The So Called Destiny

Chapter 5

Chapter 5
Jemica Point of View:

I'm on my way papuntang restroom ng biglang may narinig akong apat na magkakasunod na putok. Napaupo ako sa sulok ng pasilyo..Agad akong inilalayan ni Josiah at patakbo kami sa pinagmulan ng putok ng bigla kong naalala si Gwen na nagpuntang parking lot.

Napansin kong nakasunod sa amin ang ilan. Isang babaeng full red ang attire na may hawak na baril na nakatutok sa isang lalaking naka-itim at tila alien ang mukha. Bigla itong kumaripas ng takbo. Hahakbang sana sina Kim ng lumapit ang babae kay Gwen na inilalayan pala. I saw four men lying in the concrete with a stain of blood to their right chest. Nakita kong nagusap sila Gwen at ang babae. Ngumisi si ateng naka red attire at tumalikod kay Gwen and then nakaharap na siya ngayon sa amin.

She smiled at inilagay niya ang kaniyang hawak na baril sa dala niyang shoulder bag.

**************
"WHAT!" Napatakip ako ng tenga ng biglang sumigaw si Gwen. "It's true Ms. Gwendolyn.. Mr Reyes sent me here to be your guide until you came back to Manila." Her voice was calm and nice. Napakahinhin niyang magsalita. Pero hindi ko paring maiwasang muntik na siyang makapatay kanina. "Excuse me.. B-bakit ka may dalang baril na hindi napapansin ng security." Mahigpit ang sekyuridad ng Ingrata kaya nakapagtatakang nakalusot siya.

"Dahil ako ay hindi isang ordinaryong sekretarya lamang Ms. Samonte." Napangiti ako kahit na hindi ko makuha ang nais niyang ipunto. "But you know what you're hot." Gerald wink to her. Lumapit si Gerald at nakipag-chitchat sa kaniya habang si Claire napapairap na lamang at biglang umalis na tila galit.

Gerald Point of View:

I saw her dammed eyes moving like a rollercouster beside me. I just want to tease her and I'm successfully win. Napangiti ako ng lihim ng bigla siyang umalis,sinundan ko siya ng tingin kung saan siya pupunta.

Napailing  ako dahil sa kaniyang tinuran.. Halos matumba  ako sa gulat ng makitang nakatingin sila sa akin. "W-what?" I ask innocent. Ngumuso sila sa daang binaybay ni Claire. Napatayo ako at nagpaalam kay Ms. Marga. Yes I admit that Marga is hot but she's not my type after all because my heart belongs for someone. To her that I like the most.

"I'm sorry.. For hurting you." I'm the first who broke a awkward atmosphere to both of us. "I didn't accept apology to the man who choose to be flirted." I smiled at tinabihan siya. "Claire! We both know how we love each other.. And that--what happen earlier is just---Look I just want to tease you, I just want to see how would be your reaction when I'm into with other girls." Napausog ako ng humarap siya sa akin. Nakatalikod kase siya kanina. "Aren't you happy? I mean masaya kana ba dahil nagtagumpay ka sa plano mo?"

"Claire!" Wika ko.. Pero nagsimula na naman siyang maglakad. "Don't you ever call my name or else you die." Napakamot na lang ako sa aking batok ng bigla siyang nawala sa aking harapan. "This is just a simple missunderstanding then how would she react like that."

"Dahil ang pagmamahal naming mga babae ay hindi basta basta." Goddess.. "I know the reason why you staring like that."

"Ahh--ahh---N-no! Ma-mali ang iniisip mo." Aligaga kong sagot. Standing in front of her is honored and I feel so nervous. "Nakakatawa talaga kayo.." Napatingin ulit ako sa kaniya ng marinig ko siyang tumawa. "Lahat na lang yata ng lalaking nilalapitan ko pare-pareho ang kanilang reaction." Because you're Ingrata. "Bakit? Ano bang meron sa aming Ingrata?" Napakunot ang aking noo dahil sa sinabi niya.. Did I say it loud. "A-ahh.." Agad niyang tinapik ang aking balikat..

"See you! Hanggang sa muli nating pagkikita..Mr. Mohr." Nakatitig lang ako sa kaniya habang naglalakad siya palayo. Napatingin ako sa balikat kong hinawakan niya.. Whhooo she's so dammed sexy.. Napaisip ako.. How could she know my name kung gayung ito ang kauna unahan naming pagkikita.

Claire Point of View:

I know he's not sincere.. Kung tunay siyang naghihingi ng tawad bakit kausap niya ang babaeng iyon.. Mas maganda pa naman ako sa kaniya di hamak na mas lamang ako sa ilang paligo. "A-ah." Sambit niya ng iharang ko ang aking braso sa kaniyang daraanan. "Did you know me?" I know she didn't know. Pero gusto kong alamin. At isa pa gusto kong ipaalam sa kaniya ang magiging karibal niya.

"Ofcourse not.. At isa pa wala akong balak na kilalanin ka." Muli kong inilapad sa kaniyang harapan ang aking mga braso ng magtangka itong dumaang muli. "Do you think It's easy?" Nangunot ang kaniyang noo. "Papadaanin mo ba ako o tatawag ako ng guard." Pananakot nito.

Agara ko siyang itinulak. "Ouch.. How dare you?" Sigaw nito ng sumalpak sa semento ang kaniyang pwetan. Kinuha ko ang basurang hindi kalayuan sa aming pwesto. Laking gulat niya ng ibuhos ko sa kaniya ang lahat ng laman nito. "Kahit isa kang Ingrata wala akong paki-alam.. Tiyak na mas maganda ang lahi naming Dela Garza..and by the way--you look trash." Patawa tawa ako ng lisanin ko siya.. Naririnig kong panay ang sigaw niya na tila nandidiri.

"How can you do that?" Automatic na nag-stop ang aking paa sa paghakbang ng may marinig akong magsalita sa aking likuran. And there he is standing like an idiot. "She deserve it infact she's like an higad.. Kahit isa siyang Ingrata nangangamoy padin ang pagiging malandi niya." I rolled my eyes 360°. "You're too much for doing like that."

"Then,hahayaan mo na lang ang sarili mong magpatangay sa higad na yun.. Sabagay mahilig ka sa sexy."

"Gwenyth is kind at walang malisya ang paguusap namin kanina."

"Bakit ba tila siya ang kinakampihan mo,Gerald.. Sino ba ang girlfriend mo?" Bigla siyang napatigil habang ako naman nangangapoy ang kalooban. "Dahil hindi tama ang ginawa mo sa kaniya."

"Bakit? Ano ba ang tama... Ang ngudngudin siya sa lupa at pakainin ng damo." I tried to hide my tears pero tila nga'y may sarili silang buhay para bumagsak sa aking pisngi.. "I'm hurting now! Nasasaktan ako dahil mas kinakampihan mo siya.. Gerald hindi ako galit sayo kanina ng suyuin mo ako.. Nagkunwari akong umalis dahil alam kong susundan mo ako pero laking pagkadismaya ko.. Nang makitang magkausap kayo ng higad na si Gwenyth." This time hindi ko na napigilan ang tuloy tuloy na pagbagsak ng aking mga luha.

Hahakbang siya papalapit.. Napatigil siya ng iangat ko ang aking palad. "W-wag kang lumapit dahil nasasaktan ako at baka ano pa ang magawa ko sayo." After saying those word.. I run far away from him.. Nais ko munang mapagisa.. Cause right now my heart burst and the butterfly in my stomach burn.