The Bet For Lust

1: Reunited

#Reunited

ANGELIE

"Hey, can't sleep?" I asked and went beside him. Magkarugtong kasi ang veranda ng kuwarto ko at kuwarto niya kaya walang kahirap-hirap na nakalapit ako sa kapatid kong tulalang nakatingin sa langit. Agad ko namang naagaw ang kaniyang pansin at lumingon ito sa akin.

"Hmmn, slight," maiksi niyang sagot habang nakapatong ang dalawang braso sa railings ng veranda.

“Hmm, I missed this place!” banggit ko sa tambayan namin noon.

Favorite spot kasi namin ito mula pa noong pagkabata at noong hindi ko pa piniling sa California magtira. Hindi na rin ako magtataka kung hanggang ngayon ay rito pa rin sa lugar na ito tumatambay si Drew para mag-isip.

Napansin ko ang bahagyang pagtango nito. "Ahuh. Ikaw, bakit gising ka pa? Nakapag-dinner ka na?" he asked instead, but then I nodded.

"Yeah, a while ago. And gustuhin ko man na matulog, hindi naman ako dalawin ng antok. Kahit kaninang dumating ako from airport hindi rin naman ako nakapagpahinga nang maayos. Namamahay yata ako!" tugon ko at humawak sa railings na malapit sa kaniya.

But the line on his forehead was furrowed then asks me, "Gano'n? Eh, anong ginawa mo no'ng umakyat ka sa kuwarto mo?"

I chuckled and said, "I just wanted to avoid the questions of Mom. I don't want to talk more about that. Naayos ko tuloy ang lahat ng gamit ko sa wardrobe, tsk!" Then I winced.

"Tsss, why don't you try to open up? Sinasarili mo! Eight years na ang lumipas, sikretong malupit pa rin ba 'yan?" he asked, but then he looks up again in the sky.

"Hindi naman kasi iyon importante, kaya dapat sinasarili na lang. Ikaw, k’wentuhan mo naman ako, from the past f*cking years up to… Meisen," I said and turned to look at him.

"Kailangan pa ba?" Then he Suddenly chuckled.

"Ikaw," I said and folded together my arms across my chest.

"Bakit ako?" he quickly asked.

"Hmmn, matagal na tayong walang k’wentuhan about the things from the day that I left here."

"And that was the time that you has been crying so over. Bakit hindi ikaw ang magbida? Until now I do not know why you are f*cking cried out loud. Tapos bigla ka na lang nagdesisyon na umalis at iniwan kami rito. Hindi ko nga alam kung bakit ka pinayagan ni Mom. Siguro naawa na sa gabi at araw mong pagngalngal," he said and shook his head.

But rather than answering him, pinilit kong iliko ang usapan. Palusot kung lulusot with matching raised my perfect eyebrow.

"Tsk, pilit ka pa ring lumulusot," he said and I felt his distressed.

"Whatevah! Ikaw kasi ang gusto kong magk’wento. Paano ba ang nangyari?" I asked again.

"Anong paano ba?" he asked me back.

Agad akong napahugot nang malalim na paghinga and I rephrased my question, "Paanong naging si Meisen? Eh, sa pagkakaalam ko ay patay na patay ka kay Zia? Ano ang nangyari?"

Natawa siya ng pagak, but he asked me, "Can you keep a secret like how you kept your secret as well?"

"Secret?" I briefly response.

"Ahuh!" he hummed.

"Hmmn, why not! Alam mong hindi ako madaldal na tao. I can handle it with care! So spill it, Bro!" I said at lumagok muna siya ng alak sa baso.

Then he told me about his past but I wasn’t tell him the story behind my part.

I felt the sincerity, pain and anger in his voice after I heard what had happened.

Hindi ko alam na may nangyaring gano'n! Hindi ko alam na noong panahon na umiiyak ako dahil sa walang kak’wenta-kwentang taong nagwasak ng puso ko ay siyang pag-iyak rin pala ng puso ng kakambal ko. And it was happened five months ago, after I got my space.

Hindi ko inakalang maging sa usaping pag-ibig ay magkarugtong ang aming kapalaran. Pareho kaming sinaktan ng mga taong pinagkatiwalaan at minahal namin nang higit pa sa aming sarili!

Pero sana kung anuman ang plano ni Drew ngayon, maging matagumpay ito para mabuo na muli ang pusong nasaktan ni Zia nang sobra! Good luck at salamat kay Meisen na handang tulungan ang kapatid ko kahit na sa kabila nito ay isang laro lamang ang pinasok nila.

…

Pababa na ako sa hagdan nang batiin ako ni Drew at ni Meisen na kapapasok lang sa pintuan. “Hey, Angelie. We got our invitations, do you want to check this out? Para makita mo kung sinu-sino ang mga kasama sa entourage?”

