You murderer

D1 | T H R E E

POV Aisha

De deur van de klas gaat open. Een wanhopige Suzan staat in de deuropening. 'M.. Mevrouw, Thessa ligt d.. dood in de wc...' zegt ze. Nadat ze dit gezegd heeft barst ze in tranen uit. FUCK! Denk ik. Ik staar voor me uit en ineens flitsen allemaal beelden door mijn hoofd. Twee personen staan tegenover elkaar. Thessa en.. en.. wie is die andere persoon? In mijn herrinneringen is het maar een vage schim.

'Ik zei toch dat je dat niet moest doen? Waarom ben je zo eigenwijs en doe je het toch?' zegt de schim. 'N- nou, ik d-dacht...' 'Jij dacht helemaal niks! Waarom kan je nou nooit eens luisteren?!' PATS! Een klap. Daar ligt Thessa op de grond. Even beweegt ze niet en de persoon stapt op haar af. 'STOP!' roep ik. Ik ren naar de schim toe en probeer haar weg te houden van Thessa, maar dan springt ze op en geeft de schim een klap, recht in zijn maag. De schim zakt ineen en Thessa en ik rennen hard weg.

Ik word weer uit mijn gedachten gehaald door iemand die naar me toe komt lopen. 'Gaat het wel, Aisha?' 'W-wat? Wie ben jij? W-wat is er gebeurd?' zeg ik nogsteeds in shok van het nieuws dat Suzan kwam brengen. 'Ik ben het, Milan. I-ik zag dat je wit weg trok e-en ik dacht..' mompelt hij. 'Het geeft niet, i-ik ben gewoon even..' verder kom ik niet want daarna barst ik in tranen uit. Milan komt naast me zitten en hij wrijft over mijn rug. Ik draai naar hem toe en duik in zijn armen. 'W-wow. Rustig maar. Het is al goed,' zegt hij troostend. Een paar seconden later voel ik druppels op mijn shirt vallen. Ik kijk Milan aan en zie dat ook hij moet huilen. 'Ze was een lief meisje,' zegt hij en daarna lacht hij naar me. 'Ik denk dat we elkaar de komende tijd veel nodig hebben, maar ik zal er voor je zijn.' 'Dankjewel Milan,' zeg ik en we laten elkaar los. 'Kijk! Aisha en Milan zijn een stelletje!' zegt Teun. Oke dat deed de bom barsten. Woedend sta ik op en roep: 'Dat is echt het enige waar jij aan kan denken hé? Thessa is net vermoord in de wc en jij vind het belangrijker dat Milan mij alleen maar komt troosten?! Je bent echt gestoord! Er is net wel een klasgenoot vermoord. V-e-r-m-o-o-r-d, hoor je?' 'Nou sorry hoor, ik wist niet dat je boos werd,' zegt hij arrogant. 'Je begrijpt het echt niet hé,' zeg ik kil. 'Ik wist niet dat je zo dom was,'