Een Cullen in Schemermeer {OPEN VOOR ADOPTIE}

Oude bekenden

Ze keken me aan alsof ik gek was. 'Wat is er mis?' Vlad knipperde een keer en likte zijn lippen. 'Wi- Wat ben jij precies?' Ik liet mijn uitgestoken hand zakken. 'Wat bedoel je precies? Ik ben een persoon.' 'Nee, ik bedoel... wat ben je echt?' 'Huh? Ooohh, dat bedoel je! Ik ben net als jou.' 'Je bedoelt een vampier.' zei de jongen waarvan ik de naam nog niet kende. 'En jij was...?' Hij begon een beetje achteruit te schuiven. 'Ik ben Wilco.' 'Pas op!' Ik werd omhoog getrokken en daarna als een lappenpop weggesmeten. Ik draaide drie keer om mijn as en landde perfect met mijn voeten tegen een boom. Ik viel op de grond en bleef kijken wat er gebeurde. Niet dat ik echt een keus had, aangezien mijn armen werden vastgehouden door twee Volturi. 'Mooi zo. Je hebt snacks meegenomen.' De man die me weg had gegooid liep naar Wilco, Vlad en Keelin toe. Ik probeerde los te komen. Toen wou de man Keelin bijten, en werd het rood voor mijn ogen. Ik zette me af tegen de twee die me vasthielden en ik hoorde ze in twee stukken scheuren. Ik sloeg de man weg en ging voor de drie staan terwijl ik een soort grom liet ontsnappen. Er drupte een druppel bloed uit haar wond en Vlad en ik zagen dat. En ook de Volturi. Hun  ogen werden bloedrood, en ik viel meteen aan. Ik had er twee meteen onthoofd. Toen was er alleen nog hun leider. Hij bood veel verzet en legde mij bijna om. Uiteindelijk kwam hij op een handlanger te liggen en draaide ik me om naar de drie kinderen. Zelfs Vlad stond me aan te kijken met bange ogen. Ik liep naar Keelin om te kijken hoe erg het was en ze zat op haar knieën te rillen en te roepen dat het brandde. Ik rende het laatste stukje, en onderzocht de wond. 'Keelin?' Ze knikte. 'Ik wil dat je iets voor me doet,' ging ik rustig verder 'Knijp heel hard in mijn hand als het pijn doet, begrepen?' Ze knikte weer. Ik haalde diep adem en boog me over haar wond. Ik beet haar op precies dezelfde plek en begon het gif eruit te zuigen. Ik voelde haar rillen en ik hoorde haar schreeuw van pijn. Vlad en Wilco probeerden me van haar af te trekken, maar ik stak een hand op ten teken dat ze moesten wachten. En dat deden ze. Na een tijdje was het gif helemaal verdwenen. Ik stond en hoestte een keer. Toen hielp ik Keelin opstaan en droeg haar over aan Vlad. Ik pakte mijn aansteker en liep naar de lijken van de Volturi. 'Wat ga je doen?' 'Ik ga ervoor zorgen dat ik zeker weet dat ze dood zijn.' ik gooide mijn aansteker op de dode Volturi en hun kleding ontbrandde als een fakkel. 'Jij ook al?' 'Jasper?! Alice?!'