09:58pm.
Hoshi: seok
Hoshi: dumaan ka pala ng apartment bat di ka pa tumuloy
Hoshi: ang sw8 mo
Hoshi: thank you sa ice cream deluxe na iniwan mo lang basta sa tabi ng hagdanan
Hoshi: salamat at winter kaya hindi nalusaw papaano kahit na hindi ko alam kung ilang oras na ba yun nandun
Hoshi: kanina lang kasi ako lumabas
Hoshi:. . .
Hoshi: seok magkasama kami ngayon ni wonwoo
Hoshi: nasa kwarto ko siya ngayon natutulog
Hoshi: ilang oras kasing umiiyak at ngayon lang nakatulog
Hoshi:. . .
Hoshi: may tanong ako
Hoshi: nakakamatay ba ang lungkot?
Hoshi: hindi naman masakit pero sobrang lungkot ko
Hoshi: sa sobrang lungkot ko nga parang nababaliw na ko
Hoshi: seok replyan mo naman ako
Hoshi: hindi ba peace offering mo yung ice cream na yun pero bakit hindi mo pa rin ako pinapansin?
Hoshi: gusto kong pumunta sayo pero hindi ko pwedeng iwanan si wonwoo kasi kailangan niya ng taong dadamayan siya
Hoshi: yung maiintindihan siya
Hoshi: at ako yun
Hoshi: ako parati yun
Hoshi: alam mo bang naiisip kong baka ginayuma ako ni wonwoo kaya ganito ko siya kamahal hahaha
Hoshi: kasi normal pa ba yung magmahal ng ganito?
Hoshi: tapos si mingyu naman ginayuma si wonwoo
Hoshi: langyang buhay
Hoshi: nakakagago
Hoshi:. . .
Hoshi: dapat ikaw na lang ang gumayuma sakin e
Hoshi: kasi alam kong masyado kang mabait para saktan ako
Hoshi: lee seokmin
Hoshi: ayokong maranasan mo ang lungkot at sakit na naramdaman ko na para kay wonwoo
Hoshi: di ko kaya na makita kang nasasaktan|
