔

~♥~Chapter Thirty-Six~♥~

♥XXXVI♥

Pagkatapos kong makapag paalam ng maayos sa kanila ay bumalik narin ako sa Academy. Katulad ng dati, naabutan ko ang mga estudyante na nag eensayo. Nitong mga nakaraang araw kasi ay puro ensayo nalang ang ginagawa namin bilang paghahanda.

Nagpunta ako sa main training room kung saan nag eensayo ang mga Alpha, nadatnan ko silang nakaupo sa gilid at nagpapahinga.

"Light!! Nakabalik kana!!"tinanguan ko lang si Vron at dumaretso sa virtual room.

Bigla nalang nagbago ang paligid ko. Kung kanina ay puro glass wall ang nakikita ko,ngayon ay puro ito matataas na puno. I closed my eyes and when i open it, the color of my eye turn white.

May mga nakikita akong iba't ibang kulay ng particles na lumulutang sa paligid. Inilabas ko ang air swords ko at pinalibutan ko ang katawan ko ng air spikes.

I step forward and suddenly sabay-sabay ng sumugod sakin ang nagmamay-ari ng mga kakaibang power particles. I twisted up my hand and the air spikes suddenly swirl around and aim them. Namatay ang iba pero naka iwas ang iba.

I swiss my sword and aim their heads thinking that they are the Darkhods. Whoever that Luciforus is, i will gonna end his life.

I rest my head on the wall as i take a break from training myself. I have wounds all over my body but i didn't mind healing them. I want to feel the pain until I will be used to it.

"Light, you should heal your wounds now."

Naramdaman ko ang pagtabi sakin ni Kire at ang pagtitig niya sakin.

"It's ok Kire, just leave it there for awhile"

Napabuntong hininga siya at ginaya ako. Wala ang ibang Alpha dito dahil bumili sila ng pagkain sa Cafeteria. We will have our Lunch here and they insist to buy it themselves.

A minute had passed at wala paring nagsasalita samin. I open my eyes and heal myself while Kire is just staring for what I am doing.

"You shouldn't exceed yourself too much Light."

"I'm not. I'm just practicing to make my stamina stronger. Madali kasi akong mapagod because of the elements that I'm holding."

"But don't let your power drain you. I'm worried about you Light."

"I'm ok Kire." tapos na ako sa pag heal ng sarili ko at sakto ring dating ng mga Alpha.

"Ano, nakapag usap na kayo?" naupo sila sa harap namin at inilapag ang mga binili nilang pagkain.

"Si Kire kasi napaka praning" kinaltukan naman ni Marco is Lance. "Aray naman tol."

"Bahala ka kung bigla ka nalang bumulagta diyan." binuksan niya yung isang tupperware kaya naamoy ko ang adobong manok.

"Nga pala Light, saan ka galing?" tanong ni Xyrin na binubuksan ang mga bote ng inumin namin.

"Sa mortal world. Iniwan ko na sila Luxius at Nilo para hindi sila madamay sa gulo." kinuha ko yung fork at tumusok ng isang pritong manok.

"By yourself? Bakit hindi ka manlang nagsama ng isa sa amin? Paano kung may nangyari sayo."

"I'm ok Vron. I just wanted to spend a time with them. Baka kasi yun na ang huling beses na makita ko sila."

"wag kang magsalita ng ganyan Light. Mananalo tayo at walang mamamatay." seryosong saad ni Vron.

Nagkibit balikat nalang ako at nag-umpisa ng kumain. Habang kumakain kami, we are talking about the upcoming battle. Naisip namin na tawagin ng mas maaga ang mga ka alyansa namin. At ipakalat na sila sa mga bayan.

Pagkatapos naming kumain at nagpalipas muna kami ng ilang oras para makapagpahinga bago bumalik sa pag eensayo.

We spend a total of 12 hours training time today but 14 hours for them because i didn't join them from the start.

Pabalik na kami sa House namin ng makasabayan namin ang mga Beta. It's been a long time nung huli kaming nagkasabay-sabay.

"Hey Philip." bati ni Qen kay Philip at nakipag fist bump.

"Hey, kamusta training?" tanong nito. Ang iba naman ay tahimik lang, ang nag-iingay lang talaga ngayon ay si Qen at Philip.

"Nakakapagod parin. Haha"

They keep on talking about random things. Sometimes about tge training and such. Pagdating namin sa house, naiwan pa sa sala yung iba samantalang ang iba ay mas pili na maagang makapagpahinga para may lakas sila bukas. As for me, mas pinili kong mapag-isa sa terrace habang nakatingin sa napaka dilim na kalangitan.

"Light..."

"Oh, Philip."

Lumapit siya sakin ng kaunti at ginaya ang ginagawa ko.

"Umhh kamusta?"

"Ok naman, nakakapagod, nakaka pressure pero ok naman. Kakayanin."

Hindi na siya nagtanong ulit. Wr stayed like that for a minute. We are appreciating the breeze of the peaceful night, hanggang sa siya narin mismo ang bumasag sa katahimikan.

"Si Biati, may kakaiba sa kanya." he spoke.

"What do you mean kakaiba?" napatingin ako sa kanya. It's rude to talk to someone without looking in their eyes.

"She seems to be a different person. Hindi lang ako ang nakakapansin nun, pati ang iba, na we-weirduhan  sa kanya."

"By means of? Paano siya naging weird? She looks fine kanina."

"Sa training kasi, she's not an Animal whisperer but she talks to animals and like ordering them something. She has the power of gravity but she's not using that power. Looks like she's not Biati pero wala kaming mapatunayan na ganon nga, kung hindi siya si Biati, asan ang totoong Biati?"

Nakaramdam ako ng hinala dahil sa sinabi niya. Maybe they're right, baka nga hindi si Biati ang nakakasama namin ngayon. But how?

"Don't worry Philip. Tutulungan ko kayo. Tomorrow haharapin ko si Biati at aalamin ang nangyayari " I smile to give him an assurance that everything is going to be alright.

"Thank you Light—" he was interrupted by a FAKE cough behind us. There a man named Kire Vx Laurent is standing. "Hmmm I think I should go to take a rest. Good night Light."

"Goodnight Philip!"

He wave so I wave back biding a goodbye. Binalingan ko naman ng tingin si Kire na magkasalubong nanaman ang kilay.

"You always interrupting if I'm talking to someone." sabi ko at tinalikuran siya tas bumalik sa pagtanaw sa kalangitan.

"Of course, I'm jealous. What would you expect?" napaka straight forward niya talaga lagi.

"You shouldn't."

Niyakap niya ako sa likod, resting his chin on my shoulder. We stay like that for a minute before he spoke.

"I don't have the assurance that you're mine my Light. Kaya magiging bakod mo ako hanggang sa ikasal tayo."

"My heart belongs to you Kire. I don't know when but I feel that my heart only wants you."

Nagulat ako ng bigla nalang niya akong ipaharap sa kanya. His eyes, malapit ng umiyak. He's smiling but feels like he wanted to cry.

"You don't know how much I love you Light."

Unti-unti ng lumalapit ang muka niya sakin. Inch by inch, i already know that he's going to kiss me the I remembered what my Dad told me.

"You can't kiss me hanggat hindi pa tayo kinakasal, sabi ni Ama."

That made him stop.

♥♥♥♥♥