“Hmm, kailangan ko pa bang tingnan 'yan? Makikita ko rin naman sila sa kasal niyo. Hindi na lang siguro. May lakad kasi ako,” sagot ko habang nagta-type ng message sa phone ko.

“Then, where are you going?” he asked habang inaayos ang bunch ng wedding invitations na ipamimigay nila sa mga guests.

“I have to meet the old friend. She already know my existence here, so the reunion will make it happen,” paliwanag ko sa kaniya.

“So, how would you get there? Ihahatid ba kita?” aniyang lumingon pa sa akin.

“No need, Bro. Nagpasundo na ako kay Jean dito kaya huwag ka nang mag-abala!” sagot ko.

“Okay, then where she is?” he briefly asked.

“On the way na. But wait, my early gift kayong dumating. Ako ang naka-receive. Wala si Mom, eh!” I replied.

“Gift? Kanino galing?” Then he furrowed his forehead.

“Tsss, kay Dylan. By the way, nag-trespassing na ako sa room mo, hahaha! Hindi naka-lock, eh. Check mo na lang later. Iniwan ko sa bedside table, naka-sealed envelope pa,” I winked

“Sure, thanks!” he said, then we heard some beeps from the outside.

Mabilis na akong nagpaalam at kumaway, “There she is. I gotta go. Bye, Meisen!”

“Bye, ingat!” she answered back and waved up, too.

Paglabas ko, nakita ko si Jean na nakatayo habang nakasandal sa kotse niya. She’s busy tapping her phone but suddenly stopped when she saw me in front of her.

“Hi, Jean!” I greeted her with fully smile on my brim, but then her eyes blinking like she is so crazily surprised.

“Woah! Rhea-Angelica-Tuvierraaaaa! Ahahahiiiyyy! Oh my gosh! Ang ganda mo, Angelie! Mas maganda ka ngayon kaysa noon! Naks! Iyan ang gandang hiyang sa Cali, hahaha! Gosh, wait—” tuwang-tuwang aniya saka mabilis na bumeso sa aking magkabilang pisngi.

“Ahahaha, na-miss mo ‘ko?” I asked and almost roared into laughter.

“Syempz naman! Pero kung ang pagiging loveless ay nakakaganda, pak! Ganiyan na lang sana ako! Tuwa ko pa!” wika nitong umiikot ang eyeballs niya.

“Hahaha, baliw ka pa rin! Blooming ka naman, ah. Kaya you don’t have to worry because in the end, pareho pa rin tayong single, cheers!”

“Hahaha, cheers! As you say so. By the way, sakay na. Sa daan na tayo magchikahan. So excited na maka-bonding ka, Hihihi!” she seems like hoity-toity said.

“Ahahaha, yep! Let’s go!” I answered and went to ride in.

…

“Come on, let’s go,” ani Jean at nagpatiuna nang pumasok sa loob ng isang bar na pag-aari ng kaniyang pinsan.

“Dito mo talaga napiling mag-bonding tayo, no? Magaling!” puna ko sa lugar na pinagdalhan niya sa akin.

“Hahaha, hayaan mo na! Don’t worry, naka-VIP room tayo as I requested to Simone. Isa pa, may surprise ako sa iyo!”

“Surprise? Like what?” I narrowed my eyes.

“Ahuh, basta makikita mo rin pagdating natin sa loob,” she answered instead of.

“Hmmp, ano na naman kaya ‘yang paandar mo? Sana lang hindi ‘yan sablay, huh? Malakas maka-allergy, eh!”

“Hahaha, malabong mangyari ‘yun, promise! Sa dalas kong gumawi rito, ni minsan hindi ko man lang na-encounter maski anino niya. So, chillax and be out, hahaha!”

“Oh, bibig mo! Dahan-dahan! Baka makalimutan mong matagal nang nahimlay sa baul ang tinutukoy mo, kaya huwag mo nang halungkatin pa. Lalabas ang alikabok!” sagot ko na sobrang ikinatawa naman nito.

“Hahaha! Kaloka! Eh, ’di meow! But as what you said before, treat him like HE NEVER EXIST! Noted naman ‘yon, Angelie! Kaya wala ka nang maririnig tungkol sa kaniya,” aniya at iniayon ang kamay tulad ng isang nanunumpa sa harapan ko.

“Hmn, it’s not what I mean’t—” ngunit hindi ko na nagawang ituloy pa dahil…

“SURPRISE!” sabay-sabay na sabi ng lahat ora-mismong pagbukas ng pinto ni Jean.

“Aha-aha-ahahaha! My God, Jean! How do you have it done? Can’t believe this! Hahaha!” sabi ko nang isa-isa nang lumapit sa akin ang tatlo pa naming close friends noong college.

