(A/N: Ik ben er weer, en heb weer een beetje inspiratie gekregen. Dus, ik kan, als alles goed gaat, weer een paar hoofdstukjes hier op zetten. Yay! Author-san out!)
Het voelde alsof ik zweefde. Alsof ik op een wolk lag. En ik moet zeggen, het lag heel lekker. De laatste keer dat ik dat had gevoeld was toen ik nog mens was... 'Is ze al wakker geworden?' Die stem kende ik. 'Nee.' Die ook. Ik hoorde iemand de deur uit lopen, en deed mijn ogen open. Ik keek recht naar het plafond. Ik keek naar mijn linkerkant en zag dat Esmé in een stoel zachtjes aan het schokken was. 'Esmé?' Ik fluisterde, maar in mijn hoofd kon ik het nauwelijks horen. Ze hief haar hoofd met een ruk op, en stond op. 'Oh, lieverd! Je bent weer wakker!' Ze omhelste me en kuste me op mijn wangen en woelde door mijn witte haar. 'Hoe voel je je?' Ik aarzelde even. Ik had zoveel vragen. 'Goed. Mama, mag ik iets vragen?' 'Natuurlijk.' 'Waar is papa?' Ze verstarde even. Toen kwamen Alice en Jasper binnen. 'Papa komt nog niet hier, zusje.' Ik keek eerst Alice en daarna Jasper aan. 'Waarom?' Alice en Esmé wisselden snel een blik. 'Omdat hij nog een paar dingetjes moet regelen. Hij komt snel genoeg weer thuis. Beloofd.' Ik voelde me meteen gerust gesteld door mijn lievelingsbroer. 'Oké.' zei ik met een klein stemmetje.
YOU ARE READING
Een Cullen in Schemermeer {OPEN VOOR ADOPTIE}
Vampire{OPEN VOOR ADOPTIE} Mira Naomi Cita Cullen is op vraag van Carlisle naar Schemermeer verhuist. Zodra ze van de Nachtwacht hoorde, begon ze even wat onderzoek te doen. Ze zit er nu midden in, en heeft zo haar eigen problemen...
