Αυτές ήταν οι τελευταίες της λέξεις.. λέξεις που κράτησα και θα κρατάω μέσα μου . . Όσα κι αν είχαμε πει εγώ και πάλι θα εμένα... Αλλά εκείνη.. εκείνη τα κατεστρεψε όλα... θύμωσα.. Ακόμα θυμώνω..Ίσως περισσότερο με τον εαυτό μου ...

Το να της κάνω έρωτα ήταν απλά ότι πιο όμορφο έχω κάνει στα τόσα χρόνια που ζω ... το να ξέρω πως δεν την έχει αγγίξει κάνεις..Πώς εγώ.. Εγώ απλά την έκανα δική μου ήταν μοναδικό... έκλαιγε στα χέρια μου ... έκλαιγε στο άγγιγμα μου..Στα φιλιά μου .. ένιωθε ευτυχισμένη... Δεν ήξερε όμως πόσο ευτυχισμένος ένιωθα εγώ...

Όποιος την αγγίξει θα τον σκοτώσω ειλικρινά... ξέρω πως έχω χάσει κάθε δικαίωμα πάνω της από λάθος μου αλλά.. Και μόνο στην ιδέα να τρέμει το κορμί της για κάποιον άλλο θολωνω ... δάκρυα αισθάνομαι στα μάτια μου ...

"Πώς τα κάναμε έτσι μωρό μου ...."

Ίσως.. Ίσως γι αυτό την καταστρέφω..Γιατί την αγαπάω ... Την αγαπάω ακόμα...

 Την αγαπάω ακόμα

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Νεφελης pov

Κάθομαι στον άσπρο καναπέ που κάποτε με κρατούσε και μου έλεγε πως θα χτίσουμε καινούριες αναμνήσεις...

Χάθηκε και μαζί του χάθηκα κι εγώ... Πρώτη φορά με έπιασε από τον λαιμό...τρόμαξα σήμερα.. Γιατί με πληγώνει?? Τι έκανα και μου φέρεται ετσι ?? Τόσο κακό είναι πια να αγαπάς κάποιον?? Ηλίθια.. Τον έδιωξα... Εγώ φταίω κατά βάθος...

Ακούω το τηλέφωνο να χτυπάει.. αποκρυψη ..
το πιάνω και το σηκώνω...

Νεφελη:"παρακαλώ??".. τίποτα.. κανείς... Μια ανάσα.. καποιος αναπνέει από την άλλη γραμμή.. Δεν ξαναμιλαω και κάθομαι απλά με το ακουστικό... όλο αυτό είναι τρομακτικό αλλά κάτι μέσα μου δεν με αφήνει να το κλείσω.. Τελικά η γραμμή κλείνει...

Σηκώνομαι να φτιάξω κάτι για φαγητο η Δωροθέα μου είπε πως τελικά θα έρθει να με πάρει να πάμε για καφέ και ειλικρινά δεν έχω φάει τίποτα από χθες το πρωί...

My best friendWhere stories live. Discover now