Dudaklarına kondurduğum sayısız öpücükten sonra nihayet benim uykucu maviş kedim o güzel okyanuslarını aralamayı başarıyor.Bu duruma kızdığımı sakın düşünmeyin ama olur mu?Bu sayede onu doya doya öpme fırsatım olduğu için halimden çok memnunum aslına bakarsanız.

Gözlerini aralar aralamaz da

"Günaydın bebeğim"diyor uykudan biraz kalınlaşmış o mükemmel sesiyle.

"Günaydın uykucu maviş babamız.Biz çoktan hazırlandık miniğimle.Hadi sen de bir an önce kalk da hep birlikte güzel bir kahvaltı yapalım "

diyorum gülümseyerek.

"Hımmm,aslında benim aklımda kahvaltıdan çok daha güzel bir fikir vardı amaaa!"

diyor bir yandan da beni kollarının arasına iyice hapsederek.

"Alişşş! Yapma yaaaa! Ben biliyorum senin aklındaki o fikri de şimdi olmaz aşkım "

diyorum.

"Neden olmasın ama Gamzeli Güzel? Ben karımı çok özledim,onunla güzel vakit geçirmek istemem suç mu yani?"

diyor sözlerime cevap olarak.Yüzünde muzip bir ifadeyle.

"Suç değil tabi.Niye olsun Mavi? Hem ben de seni çok özledim.Ama eğer gecikirsek,Haluk Abi'ye ayıp olur şimdi.Bu yüzden şimdilik şu tatlı oyunlardan vazgeçsek olur mu aşkım?

diyorum.Bir yandan da asla karşı koyamayacağını bildiğim yavru köpek bakışları atıyorum.

Tam da tahmin ettiğim gibi o yavru köpek bakışlarına daha fazla dayanamıyor ve

"Peki öyle olsun bakalım Gamzeli Güzel.Ama bana şöyle uzunnn bir öpücük vermeden olmaz.Anlaştık mı?"

diyor yüzünde kocaman bir gülümsemeyle.

"Anlaştık Maviş kedi"

dememle,yüzümü avuçlarının arasına alıp dudaklarımı dudaklarıyla birleştirmesi bir oluyor.Önce alt dudağıma küçük bir öpücük konduruyor.Sonra üst dudağıma geçerek aynı şekilde tüy kadar hafif bir öpücük bırakıyor.Ben de hemen aynı şekilde karşılık vermeye başlıyorum az sonra.Dudaklarını minik minik öpücüklere boğuyorum önce.Ardından çok sevdiğim bıyıklarına,oradan da tekrar dudaklarına ve boynuna kaydırıyorum öpüşlerimi.

Aliş öpücüklerimin etkisiyle kendinden geçip boğuk boğuk inlemeye başlıyor çok geçmeden.Sonra da dilini dudaklarımdan içeri gönderebilmek için çabalıyor.Ve ben anlıyorum ki,eğer öpücüklerime bir son vermezsem,bugün ki programımız başlamadan bitecek.

Tabi biz de hem anneme hem de Haluk Abi'ye karşı çok mahçup olacağız.

Aklıma bu düşünceler akın edince zor da olsa Aliş'in çabalamalarının arasından bir fırsat bularak

"Alişşş! Şimdilik bu kadar yeter ha aşkım.Bence yeterince uzun bir öpücük oldu.Hem bebiş diyor ki,

"Ben çok acıktım."

"Biz şimdi kahvaltıya inelim de sen de banyodaki günlük işlerini halledip,giyindikten sonra yanımıza gelirsin olmaz mı?"

diyor ve kollarının arasından çıkıp,mutfağa gitmek üzere odadan ayrılıyorum.

Bu sırada Aliş'in yüzünde oluşan hoşnutsuz yüz ifadesini tahmin etmek sizin için zor olmasa gerek.Öyle değil mi?


Ali'den


ARYAWhere stories live. Discover now