Η Κατασκήνωση...

B.E.T.

Είπα και μου έδωσε το πακέτο. Πήρα ένα από μέσα και του το επέστρεψα. Πέταξε τον αναπτήρα και το άναψα. Μετα απο αυτο κάθισα λίγο πιο μακριά του.

"Λοιπόν, Ζωή θα μου πεις τίποτα για εσένα?"
"Είμαι 17 παρά 9 μέρες έχω έρθει με τον αδερφό μου, τίποτα άλλο ιδιαίτερο. Σειρά σου."
"Εγώ πάλι δεν έχω κάτι να μοιραστώ, λυπάμαι."
"Α ωραία έτσι το πάμε.." έκανα μια κίνηση για να σηκωθώ αλλά συνέχισε.
"Αλλά επειδή ρώτησες, τι θες να μάθεις?"
"Γιατί καπνίζεις?" Ήταν το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό. Πάντα υπάρχει μια ιστορία για αυτό.
"Μικρή.. είναι μεγάλη ιστορία. Άστο και πες τίποτα άλλο."
"Καλά άστο βασικά, ούτως ή άλλως πρέπει να πάω στην ομάδα." Είπα σκόπιμα.
"Ήμουν σχεδόν δεκαπέντε. Και συνήθιζα να τσακώνομαι με τον αδερφό μου. Ήταν βλάκας.. αλλά με πρόσεχε. Ειδικά αφού οι γονείς μας μας παράτησαν για μια εργασιακή ευκαιρία." Σταμάτησε για λίγο και συνέχισε κοιτάζοντας το έδαφος.
"Ποτέ βέβαια δεν τα πήγαινα καλά μαζί του. Με λίγα λόγια στα 17 έμπλεξε με συνδέσμους αφού υποστήριζε φανατικά μια ομάδα. Εγώ τέρμα αντίθετος με αυτή την επιλογή του, προσπαθούσα να του αλλάξω γνώμη για λόγους ευνόητους." Αναστέναξε.
"Μην πολυλογώ ,μισό χρόνο μετά όταν τσακωθήκαμε για το ίδιο θέμα του είπα ότι αν πάθενε κάτι δεν θα με ένοιαζε και να φύγει από κοντά μου. Το έκανε.  Όμως έμπλεξε χειρότερα και μετά από μια βδομάδα ένας φίλος μου έμαθε για κάτι οπαδικά επεισόδια. Τη συνέχεια μπορείς να τη φανταστείς μόνη σου.." Τα λόγια του γίνονταν όλο και πιο αργά όλο και πιο στεγνά όσο συνέχιζε, μέχρι που σταμάτησε απότομα την πρόταση και στραβοκατάπιε.
"Συ, συγγνώμη δεν ήξερα. Λυπάμαι για τον αδερφό σου και.." Μαλακια έκανα που ρώτησα.
"Ναι και εγώ εκανα βλακεία που απάντησα." Είπε αλλάζοντας εντελώς τον τόνο της φωνής του από ήρεμο σε αυστηρό, ενώ την επόμενη στιγμή ήταν όρθιος και έτοιμος να αποχωρήσει.
"Πρέπει να φύγω. Θα τα πούμε σύντομα ούτε η η άλλως." Είπε αιφνιδιασμένος.
"Εντάξει." Είπα απλά και πήγα στα κορίτσια.

"Ε καινούρια." Φώναξε μια από τις 'παλιές' της ομάδας.
"Τι έγινε? Μαρκέλλα σωστά?" Το όνομα της ακουγόταν διαρκώς στην κατασκήνωση, πράγμα που με βοήθησε να φτιάξω σύντομα μια εικόνα για εκείνη.
"Σε ψάχναμε τόση ώρα που ήσουν? Η ομαδάρχισσα είχε τρελαθεί." Είπε με ένα σπαστικό τόνο στη φωνή της.
"Τώρα είμαι εδώ τι συμβαίνει." Απάντησα και πήγα στην Ειρήνη.
Τότε την άκουσα να ψιθυρίζει με τις άλλες.