We shared in hugs and greetings. Grabe! Ibang klase talaga itong si Jean. Napagsama-sama niya kaming lahat. Eh, huling balita ko sa mga ‘to nasa ibang bansa na sila with their families and blooming careers, but how about this night? Nasa iisang lugar kami just to reunite.

“Hahaha, see? Tayo na lang dalawa ang single!” ani Jean sa akin na ipinush pa ang dibdib para mas ma-enhance ang size at cleavage niya.

Napailing na lang ako sa pagiging lukaret niya. “Eh, bakit kasi nakipag-break ka sa jowa mo?” pagdaka ay tanong ko.

“Jusko naman! Buong akala ko kasi sadyang matino at maginoong lalaking ‘yon. Kaya naman pala hindi makuhang mambastos, lalaki rin pala ang type niya, pakshet! So, saan ka pa, ‘di ba? Hindi mo pa ba siya hihiwalayan kung nahuli mo silang naglalabing-labing ng boyfriend niya? Hahaha! Pero teka nga… POV mo ‘to, kaya don’t make me singit-singit here, huh?”

“Hahaha, well thank you so much for the surprise! It’s been eight long years when we are together! How are you, girls?” I asked to the three among with us.

“So happy being here. Pero nakakainis, huh! Kung kailan dumating ka, siya namang balik ko sa Italy in next three days! Sana inagahan mo ang uwi rito sa Pinas. Mahaba-haba sana ang panahon na puwede tayong mag-bonding!” Glaiza said. Have two kids, but still pretty and sexy.

“Hahaha! Sorry, girls. Marami kasi akong inayos sa Cali kaya hindi ako makalipad agad-agad. But three days are enough para makapag-enjoy pa rito before your flight, ‘di ba?” then I smiled at them.

“Ahuh, you’re right, Angelie. But I am confused, why you buried yourself without a man in your life? Ang tagal na noong huli, ah!” Si Leah na nag-hairflip pa bago ipinatong ang dalawang braso sa ibabaw ng mesa.

“Ugh, wala sa priority!” maiksi kong tugon.

“Hahaha, I hope it will be change soon! But anyway, I think we need a bucket. Mahaba-habang inuman ‘to, hahaha!” ani Rosenn na dati pa ay mahilig na talaga sa mga drinking session. Ewan na lang kung nagbago na siya kahit kaunti buhat nang magpakasal siya sa isang Autralian businessman.

“Hmn, mga baliw! Wala kayong makukuhang info sa akin kahit lasingin niyo pa ako. Committed ako sa business line ko kaya wala akong time!” I chuckled.

“Hahaha! Oh well, shall we start with this one?” Jean asked, but then she opened the liquor with black label.

“Ugh! Siguraduhin mo lang na may ititira ka pang katinuan sa katawan para maihatid mo ako pauwi, huh! Naku, Jean De Guzman!”

“Ahahaha, don’t worry, Tuvi! Mataas ang alcohol content ng katawan ko kaya hindi ako agad-agad malalasing, trust me!”

“Ugh, crazy, Degu!” nasabi ko na lang, then the spree session get started.

…

“Hey, girls! What are you all doing? My God! Akala ko ba ako ang lalasingin ninyo? So,why you all stooped down there? F*ck! Uwi na tayo. Glaiza, leah, Rosenn… my God! Jean Degu, wake up! Ugh, pambihira!” Sabay tayo sa upuan, isinukbit ang sling bag at pasuray-suray na lumakad patungo sa pinto.

“My God! Umiikot!” I almost whispered after I went out and shut the door to close.

Dahil mahaba ang pasilyo, hindi ko na ma-recognize kung saan kami dumaan papasok kanina. “Is it from the left or is it from the right? Left, right, left, right? F*ck! Okay, I rather choose to go right!” sabi ko at gumabay na sa pader para maglakad na palabas.

Pero lalong bumibigat ang ulo ko pati na rin ang talukap ng aking mga mata. “D*mn it! I need to go home,” usal ko at pinilit pa ring gumabay, pero maski ang mga paa ko ay nahihirapan na rin na humakbang.

At sa hindi sinasadya, napatid ako sa sarili kong paa, then my balance fall out. “Sh*t!” I cursed, but someone caught me up.

Agad ko siyang tiningala at bumungad sa akin ang mukha ni “S-simone? I want to go home!” sabi kong napapikit na.

“Nasaan ang mga kasama mo? Si Jean?” sa halip ay tanong niya pero hindi ko na magawang sumagot dahil as of the moment, namamanhid na rin ang dila ko.

Hanggang sa naramdaman ko na lang na umangat sa sahig ang aking mga paa, tanda nang pagbuhat niya sa akin.

But I am confused! Sa kaliwang braso niya ako inalalayan kanina pero bakit mula sa gawing kanan ko ang taong bumuhat sa akin?

So, I forced my eyes to open, but I was shocked when I saw him that he was not Simone. He is—

“J-jacob?” Oh, f*ck that alcohol!