The So Called Destiny

Chapter 8: Truth

Chapter 8: Truth

Gwendolyn Point of view:

Hindi na ako nag-abala pang tumingin at magpaalam kina Claire.. Dirediretso ako paakyat ng aking kwarto. I'm lying on my bed at sa puntong yun ko lang naramdaman ang pagod--ang pagod na di ko naramdaman ng nasa Isla Ingrata kami.

Tinawagan ko si Pan at sinabing nakauwi na kami.. And then after I call him nakatulog na ako.

"Mom! Nasaan na po yung mga librong nakalagay sa loob ng cabinet ko?" I asked my Mom.. Memorable kase ang librong yun. "Gwen.. Inilagay ko sa loob ng cabinet ng aking kwarto." Binabaybay ko na ngayon ang daan patungong silid nina Dad and Mom.

Theres a mini cabinet with a touch of color pink. Binuksan ko ito ng malumanay at tumambad sa akin ang librong hinahanap ko. Kinuha ko ito at di inaasahang pangyayari may nasagi akong mga papel. "Tsk! Tanga naman." I cursed my self. Isa isa kong pinulot ang mga papel pero bigla na lamang akong natigilan ng may nabasa akong nagpabuhay sa aking curiosity.

"Adoption Paper." Basa ko sa papel na hawak ko..

"What is the meaning of this?" Biglang sabat ko sa kanyang harapan. "Where did you get that?" I rolled my eyes on her. "Wag mong sagutin ng isa pang tanong ang tanong ko... WHAT. IS. THE. MEANING. OF. THIS. ADOPTION. PAPER." Binigyang diin ko ang lahat ng aking sinabi.

"I'm sorry Gwen.. Hindi ko gustong itago sayo ang katotohanan.. Sasabihin ko---" I cut her words.

"Kailan? Kailan mo sasabihin sa aking ampon ako? Kapag malaki na ako at uugod ugod na... Your so Unfair." Hindi ko napigilang lumuha.. Nasasaktan ako sa mga katotohanang nalalaman ko. "All this time.. Akala ko'y tunay niyo akong anak pero hindi rin pala...Mga sinungaling kayo." I cried out loud at ganun din ang kinikilala kong Ina..

"Patawarin mo ako.. Please don't leave this home.. Your my daughter,Gwen.. Your my treasure.. Please." I hate to see her crying infront of me but I need to choose.. "Bitiwan mo nga ako.. I'm not you daughter and I need to find my true mother.. May karapatan din akong kilalanin sila dahil sa kanila ako galing." Hinawi ko ang kaniyang kamay na nakahawak sa aking braso..

Panay ang tulo ng aking luha.. Patakbo rin akong lumalayo sa bahay na aking kinagisnan.. Nanlalabo ang aking paningin dahil sa mga luhang walang humpay sa pagtulo..

*Beep* Beep*Beep*

I heard a loud sirene pero hindi ko iyong pinansin.. Hanggang sa nakaramdan ako ng matigas na bagay sa aking bewang,sa aking braso at pati sa aking likuran.. I feel the wind na para bang inililipad ako.. Naramdaman kong bumagsak ako sa malamig na konkreto.. Ramdam ko rin ang paglabas ng pulang likido na lasa ng pinaghalong lansa at kalawang..

And then before I closed my eyes.. I saw familiar silhouttes. Tatlo sila at tila naguunahang lumabas sa kanilang kotse na may bahid ng aking dugo.. Kung ito man ang huli kong hininga lubos parin akong nagpapasalamat dahil nakita ko sila---ang mga Ingrata.

**************

May naririnig akong naguusap.. Gising ang aking diwa ngunit di ko maimulat ang aking mga mata. Dilim ang aking nakikita at Ingay ang aking naririnig. May tunog ng tila Machine,sabatan ng taong naguusap,at pintig ng aking puso.. Yan ang karaniwang naririnig ko.

"How she is?" Tanong ng isang lalaking familiar sa akin ang tinig. "She's still unconcious but according to the doctor she'll wake up soon."

"Look at this thing." Tila may ipinakita ang lalaki sa babae. "W-where did you get this thing?" Bulalas ng babae.. Gusto ko silang makita..

"Sa kaniya.." Bagamat hindi ko sila makita nararamdaman kong sa akin sila nakatingin.. "It means!"

"Yes! She's Ingrata too." Di ko man sila makita pero ramdam ko ang saya ng marinig ko ang mga salitang iyon. "For this single bracelet.. Paano ako nakakasigurong siya ang nagmamay-ari nito?"

"I make a research.. All the things that you need is in my hand.. Any minute I'll passed it to you."

Nakarinig ako ng kalambag ng pintuan. At isang buntong hininga.. I feel her warm hand holding my left hand. "I'm so very happy to meet you... Finally I found you--My sister,Gwendolyn." Parang nawala ang kabag sa aking dibdib dahil sa mga salitang lumabas sa kaniyang bibig.. Nawala ang galit ko sa aking kinilalang Ina dahil sa paglilihim niya sa akin.. Sa ngayon masaya na ako dahil natagpuan ko na ang tunay kong pamilya..

Dahan dahan kong iminulat ang aking mga mata.. Finally I revive from unconcious. Thanks Lord. Nilinga linga ko ang aking paningin and there she is.. Tulog at hawal hawak ang aking left hand. "I'm happy too.. Because you're my sister.." Dahan dahan niyang iminulat ang kaniyang mapupungay na mata.

"You finally a awake.. Wait I call for a doct--" hinigit ko ang kaniyang kamay at niyakap siya ng mahigpit.. "Thank you! Thank you for being my sister.." She hugged me back and I feel my tears started to flow again and again.. "I'm the one who have a right to say that words.. Noong mga panahong nawala kayo ni Ina.. Kahit maliit pa ako gumawa ako ng paraan upang hanapin kayo.. Susuko na ako not until I found you.. I feel something strange when I first touch your hand.. Siguro yun ang tinatawag nilang lukso ng dugo." I hug her tighter.. Kung isa lang itong panaginip ayoko ko nang magising pa..

Masaya ako dahil muli kaming nagkita.. Lubos akong nagpapasalamat kay Destiny dahil gumawa siya ng way para makilala ko ang tunay kong pamilya.. "How do I feel this thing?."  Wala sa sarili kong tanong nang maputol ang yakapan moment namin.. Pareho pala kaming napaiyak kaya pareho rin kaming nagpupunas ng luha.

"Because you're Ingrata.. And being a part of our clan is Happiness." Kahit narinig ko na ang salitang Ingrata.. Nasasabik parin ako sa bawat oras na bibigkasin niya ito.. Sa muli niyakap ko siya--kailang lubusin na ang pagkakataong ito dahil baka sa aking paggising hahanap hanapin ko ito.

"You're in the reality,Gwendolyn.. You're free to do what you wanna do." I smiled hanggang sa umabot sa aking tenga.. Hindi ko alam ang kasiyahang aking nararamdaman.. "For now on... You are not Sandoval anymore---You will use our clan name.. You're now Gwendolyn Ingrata."