Η Κατασκήνωση...

~Chances~

Περίμενα Εκεί. Πάνω από την οθόνη του κινητού. Περίμενα να μου απαντήσει. Ακόμη κι έτσι ένιωθα πως ήμουν έστω και λίγο πιο κοντά του.

Ένιωσα κάτι πίσω μου και γύρισα. Ήταν εκείνος. Τον κοίταξα βαθιά στα μάτια και αφού σιγουρευτηκα πως ήταν πραγματικά εκείνος, μου έπιασε το χέρι και αφού χόρεψε για λίγο μαζί μου με τοποθέτησε αργά στο κρεβάτι και εκείνος ήρθε πίσω μου. Επικρατούσε σιωπή. Δεν μπορούσα να βγάλω λέξη. Ήθελα μόνο να χαρώ την κάθε στιγμή. Εκείνος χάιδευε τα μαλλιά μου και εγώ καθόμουν πάνω στους καλοσχηματισμενους κυλιακους του κοιτάζοντας τον. Όλα ήταν υπέροχα μέχρι που..

"Ζωή μ ακούς?" Όπα. Τι έγινε? Που πήγε ο Τζακ? Και γιατί ο αδερφός μου είναι στο δωμάτιο?
"Τι θες εδώ?" Φώναξα.
"Ήρθα να σου πω να κατέβεις για φαγητό." Είπε αθώα και αφού τον έσπρωξα φιλικά σαν αδερφή βέβαια, του χαμογέλασα και κατεβήκαμε στην κουζίνα μαζί. Γαμώτο. Σιγά μην ήταν αλήθεια. Ούτως ή  άλλως όλα είναι εναντίον μου στο σύμπαν. Μήπως και το σύμπαν ολόκληρο?

...
Γύρισα και ξάπλωσα στο κρεβάτι. Ο καυγάς στο τραπέζι δεν παραλήφθηκε ούτε αυτή τη φορά. Κοίταξα το κινητό μου και είδα ένα μυνημα. Άνοιξα κατευθείαν το τηλέφωνο και κοίταξα την συζήτηση μας.

Δεν μπορεί να το λέει αυτό εκείνος? Η συζήτηση που ακολούθησε ήταν αρκετή για να με σπάσει μέχρι τέλους. Πλέον δεν υπήρχε λόγος να ασχολούμαι άλλο και ήταν σίγουρο. Θα έβαζα τέλος. Και αυτό σύντομα.

Τζακ POV
Στα αρχίδια μου κιόλας. Αν θέλει να παίξουμε έτσι, ετσι θα παίξουμε. Φόρεσα το κράνος μου και βγήκα από το σπίτι βιαστικά. Πάρκαρα και κάθισα δίπλα από τη μηχανή στο πάρκινγκ του κτιρίου. Η πρώτη γκόμενα που πλησίασε την κοίταξα έντονα και την επόμενη στιγμή ήρθε δίπλα μου με ένα προκλητικό περπάτημα. Η φούστα της ήταν κοντή αφήνοντας με να βλέπω τα πόδια της ίσως και λίγο κάτι παραπάνω.
"Ψάχνεις βοήθεια?" Ρώτησε  σηκώνοντας τα χείλη της.
"Μπορεί αλλά που ξέρεις εσύ για ποιο θέμα?"
"Θες να μου πεις και ίσως να σε βοηθήσω?" Μ άρεσε που ανταπόδιδε την συμπεριφορά μου. Στην συνέχεια της πρόσφερα το κράνος μου και αφού ανέβηκα εγώ πρώτος και αυτή με τη σειρά της στην μηχανή την οδήγησα σπίτι μου. Την βοήθησα να κατέβει και αφού την άφησα να μπει μέσα έκλεισα την πόρτα και την κοίταξα προκλητικά.
"Λοιπόν." Είπα και περίμενα την κίνηση της.
 Εκείνη ήρθε πάνω μου και άρχισε να με φιλάει. Σιγά σιγά οι κινήσεις της γινόντουσαν πιο βίαιες. Μου άφηνε πιπηλιές στο λαιμό και αφού ξεκούμπωσα το πουκάμισο αυτή συνέχισε. Της έβγαλα τα ρούχα και όλο αυτό συνέχισε μέχρι που την οδήγησα στο κρεβάτι.

Πουτάνα. Παρατηρούσε όλα τα ακριβά έπιπλα και τα πάντα που άξιζαν μέσα στο σπίτι. Το έκανε ξεκάθαρα γιατί την συνέφερε. Δεν με ένοιαζε όμως και τόσο και αφού ακολούθησε όλη η γνωστή προετοιμασία τελικά μπήκα μέσα της. Δεν ήταν άσχημα. Ούτε και γαμάτα.

Σταμάτησα για λίγο και την κοίταξα. Για άλλη μια φορά ήταν εκείνη. Το πρόσωπο της είχε αντικαταστήσει αυτό της γκομενας που πηδούσα πριν λίγο. Γαμώτο. Όχι πάλι. Βγήκα γρήγορα από μέσα της και αφού της πέταξα τα ρούχα της εκείνη με κοίταξε γεμάτη απορία.
"Βγες έξω."Είπα στην αρχή ήσυχα χωρίς να την κοιτάζω.
"Τι έγι.." Πήγε να μιλήσει όμως η δυνατή φωνή μου την έκανε να σωπάσει.
"Σκάσε. Είπα βγες έξω. Τώρα." Είπα τονίζοντας μια μια τις λέξεις και εκείνη έφυγε φοβισμένη ενώ εγώ την παρατηρούσα από το παράθυρο του δωματίου να την κάνει από το σπίτι μου.

Έπιασα το μπουκάλι με τη βότκα που υπήρχε δίπλα από το κρεβάτι και αφού γέμισε το ποτήρι ήπια λίγο σκεπτόμενος.
"Σκατά." Φώναξα και πέταξα το προσελάνινο ποτήρι στον τοίχο κάνοντας το να σπάσει σε χίλια κομμάτια.

Οι βρισιές ακολούθησαν η μια μετά την άλλη και μετά από όλο αυτό σηκώθηκα για να πάω στο μπάνιο να ξεβγαλθώ θέλοντας να ξεκαθαρίσω τα πράγματα στο κεφάλι μου.
"Γαμώτο." Τα γυαλιά που ήταν ήδη πεσμένα κάτω έκαναν το πόδι μου να ματώσει και στην προσπάθεια να τα μαζέψω, και το χέρι μου εξίσου.

Πουτάνα. Αν δεν είχες φασωθεί με τον άλλο το φλώρο δεν θα ήμουν τώρα Έτσι. Εσύ φταις.

Κι όμως, τα μετάνιωνα όλα την στιγμή που τα φώναζα μέσα στο άδειο δωμάτιο.

______________________________________
Δικό σας.
💬+⭐όποιος θέλει γιατί με βοηθάει
Θενξ

ΘΕΛΕΤΕ SAD Ή HAPPY END?
Εγώ πιστεύω sad θα ήταν καλύτερο τώρα..  δική σας η επιλογή.