Ishe Ti

Ditari i Reit

Rei nuk ka ditar por do te shkruaj nje mendim sesi Rei ose nje djale e perjeton ndarjen.
Kane kaluar plote 2 jave pa te, e pashe sot me shoqet e saj, sa e lumtur dukej! E kishte marre veten mesaduket, epo te te lejne me nje tek mesazh seshte aq e lehte sepse  Une e lendova ate me shume se e lendoi ajo mua....per nje gabim i cili mund te rrugullohej?!
Edi qe jam penduar ?! Dua te kthehem ta perqafoj! Por qekur e lash me nje mesazh meduket vetja kaq shume legen per ti kerkuar falje kur e perdora ate si lecke?! Oh zot!  Gjate javes se pare isha kaq rehat! Pastaj java e dyte u mbyta ne nje det kujtimesh! Me mungonte kur e perqafoja nga mbrapa, ose kur luaja me floket e saj!osee kur behej me nerva dhe fillonte te me bertiste si nje qenushe e vogel dhe me pas me shihte me ata sy te pafajshem dhe me perqafonte pa hezitim.... Kur e thirrja "llupsja ime" ... po tani kujt ti therras llupse une?!
Pyes veten si eshte tani ajo?! A me urren?! Apo akoma ndjen?! Jam shume kurioz per te ditur nqs flet per mua akoma apo me ka harruar? Dua ti flas por egoja dhe krenaria e forte me ndalon!!!
Ve bast qe ka qare cdo dite duke mallkuar veten per ate qe beri, por sduhej ta beja te qaje! Ajo ishte my baby girl, si mund te lendoja nje krijese te brishte si ajo?!
Do doja te ktheja kohen dhe ta ndaloj ate mesazh dreqi te shkoje!!  Por edhe nqs kthehem, asgje sdo jete si me pare keshtuqe me mire po vuaj ne heshtje... mbase seshte e thene te jete!
Femra e pare ne jeten time :Elen! Ate qe kam dashur aq shume saqe e lashe ......

Ditari i Elenit
(Faqja e parafundit)
Vertete mendove se une te kam harruar? Vertete mendon se une qesh sepse me qeshet?? Jo, une qesh per te hequr mendjen nga realiteti qe jetoj! Akoma nuk arrij ta besoj sesi me le me nje tek mesazh!! Ishte mashkulli i pare qe besova, dhe me zhgenjeve! Po ta dija qe do vuaja kaq shume,do ktheja kohen mbrapa dhe te ndaloja takimin tone rastesor!
Edi sa me mungon? Cdo dite,cdo sekond,cdo minute,cdo bisede!!!
Kjo ndjenje me pervelon,me shkaterron e me konsumon cdo dite!
Te vura para familjes, shih sa i rendesishem ke qene per mua!!! Te lendova, ok e pranoj, por do te sheroja serisht....

Te tere me thojne se do te kaloje,por pse koha kalon dhe une vazhdoj te ndihem njelloj? Pse brengosem cdo dite?! Pse perhumbem ne mendime kur jam vetem?! Pse kur shoh cifte se bashku filloj te lotoj?
E di c'jane lotet?!
Jane fjalet qe goja smund ti nxjerri dhe ndjenjat qe trupi nuk arrin ti perballoje dot,  te qash eshte te clirosh trupin nga dhimbja mendore qe ndjen! Ashtu bera dhe une, qaja papushim derisa trupi im u mesua me dhimbjen dhe nuk kishte me lote por kur ska lot nuk ka clirim, tani qe trupi im i perballon keto situata do te thote qe eshte me e veshtire pasi do i mbaj tere ndjenjat perbrenda derisa te shperthejne ne nje dite te caktuar! Me beso qe sdua te te dua, sdua te qaj, sdua te kujtoj kujtimet me ty! Por me ty kam kaluar shume gjera, kam mesuar shume nga vetja , por prap nuk edi nqs ja vlen te vuash kaq shume kur pas 1 viti , do kesh vetem nostalgji dhe asgje tjeter!! Sa dua te kthehesh te krahet e mi! Ose me sakte une tek krahet e tu, kur dora jote pershkonte lekuren time te bute, dhe perqafimi jot ishte i vetmi vend qe me bente te ndihesha e sigurt! Kur shtrija koken te gjoksi jot, ndihesha e plote kurse tani ndihem gjysem....
Dashuria jone ishte e cmendur, ishim komplet te ndryshem por duheshim ose te pakten une te doja! Kam pyetur veten shume shpesh sesi je?Sesi po ja del mbane me kujtimet, madje kur te shoh dua te vrapoj dhe te perqafoje por eshte e kote, gjithcka per ty ka perfunduar dhe ke vazhduar jeten perpara pa mua.... mbase une duhet te beje te njejten gje... jo sepse dua por sepse eshte e vetmja zgjidhje qe me ka mbetur.....