Ένιωθα έναν περίεργο ενθουσιασμό. Μια τρέλα μέσα μου. Άκουσα μια φωνή να πλησιάζει και εγώ άρχισα να γελάω μόνη μου. Ήξερα ότι δεν ήταν για γέλια αλλά δεν μπορούσα να συγκρατηθώ.

"Στα αστέρια πάμεε.." Άρχισα να τραγουδάω μόνη μου. Μέχρι που έπεσα κάτω και κοίταζα τον ουρανό. Μέχρι που κάποιος ήρθε από πάνω μου και έλεγε κάτι. Αμέσως μετά ένιωσα δυο χέρια να με σηκώνουν σε στυλ νύφης και να μετακινούμαι κάπου.
"Τινος είσαι εσύ?" Άρχισα να λέω και να γελάω μόνη μου. Τον άγγιζα και έσπαγα πλάκα μόνη μου.
"Χαχαχ κοίταα. Οοο είναι πολύ σκληρό εδώ πέρα." Το χέρι μου ένιωσε κάτι να το μετακινεί και αμέσως κατσούφιασα.
"Γιατί με σπρώχνεις δεν με θέλεις? Και νόμιζα πως εσύ ήσουν εκείνος που με πήρε πρώτα αγκαλιά." Έλεγα μόνη μου και συνέχιζα αυθόρμητα τις χαζομάρες μου. Τρελαθηκααα γουιιιι. Αχαχαχ. Πλάκα είχε.

Τζακ POV
"Ζωηη." Τι έκανε? Είδα το δοχείο πεσμένο δίπλα της και κατάλαβα αμέσως τι έγινε. Άλλη φορά δεν το κουβαλάω μαζί μου. Και τι θα της πω μόλις συνέλθει?
"Ζωίτσα κάτσε ήσυχη και προσπάθησε να με ακούσεις." Της είπα και αυτή άρχισε να γελάει μόνη της.
"Τίνος είσαι Εσύ?" Με ρώτησε και προσπάθησα να την σταματήσω από το να χαμογελάει μόνη της. Άρχισε να ακουμπάει τους κυλιακους μου και... "Χαχαχ κοίταα. Οοο είναι πολύ σκληρό εδώ πέρα." Είπε και γελούσε μόνη της συνεχόμενα και ανυπόφερτα. Κόλλησα και απομάκρυνα το χέρι της από το σημείο που ακουμπούσε.
"Ζωή γιατί έφαγες την καραμέλα?" Της έλεγα αλλά δεν με άκουγε.
"Γιατί με σπρώχνεις μωρέ δεν με θέλεις? Και νόμιζα εσυ ήσουν εκείνος που με πήρες πρώτα αγκαλιά." Είπε και εκεί ήταν που της έκλεισα το στόμα με το χέρι μου. Αρχικά την πήγα στα αποδυτήρια των αγοριών αφού τέτοια ώρα μόνο εκεί δεν θα ήταν κανένας.

Πριν μπω μέσα άκουσα κάτι θορύβους και αφού κρυφοκοιταξα είδα δύο από τους ομαδάρχες να... Τέλος πάντων έφυγα γρήγορα από εκεί. Τι στον πούτσο είδα τώρα? Έλεος.
Μπήκα στο δωμάτιο μας και την άφησα πάνω στο κρεβάτι μου πριν μας δει κανένας ομαδάρχης. Οι άλλοι είχαν ήδη πάει στο δωμάτιο και μόλις μπήκα μέσα όλοι με κοιτούσαν με απορία.

"Όπα τι έγινε εδώ. Τι της έκανες?" Είπε ο Ηρακλής κοιτάζοντας την Ζωή.

"Σκάσε ρε και βοήθα. Δεν την βλέπεις πως είναι?" Είπα και ήρθαν όλοι γύρω της.
"Μαστούρα?" Είπε ο Δημήτρης και του έγνεψα. Αυτοί κάθισαν δίπλα της και αυτή ξανά άρχισε να μιλάει.
"Ποποο κάτι κορίτσαρους που έχουμε εδώ πέρα." Είπε και όλοι οι μαλάκες άρχισαν να γελάνε.
"Να την προσέχετε σας έβαλα όχι να την κοροϊδεύετε." Είπα ενώ μπήκα στο μπάνιο να ξεβγάλω τα μούτρα μου.
"Έλα εδώ βρεε. Γιατί έφυγες?" Για εμένα λέει? Έβρεξα το πρόσωπο μου και βγήκα. Το τι είδα ήταν το τελευταίο πράγμα που περίμενα από εκείνη. Τα αγόρια προσπαθούσαν να την χαλαρώσουν αλλά αυτή γδυνόταν σιγά σιγά μπροστά τους.
"Ζωή ντύσου τώρα." Της φώναξα αλλά αυτή χαμπάρι. Την έπιασα και της έβαλα το σορτσάκι που είχε φτάσει πλέον στα γόνατα της. Έκατσα κάτω δίπλα της και την σκέπασα στο κρεβάτι μου. Πόσο να αντέξει ακόμη? Σε λίγα λεπτά θα είναι πτώμα.
"Θες να παίξουμε στο κρεβάτι βρε κουτό?" Οκευυ τέλος αυτό ήταν.
"Άγγελε πιάσε μου το σάκο μου." Είπα και εκείνος μου τον πέταξε. Έβγαλα μια βελόνα και την έβαλα κατευθείαν στο χέρι της αφού την ακινητοποίησα. Μετά από ένα λεπτό ηρέμησε και έπεσε σε ύπνο.

"Τι της έδωσες?" Ρώτησε ο Άγγελος.
"Ηρεμιστικό τι άλλο?" Είπα και τον κοίταξα.
"Δεν θα ρωτήσω." Είπε και αφού του έγνεψα έγυρα το κεφάλι προς τα πίσω και έμεινα δίπλα της όλο το βράδυ.

"Δεν θα την πας στο δωμάτιο της?" Ξαναρώτησε.
"Άμα την πάω το πιθανότερο είναι να την δούνε και άμα ξυπνήσει τώρα ποιος την ακούει." Είπα και την κοίταξα. Ήταν γλυκιά όταν κοιμόταν. Ήσυχη και δεν μιλούσε. Ευτυχώς δηλαδή γιατί μόνο αυτό κάνει πάντα.

Τι θα της πω αύριο όταν ξυπνήσει?
Τι θα της πω για το χάπι?
Τη γάμησα. Θα τα έχει καταλάβει όλα και σίγουρα θα απομακρυνθεί πιο γρήγορα από όσο ήλπιζα.

Και φυσικά δεν πρόκειται να κοιμηθώ. Φυσικά αφού επέλεξε να φορέσει ξανά σορτσάκι και το δωμάτιο είναι γεμάτο κάγκουρες που δεν έχουν σταυρώσει γκόμενά εδώ και... πφφ. Αναστέναξα στη σκέψη. Της χάιδευα τα μαλλιά και την κοίταζα ενώ όλοι οι άλλοι ξάπλωσαν και την έπεσαν.

Άχρηστοι.

______________________________________
Μαστούρα κι έτσι
Τεσπα τα λέμε στο επόμενο
user75958064 θενκς για τα αστεράκια ❤

Η Κατασκήνωση... Where stories live. Discover now