KÜÇÜĞÜM - YENİ SEZON - 17.BÖLÜM
Balayı…
Miranda Amerika topraklarında gezerken birkaç ay sonra tekrar buraya gelmenin sevincini yaşıyordu. Teyzesinin yanından ayrılırken annesi vardı, şimdi ise kocasıyla beraberdi. Genç kız yanında sakinlikle yürüyen adama bakıyordu. Yaşadıkları kötü olaylardan sonra birbirlerine karşı davranışları inanılmaz yumuşamıştı. Miranda arada onun sinirlerini bozmak için kafasının bildiğini okuyordu. Jason ise sınırının elbet bir süresi olduğunu düşünerek hoşnutlukla ona karşı koyuyordu. Miranda ile aralarındaki artık o adı konulmaz şeyi dost olarak perçinliyorlardı.
Miranda teyzesinin malikanesinden içeri girdiğinde bir heyecan tüm bedenini ele geçirdi. Burayı çok seviyordu. Arabadan inip ağaçların üstünü örtüp oluşturdukları yeşil trenden yolda yürüyorlardı.
Keyifle güldüğü Jason’ın gözlerinden kaçmadı.
“Ne oldu? Çok mutlu görünüyorsun.”
Miranda onun yanından ayrılıp eteklerini uçururcasına kendi ekseninde döndü.
“Mutluyum, huzurluyum… Çok güzel değil mi?”
Jason onun yaptığı gibi yüzünü gökyüzüne çevirdi. Serin esintiyle beraber temiz hava ciğerlerine doluyordu. Aynı şeyi kendi topraklarında da hissediyordu ama daha önce hiç böyle hissetmemişti. Bu sefer ki farklı bir duygu içeriyordu. Yüzünü Miranda’ya çevirdi. Genç kız kelebek gibi uçuşup duruyordu.
“Dikkat et düşeceksin.” Döne döne kapıdan içeri girdi. Jason’ın sözlerini işitse bile dikkate almıyordu. Çünkü o kadar mutluydu ki…
“Miranda? Ah Tanrım geldiniz...” Evin kapısından koşarak onlara doğru gelen yaşlı bir kadın, arkasındaki yardımcısına bir şeyler sıralıyordu.
Miranda aniden durdu. Dönmenin şiddetiyle başı onun kadar çabuk işleve geçemedi. Gözleri olduğu yerde dönmeye devam etti. Tam dengesini kaybedip yere oturacağını düşünüyordu ki yine her zamanki güçlü kollar tarafından tutuldu. Miranda ona baktı. Jason grimsi gözlerini ona dikerken ben söylemiştim der gibi anlamlı bakıyordu.
“Beni her düştüğümde tut böyle,” dedi Miranda. Jason onun ayaklarının yere basmasına yardımcı oldu.
“Elmayla evlendiğimi bilmiyorum. Her düştüğünde tutmak durumunda mıyım?”
“Elma mı?” Miranda kahkahalarla güldü. “Ben gülüm bir kere.”
“Gül mü?”
“Evet gül, hem çok güzelim hem de dikenliyim.” Adama göz kırparak teyzesine koştu. “Teyze…”
Jason arkasından inanılmaz bir şeye tanık oluyormuş gibi şaşkındı. Miranda’nın söylediğine katıldı. Bu kız gerçekten gül gibiydi.