"Ακούσατε για το στοίχημα των άλλων?" Είπε η Μαρκέλλα το κορίτσι που μου μιλούσε.
"Ποιο στοίχημα? Τι πράγμα?" Είπε η Βερόνικα, η μάλλον κολλητή της.
"Ο Τζακ έβαλε στοίχημα..."
"Ποιος Τζακ εκείνος που λέγαμε?" Πετάχτηκε κατευθείαν η Βερόνικα. Και τι στοίχημα έβαλε ο Τζακ?
"Βερόνικα μαζέψου. Δεν θα πας με πρώην μου. Ιου." Εκείνη γύρισε τα μάτια της και την άφησε να συνεχίσει.
"Άκουσα οτι εχει να κάνει με μια κοπέλα αλλά δεν ξέρω τι ακριβώς. Μάλλον θα της την πέσει έτσι για το γαμώτο τα γνωστά." Και έλεγα τι άλλο θα ακούσω για εκείνον.
"Α δεν σας είπα το καλύτερο. 200 ευρώ ρε από τον Άγγελο άμα το κάνει. Καλά και αυτός, περιουσία έχει φτιάξει από πέρσυ με τα στοιχήματα.  Τώρα αν μάθετε τίποτα για την κοπέλα μου το λέτε." Τι ανοησίες. Σιγά μην κάτσει κανείς να ασχολείται με την κοπέλα τώρα. Πόσο φαντασμένες είναι κάποιες κοπέλες?

Τέλος πάντων η Ελένη, ομαδάρχισσα μας μας οδήγησε στην τραπεζαρία. Φάγαμε και οδηγηθήκαμε στα δωμάτια. Την Επόμενη ώρα είχαμε κολύμπι. Μια χαρά θα την βγάλω σήμερα. Πήγα στο μπάνιο πρώτη από όλες και έβαλα το μαγιό μου. Μετά οι άλλες οι δεύτερες.. γέλασα μέσα μου καθώς το σκεφτόμουν...  και ύστερα η Ειρήνη. Την περίμενα και πήγαμε στην πισίνα. Στον δρόμο όλα τα αγόρια κοιτούσαν προς το μέρος μας. Πράγμα που έκανε την Μαρκέλλα και την παρέα της να ζηλεύουν και να μας κοιτάνε με ζήλεια. Έσκασαν δεν μπορούσαν, και εγώ με την Ειρήνη πεθάναμε στο γέλιο. Εγώ δεν έδωσα σημασία στα αγόρια που κοιτούσαν και προχώρησα με την Ειρήνη μέχρι την πισίνα. Τα αγόρια της ηλικίας μας είχαν μπάσκετ δίπλα μας οπότε δεν τους χάλασε καθόλου το πρόγραμμα τους. Οι μισοί έπαιζαν και οι άλλοι κοίταζαν προς το μέρος μας. Μόνο ένας καθόταν και δεν έδινε σημασία σε τίποτα παρά στο κινητό του. Μαντέψτε.

Βουτήξαμε η κάθε μία με τη σειρά της και απολαύσαμε το μπάνιο μας. Μα δεν έφτασε το καλύτερο. Μετά από το μπάνιο οι ομαδάρχες μας έδωσαν 1 ώρα και μισή για να ετοιμαστούμε για τη βραδινή δραστηριότητα. Και έτσι πήραμε τις πετσέτες και τα σαμπουάν και πήγαμε στα γυναικεία μπάνια. Η Ειρήνη άργησε και μου είπε ότι θα ερχόταν σε λίγο έτσι και εγώ άρχισα να κατευθύνομαι μόνη μου προς τα μπάνια.
Και ήμουν έτοιμη να μπω μέσα όταν τον ένιωσα να με τραβάει πίσω από το κτήριο.

______________________________________
Part 3 κι έτσι..
Κομεντ και αστεράκι ξέρετε τα γνωστά οποίος θέλει.. θενξ🖤