My best friend

Όχι πάλι...

ΤΙ έχει πάθει αυτό το παιδί??

Δεν προλαβαίνω να ανοίξω την πόρτα του δωματίου όταν το κουδούνι αρχίζει και χτυπάει σαν τρελό... κοιταζόμαστε για λίγο χωρίς να καταλαβαίνουμε...

Άρης:"ποιος διάολος χτυπάει έτσι πρωί πρωί γαμω??"λεει και σηκώνεται..

Νεφελη:"πάμε να δούμε.."

Βγαίνουμε από το δωμάτιο αλλά η αμηχανία ανάμεσα μας είναι αισθητή... φτάνουμε στη πόρτα και ανοίγει...

ΤΙ ΣΚΑΤΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!
ΌΧΙ ΌΧΙ ΌΧΙ ΌΧΙ!!!!!

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΊ!!!ΤΙ ΘΈΛΕΙ ΑΥΤΉ ΕΔΏ????

Μας κοιτάζει καλά καλά και ανοίγει το γαμημένο στόμα της ...

Φωτεινή:" εμ .. ήρθα να ζητήσω συγνωμη .... "λέει και με κοιτάζει... κάνω την ανήξερη και βλέπω τον Άρη να φουντώνει δίπλα μου ...

"Νεφελη ... Εγώ.. Εγώ είπα για σενα κάποια άσχημα πράγματα.. Και .. απλά δεν το ήθελα.. Άρη?? Μπορούμε να μιλήσουμε λίγο??"

Νεφελη:"Δεν ξέρω τι είπες και δεν με νοιάζει Φωτεινή ειλικρινά.. πάω στη κουζίνα.. όλος δικός σου !!" Λέω και απομακρύνομαι πριν ορμηξω επάνω της και δεν αφήσω τρίχα... Στο φινάλε είναι δική του ζωή και δική του απόφαση...

Κάτι λένε στη πόρτα και μετά πηγαίνουν στο δωμάτιο...

Φτιάχνω έναν καφέ και κάθομαι... ξαφνικά εκεί που υπήρχε ησυχία στο σπίτι...ακούω....
"Δεν μπορεί!!! Με γελάνε τα αυτια μου σιγουρα ...
ΣΥΝΕΛΘΕ Νεφελη δεν υπάρχει περίπτωση... "μιλάω μόνη μου όταν παγώνω.... βογγητά πλεον δυνατα ακούγονται από το δωμάτιο του ...

Βουρκωνω ...

"Ηλίθια... "λέω στον εαυτό μου..

Παίρνω το καφέ και βγαίνω έξω στη βεράντα κλείνω τη μπαλκονόπορτα για να μην ακούω .. βυθίζομαι στο λευκό καναπέ και απλά αφήνω τον εαυτό ελεύθερο..

"Πώς πίστεψες ΓΑΜΩ πως κάτι θα άλλαζε... "μουρμουριζω ...

Κλείνω τα μάτια και ξαπλώνω... τα ανοίγω να δω τον ουρανό..

"Κι εσυ συννεφιασμένος σαν εμένα ε ??"παραμιλαω...

Κλείνω τα μάτια.. ξανά... ακούω την πόρτα να κλείνει με δύναμη έξω... Δεν με ενδιαφέρει όμως.. βασικά χεστηκα !! Να πάει να γαμηθει κι αυτός και αυτή και όλοι....

Η μπαλκονόπορτα ανοίγει.. Καλώς τα δεχτήκαμε...

Νεφελη:"τελείωσε το πήδημα και είπαμε να βγούμε για καθαρο αέρα?"
Πραγματικά δεν ειμαι άνθρωπος που μιλάω έτσι.. Και το ξέρει κι εκείνος καλά.. Αλλά αυτή τη στιγμή αισθάνομαι να με πνίγει ένας κόμπος.. αισθάνομαι πως θα σκάσω...