My I | junhao

O1O

- Flashback -

Nasa kwarto sila Minghao at ang doktor. Ayos na ang kalagayan niya. Hindi niya pa din alam kung bakit siya nagsuka ng dugo. Ang alam niya lang ay bigla siyang naduwal, ngunit hindi niya alam na dugo pala ang ilalabas niya.

"Iho, I need to ask you some questions. Kumuha na din kami ng dugo mo kanina. We're just waiting for the results." Nanatiling tahimik ang binata. He is nervous, who wouldn't?

"The past few days or months, how is your appetite?" Inalala niya naman ang mga ginagawa niya the nung mga nakaraang buwan.

"For the last 3 months, hindi po ako gaanong nakakakain ng ayos." He said, honestly. Tumango naman ang doktor at isinulat 'yon.

"Have you been sleeping well? Any sleeping problems?"

"Hmm. Madalas po akong puyat at minsan po ay hindi na nakakatulog. And no, I don't have sleeping problems. Puro po kasi school works ang ginagawa ko,"

"Nahihilo ka ba palagi? Nanakit ang ulo? At sa nangyari kanina, I guess you vomit blood kaysa sa natural na suka."

"Yes Doc. I do get dizzy, pero mas lamang po ang pananakit ng ulo ko. Bigla nalang po akong nasuka kanina and I didn't expect it to be blood,"

Napatango naman ang doktor sa sagot ni Minghao sakanya, "That's all. I'll be back after 15 minutes."

Umalis na ang doktor, he heaved a sigh. Hindi niya alam kung anong nangyayari sa katawan niya. Is he getting overworked?

15 minutes went by and he didn't even realize na nakapasok na ang doktor niya sa kwarto niya. Sa sobrang lalim ng iniisip niya, hindi niya na narinig ang pagbukas ng pinto.

"The results are here, Mr. Xu." May hawak na brown envelope ang doktor at ibinigay ito sakanya. Parang ayaw na niyang buksan pero kailangan niyang malaman.

Patient's Name: Xu Minghao
Age: 22
Date of Birth: November 7, 1997
Blood type: O

Results of Blood Test

As of March 16, 20** with the time of 5:13 PM, the blood test result of Xu Minghao clearly states that he is positive in Leukemia, it is currently at its Stage 1.

Symptoms:

• Dizzyness

• Frequent headache

• Vomits blood

• Bruise

Doesn't have enough appetite thus, doesn't get enough sleep. It made his blood go low and didn't have enough red blood cells that made the white blood cells rise. It crowd out the red blood cells and platelets your body needs to be healthy. All those extra white blood cells don't work right.

Type of Leukemia: Acute Leukemia

The unhealthy red blood cells crowd out the healthy red blood cells of the patient which is prouduced by the bone marrow.

Suggested Treatment: Chemotheraphy

Nanginginig ang mga kamay ni Minghao dahil sa mga nakita niya. Akala niya ang simpleng pagsakit ng ulo niya ay madadala sa pagtulog pero hindi pala.

"I'm sorry, Mr. Xu. Pwede pa natin itong maagapan. Chemotheraphy and medicines will do."

Tinapik na lamang niya balikat ni Minghao na hanggang ngayon ay tulala pa din dahil sa sakit niya. Tulala siya ngunit tuloy-tuloy ang ang paglagaslas ng luha sa mata niya.

- End -

"Minghao. . . tahan na," Saad ni Mingyu pero pati siya hindi matigil sa pag-iyak.

"Do I deserve this?" Tanong ni Minghao sakanya pero hindi siya makasagot. For a short moment, he felt a lump on hiss throat.

Natatakot si Minghao kaya higpit na higpit ang yakap niya kay Mingyu, "Paano sila Mama at Papa? Paano ka? Kayo? Paano na ang pag-aaral ko? Paano. . . paano si Junhui?"

"Paano kung mawala na ako?" Agad na napapitlag si Mingyu. He hugged his friend even tighter.

"Hindi ka mawawala. Hindi ako papayag."

"But w-what if I'm destined to leave this world, this early? May magagawa ka pa ba?"

Hindi ito nakapagsalita. He was left unspoken, "I'm sorry. . . natatakot lang ako." Agad na sabi ni Minghao sa kaibigan niya.

Naiinis si Mingyu dahil parang sumusuko na si Minghao kahit na may pag-asa pa. Naiinis ito dahil ang bilis panghinaan ni Minghao ng loob, "It's. . . fine. Wag na wag kang susuko, pwede ba 'yon?"

Minghao nodded in agreement, he couldn't tell how long will he live, "W-wag mo na muna sabihin sa iba ha? Alam kong may karapatan silang malaman 'to pero wag muna. . ."

Mingyu respects Minghao's decision. Kahit na gusto niyang pigilan si Minghao sa ganitong desisyon ay hindi niya magawa, "What about your parents?"

Minghao bitterly smiled, "I have to tell them soon. Masakit sakin pero mas masakit para sakanila." Naluluha na naman siya. "I have to,"

"I believe in you. You'll surpass this,"

----

"Minghao! Bakit ngayon ka lang?" Patakbong pumunta si Junhui sa bestfriend niyang bagong dating. 6 na ng gabi nung nakauwi siya.

"Nag-bonding lang kami ni Mingyu," Napairap naman si Junhui dahil narinig na naman niya ang pangalan ni Mingyu.

Dapat pala tumakas nalang ako kanina, edi sana ako ang kasama ni Hao.

"Lagi na kayong magkasama ha," Kunwari namang nagtatampo si Junhui pero totoo ang selos na nararamdaman niya.

Piningot naman ni Minghao ang tenga niya, "Gago k b. Minsan na nga lang e,"

Inakbayan niya si Minghao, "Joke lang. Pero teka nga," Hinawakan niya ang mukha ng kaibigan niya. "Ba't ang putla mo?"

Nanlaki naman ang mga mata ni Minghao, "Pagod lang 'to. Hehe." Kumamot siya sa batok niya. "Kumain ka na ba?"

Tumango naman si Junhui, "Ikaw ba?"

"Oo, kumain na kami ni Mingyu sa labas." Nakatalikod si Minghao kay Junhui kaya hindi nito nakita ang pagkairita ni Junhui, "Nga pala, wala naman tayong pasok bukas diba? Tara movie marathon?"

"Sige ba, magpapalit lang ako sa kwarto." Pagkapasok na pagkapasok niya sa kwarto ay ini-lock niya kaagad ang pinto. Kinuha niya mula sa bag niya ang brown envelope na naglalaman ng results niya.

Itinago niya ito sa pinakailalim na parte ng closet niya, nagtungo siya sa banyo at nag-shower.

"Kung kailan naman ayos na ulit kami, saka pa naging ganito,"

Pinunasan niya kaagad ang luha niya, "Lalaban ako. Hindi pwede na basta nalang ako sumuko. Tama si Mingyu, kailangan kong maging matatag ngayon."

Please.