3.Bölüm ⚡Karanlık Orman

ابدأ من البداية
                                    

"Andrew!" Diye bağırdı. Andrew saniyeler sonra odaya girmiş ve vereceği emri beklemişti.

"Ashley'e söyle buraya gelsin. Kız yaralı pansumana ihyacı var." Andrew bir süre kızın güzel yüzüne bakıp başıyla onayladı ve dışarı çıkarak Ashley'in bulunduğu odacığa ilerledi.

İçeri girdiğinde genç kız odasını toparlıyordu. Ashley, Andrew'i görünce irkilerek doğruldu.

"Bir sorun mu var?" Andrew boş boş kızın kahverenginin en can alıcı rengi olan gözlerine bakıp,

"Lider seni çağırıyor. Pansuman için malzemeleri al." Diyerek odadan çıktı. Kız ne olduğunu pek anlamasada dediklerini uygulayarak pansuman malzemelerini alıp  çıkışa yöneldi. Bir kaç dakika sonra Liderin odasının önüne gelmiş, kapıyı çalarak içeriye yönelmişti.

"Buyrun, beni çağırmışsınız." Juan kıza kısa bir bakış atıp koltuğa oturdu.

"Kızın başı kanıyor, yarasını temizle." Emrivaki olmuştu ancak Juan buydu. Sert ve acımasız. Bunu bile bile onu Lider koltuğuna oturtan bu halk iken kimse bunu sorgulayamazdı.

Kız başıyla onaylayıp yatakta yatan Arven'e ilerledi. Kızın yüzünü görünce ağzı hayranlıkla aralandı.

"Peri kızı gibi..." ağzından ister istemez bu cümle dökülünce biraz utanmıştı ama umursamadı.

"Evet, öyle." Diye sessizce mırıldandı Juan.

Kız pansuman işini halledip Juan'ı selamlayarak dışarı çıktı ve koridorda ilerleyerek gözden kayboldu.

Yaklaşık yarım saat sonra Arven gözlerini araladığında, karşılaştığı görüntü koyu çıkıklı bir tavan duyduğu tek ses ise şömineden gelen çıtırtılardı.

Neredeydi? En son ağaçtan düştüğünü hatırlıyordu.

Ve sarı gözlü bir gece kurdu...

Gözlerin ne kadar cezbedici olduğunu düşünmeden edemedi ancak şuan onu düşünecek değildi. Hızla yataktan doğrulduğunda başına saplanan ağrıyla inleyerek kafasını tuttu.

"Ani hareketler yapma." Duyduğu soğuk ve sert ses ile irkilerek kafasını yana çevirdi ve o an sapsarı gözlerle karşılaştı. Adeta nutku tutuldu.

Bu adam bir tanrı olacak derecede yakışıklı duruyordu. Uzun boyu geniş vücudu ve tişörtünden belli olan kaslarıyla harikaydı. Simsiyah saçlarından fırlayan asi tutamlar alnından süzülüp tenini okşamıştı. Adamın gözleri bir atmaca gibi kızın üzerine kilitlenmiş elinde şarap olduğunu tahmin ettiği kupayı dudaklarına götürüyordu.

Nordenya ülkesi gelişmiş bir ülkeydi, reddettiği tek şey teknolijiydi. Ülkeye teknolojiyi asla sokmazlardı çünkü birlik ve beraberliği yok edecek bir hastalık olarak görülürdü teknoloji. Giyim konusu ise her şehir ayrı telden çalardı. Kimisi eski zaman kültürlerine uyarak elbiseler ve cüppeleri tercih ederken kimileri kendi tarzını oluşturarak yeni yeni şeyler oluşturuyordu. Nordenya ülkesinin Lemar şehri yırtık detaylı kıyafetleri çok severken, Meftun şehri yırtık olmayan ancak dar olan şeyleri tercih ederdi ve bu genç adamında Meftun şehrinin kıyafetlerinden giydiği belliydi. Dar V yakalı tişörtleri sadece o şehrin insanları giyerdi. Kot pantolonda sadece orada üretilirdi, ülke ge elinde deri pantolon yaygındı.

"Sende kimsin? Ve burada ne işim var?" Genç adam elindeki kupayı dudaklarına götürüp şarabından bir yudum aldı ve ardından dudağını üstün körü yaladı.

"Seni ormanda buldum ve buraya getirdim." Bilmediği bir ortamda olmak Arven'i daha da hırçın yapıyordu.

"Pekâla şimdi beni aldığın yere bırak o zaman." Sesi ister istemez sertliğe bürünmüştü, o zaten sert ve soğuk bir Leydi idi.

"Emir verecek durumda değilsin."

"Emir vererek burada tutacak değilsin."

Juan, dikkatle kızı izliyor ve her hareketini aklına kazıyordu. Uzun boyu ve mükemmel bir fiziği vardı. Nordenya ülkesinin kızlarına göre yapılıydı ancak nasıl bu denli mükemmel olabilir hala anlayamamıştı.

"Ben gidiyorum." Dedi kız ve ayağa kalktı. Juan alayla kıza baktı.

"Git bakalım." Kız bunu beklemiyordu ancak umursamadan yataktan inip kapıya ilerledi ve kapıyı açarak soğuk taş koridora baktı. Burasıda neresi böyle?

Sonra aklına bayılmadan önce gördüğü siyah kurt geldi ve içinden lanet etti. Umuyorduki gece kurtlarının ininde değildi.

Koridorda , ışığı takip ederek çıkış olarak tahmin ettiği yere gitti.

Sonra...

Dışarı çıktığı an etrafta bulunan binlerce kurda ve insan kılığında dolaşanlara şaşkınca baktı.

Kahretsin Karanlık Ormanda idi!!!

Buradan nasıl çıkacaktı?

***Bölüm Sonu***

Daha henüz başlarda olmamıza rağmen kitap fantastik kurguda sıralamaya girmiş. Şuan #466 olsada daha da yükseleceğimize inanıyorum.

Seviliyorsunuz♥

A R V E N 💧(Alfa)حيث تعيش القصص. اكتشف الآن