My best friend

Δεν φεύγω ξανά....

Μετά από άλλες 2 βασανιστικές ώρες φτάνω επιτέλους!!! Ξαφνικά όλα μου μοιάζουν περίεργα.. οι δρόμοι..Η κυκλοφορία.. τόσα χρόνια μακριά δεν ξεσυνηθισα την βαβούρα της Αθήνας.. πάλι καλά που μεγαλώσαμε σε προάστιο και ήταν πιο ήσυχα.. παίρνω την στροφή που με οδηγεί σπίτι και σιγά σιγά αρχίζω και βλέπω γνώριμες εικόνες...

"Λάθος... Μεγάλο λάθος να έρθω..."
Μουρμούραω αφού περνάω πλέον από κάθε μέρος που μεγαλώσαμε μαζί.. μα ποσο ηλίθια παίζει να ειμαι τελικά... πφφφφφ

Φτάνω έξω από το σπίτι και παρκάρω... Δεν έχω πει τίποτα στους δικούς μου ήθελα να τους κάνω έκπληξη αλλά έτσι όπως έχω γίνει σκατα ψυχολογικά άντε να δω πως θα γελάω...

Βγαίνω έξω και πλησιάζω την πόρτα...

Χτυπάω και μετά από 2 λεπτά η πόρτα ανοίγει...

Μαμα:"ΝΕΦΕΛΗΗΗΗΗΗ????
ΘΩΜΆ ΤΡΕΞΕΕΕΕΕ ΉΡΘΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ!!!!!"

Νεφελη:"ηρέμησε ρε μαμαααα" εκείνη πέφτει επάνω μου με αγκαλιάζει με φιλάει κι εγώ πατάω τα κλάματα... Η αγκαλιά της με κάνει και σπάω.  

Μαμα:"μην κλαις παιδί μου ..με στεναχωρείς κι εγω χάρηκα που σε είδα αλλά μην κλαις"που να ξερε ...

Ο πατέρας μου κατεβαίνει και με αγκαλιάζει τόσο σφιχτά που αισθάνομαι ότι θα σκάσω...

Μαμά:" ήρθες όμως πάνω στην ώρα βρε αγάπη μου ... απορώ δηλαδή.. "

Νεφελη:"τι εννοείς καλέ μαμά??"

Μαμα:" καταρχήν άσε τα πράγματα σου γιατί φτιάχνω ΚΕΕΕΕΕΕΕΙΚ !!!!!!!"

Ωχ ωχ ωχ .... Ο πατέρας μου με κοιτάει από πίσω κάνοντας μου νόημα να μην φάω εννοείται. .. Η γλυκούλα τόσα χρόνια και ακόμα δεν το έχει με τα γλυκα
.. γελάω για λίγο..Σαν να μην πέρασε μια μέρα... Μόνο που ...  Μόνο που πλέον εκείνος δεν ειναι εδώ... Θέλω τόσο να ρωτήσω τη μαμά μου αν ξέρει κάτι αλλά δεν ξέρω τι να της πω ...

Καθόμαστε λίγο και τα λέμε στο σαλόνι όταν αποφασίζω πως πρέπει να κοιμηθώ λίγο.. Είμαι εξαντλημένη από το ταξίδι.. Ο πατέρας μου ανεβάζει την βαλίτσα επάνω και τον ακολουθώ... φτάνουμε έξω από το δωμάτιο..

Μπαμπάς:"Δεν πείραξαμε τίποτα αγάπη μου ..."

Αυτό για καλό μου τον είπα τώρα???

Νεφελη:'Είμαι εντάξει μπαμπά.. άντε πάνε κι εσύ κάτω " εκείνος φεύγει και μένω έξω από το δωμάτιο με μισή καρδιά.. ξέρω πολύ καλά τι θα αντικρύσω μπαίνοντας...