Kabanata 50

15.3K 315 109
                                    

Kabanata 50

Unite

Papasok na ako ng hotel para hanapin si Lauren na siguro ay kasama na si Ate Xena at ang mga kaibigan kong tumulong sa paghahanap sa anak ko. Napapikit ako ng maalala ang nangyari kanina, na alam na ni Johansson na may anak siya.

Nakita ko silang nakaupo sa may waiting lounge ng lobby, lahat sila ay hindi mapakali at pabalik-balik ang lakad habang may isang lalaki na nakaupo doon at mukhang pinagsasabihan ni Maxxine. Nang nakita nila ako ay nagsiunahan sila sa pagsalubong sa akin pero ako ay nakatingin parin doon sa lalaking nakaupo. It was Austin, kasama niya ba si Johansson pumunta dito?

"What happened? Where is he?" nag-aalalang tanong ni ate sa akin, nalaman siguro kay kuya Carreon ang nangyari. Sinundan iyon ng mga kaibigan ko.

They are all worried for me, agad akong niyakap ni Maxxine habang ang mga kaibigan ko ay tinanong kung anong nangyari. Umiling ako at sinabing ayos lang ako.

"I'm sorry, hindi ko alam na susunod si Austin kasama si Zeeyan." si Maxxine.

"I'm sorry that I went here with Zeeyan, with all the happenings in Manila, I can't say no to him." I remember the issue that just came up. It must bother him so much that he needs to escape for a little bit

"You did not invite him here?" tanong ni Maxxine, mataas ang boses. Hinawakan ko ang balikat niya para kumalma siya

"Hindi dapat ako kasama because I have plans in Manila right? With or without me, he will still go here though."

"Why are you mad at me couz? Dapat kay Zeeyan ka magalit, nahila lang ako dito." kumindat siya sa akin at nilapitan ako

"I thought you and your Johansson are okay? And why all of you are bothered that we are here?" bulong ni Austin sa akin para siguro hindi marinig ni Maxxine

"We're okay." binaliwala ko ang salitang ginamit niya at tinapik siya sa balikat. "Do you have rooms? I can check you in."

"No need, Johansson Group owns this hotel so..." nagkibitbalikat siya at tumawa

I closed my eyes and pressed my lips together. I can't believe that wherever hotel we are at it always belong to him; my birthday and now this one? Wala na bang ibang hotel na pagpipilian at dito talaga pinili ni ate?

Nakita siguro ni Austin ang gulat sa mukha ko kaya tumawa siya at hinawakan ako sa balikat.

"There's a huge sign of their company above the reception." tumawa ulit siya pagkatapos ituro sa akin ang signature logo ng Johansson Group sa taas ng reception counter.

I gave him a warning look because he still can't get over it. Natigil lang siya noong may humawi sa kamay niyang nasa balikat ko.

"Oh you're here. Talk to Maxxine, mukhang galit ata sayo." sabi niya at kinuha ang shoulder bag niya at nagpaalam sa mga kaibigan namin bago pumasok ng elevator

Nang nakita ng mga kaibigan ko na nasa likod ko si Johansson ay nagtinginan sila. Si Maxxine lang ang may lakad ng loob sakanilang lima na lapitan kami.

"Why are you here?" masungit na sabi ni Maxxine, nagawa pang irapan si Johansson ng harapan

Liningon ni Johansson ang sign sa may reception at binalik ang tingin sakaniya, napatingin din kami doon ni Maxxine. Tumikhim si Maxxine at nakuha agad ang sagot.

"We also own this hotel, if you forgot." irap ni Maxxine at hinila ako papunta sakaniya at para na rin malayo kay Johansson

He gave her a warning look kaya siniko ko si Maxxine pero ngumisi lang siya at lalo akong nilayo sakaniya

Miss Always Rank #2Where stories live. Discover now