တံခါးကိုခပ္ျကမ္းျကမ္း ပိတ္ကာ ထြက္သြားသည့္
ေမာင့္ကိုျကည့္၍ စိတ္ထဲတြင္ တစ္ခုခု စိုးရိမ္ေနသလို။ ေမာင့္ကို ဆံုးရႈံးရေတာ့မလို စိတ္ထဲျဖစ္လာတာ
ေျကာင့္ရင္ထဲတြင္ပူလာသည္။ ကုတင္ေဘးနား
ေအာက္ဖက္တြင္ ထားသည့္ ေရခဲေသတၱာ အေသး
ေလးထဲမွေရေအးေအးေလးတစ္ဗူးကိုယူကာ ေရ
ထည့္ေသာက္ရန္ ခံုေပၚတြင္ တင္ထားသည့္ ခြက္ကို လွမ္းယူမိေတာ့ …
"ခြမ္း"
ျဖဴေဖြးစြာတည္ရွိေနေသာ ေဆးရုံျကမ္းခင္းေပၚတြင္
ပြစာျကဲသြားေသာ ဖန္စတစ္ခ်ို႕ ။ ထိုဖန္ကဲြစတို႕ကို
ျကည့္၍ ေမာင့္အတြက္ ပူေနသည့္ စိတ္တို႕မွာ
ပို၍ ပင္ပူေလာင္လို႕လာသည္။
ကိုင္ထားသည့္ ေရဘူး ကိုေဘးခ်ကာ အခန္းအျပင္
သို႕ အေလာတစ္ျကီးထြက္လာခဲ႔မိသည္။ ေဆးရုံ၏
ေအာက္ဆံုးအထပ္တြင္ရွိသည့္ ေဟာခန္းတြင္ ရႈပ္
ေထြးလွေသာ လူအမ်ားထဲမွေမာင့္ကို လိုက္ရွာေနမိ
သည္။ေရွ႕ေနာက္လွည့္ကာ လူအမ်ားျကား မူး
ေနာက္ေနေအာင္ လိုက္ရွာေသာ္လည္းေမာင့္ကိုမေတြ႕။
စိတ္ပူလြန္းတာေျကာင့္ ေဆးရုံအျပင္သို႕ထြက္လာ
ေသာ္လည္းဘယ္ကိုလိုက္လို႕လိုက္ရမွန္းမသိ။ ေဆးရုံ၏ အေပၚဆံုးကို မထင္မွတ္ဘဲ လွမ္းကာျကည့္မိ
ေတာ့ သူ၏ခ်စ္ရေသာလူသားသည္ ေဆးရုံ ေဘာင္
စြန္းစြန္းတြင္ မတ္တပ္ရပ္လ်က္။
"မျဖစ္ရဘူး "
တစ္ေယာက္ထဲျကားေလာက္သည့္ အသံတုိုးတိုးျဖင့္
ေရရြက္ကာ ေဆးရုံ အေပၚထပ္သို႕ ဓာတ္ေလွကားထဲ
အေလာတျကီးဝင္ကာတက္လာခဲ႕သည္။ ျမန္ျမန
္ေရာက္ခ်င္ေသာ္လည္း အထပ္ေရ ကြာလြန္းတာ
ေျကာင့္ မေရာက္နိုင္။
ေမာင္နဲ႕ကြာရွင္းရန္ခြင့္ျပဳခဲ႕ရျခင္းမွာေမာင့္ကိုမုန္း၍မ
ဟုတ္။ ကြာရွင္းရန္ေျပာထားသည့္ ေမာင့္ဆႏၵကိုလိုက္ေလ်ာခ်င္သည္။ နာက်င္လြန္းလွျပီျဖစ္သည့္ နွလံုးသားကိုလဲ အနားေပးခ်င္သည္။
သူမနဲ႕ကြာရွင္းခဲ႕လွ်င္ ေမာင္သည္သူခ်စ္ေသာသူနွင့္
ေပ်ာ္ရႊင္စြာေနသြားရလိမ့္မည္။ နာက်င္မႈမရွိ ေပ်ာ္
ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္အခ်စ္ေတြနဲ႕ အတူဘဝကိုျဖတ္သန္းသြား
ျကလိမ့္မည္ဟု ထင္တာေျကာင့္ ကြာရွင္းရန္ လိုက္
ေလ်ာေပးခဲ႕ျခင္း။
YOU ARE READING
Just One Day (Completed)
Fanfictionေမာင္ဘာေျကာင့္ရုတ္တရပ္ျကီး ေအးစက္ျပီးရက္စက္တတ္သြားတာလဲ ကြ်န္မနားမလည္... ေမာင္ ကြ်န္မကို မခ်စ္ေတာ့ သည္ျဖစ္ေစ ... မုန္းသြားသည္ျဖစ္ေစ ... ကြ်န္မကေတာ့ ေမာင့္ကို အသက္ထက္ခ်စ္သည္ ...
