The Wedding Planner (boyxboy) (book 2 of '13') (ON-GOING)

Chapter 11: The Truth

(Eyel's POV)

"i have to tell you something..." seryosong sabi nya kaya naman tinignan ko sya

"juusan's not the real father of jc."

WHAT?!? ANO DAW?!? Gulat akong napatingin sa kanya. 

"Yeah, you heard it right, he's not the real father of jc." sabe nya habang nakatingin sa kanila.

WHAT THE EFFING HELL IS HAPPENING HERE?!?

"A-Ano?!?" SHOOKT NA SHOOKT KONG TANONG SA KANYA

"Let me explain, juusan and i are childhood friends. Nabuntis ako noon ni austin, and hindi ko alam kung pano ko sasabihin sa kanya and sa parents ko. Sa sobrang takot ko, kay juusan ako lumapit para humingi ng tulong, and eventually natulungan naman nya ako." sabi nya habang ako nakatulala lang sa kanya kase hindi pa nagsi-sink in saken yung mga sinabe nya.

"eyel, i'm sorry kung ako yung naging reason kung bakit kayo naghiwalay. Juusan sacrificed his love just to help me and now, its my turn to help him get his happiness back." 

Sobrang hindi ko pa rin ma-explain yung nararamdaman ko dahil sa revelation nya. Hindi ko alam bat biglang gumulo yung utak ko kahit alam ko mismo sa sarili ko na i've already moved on from him.

"I know juusan. He's really a great person. Please give him a second chance. Alam kong nasaktan ka nya ng dahil sakin. I can't bare looking at him knowing that behind those smiles he's really miserable dahil nawala ka sa kanya."

"You know, miski nawala ka sa kanya behind all of his songs ikaw yung inspiration nya. Sinulat nya yung mga kantang yon para sayo. Para hindi nya maramdaman na nagkahiwalay kayo. You're his moonlight in his darkest nights and you are his one and only muse."

Nagulat na lang ako ng bigla nyang hinawakan yung kamay ko at nagsusumamong tumingin sakin

"I know he still love you and you'll always be the person in his heart. Please eyel, i'm begging you give him a chance."

Hindi ko alam yung isasagot ko. Sobrang naghahal-halo yung mga emosyon na nararamdaman ko. Hindi ko alam kung bakit, pero parang nabuo na yung mga katanungan ko dati sa isip ko. Yung mga tanong na...

Anong ginawa ko sa kanya para ganun yung ibalik nya saken?

at

Bakit nya ako iniwan?

Atleast ngayon alam kong wala akong nagawang mali sa kanya para iwan nya ako. Hindi ko alam kung bakit, pero bigla na lang nag-appear yung mga ala-ala nung mga panahong down na down ako dahil iniwan ako ni juusan. Yung mga panahong nakakatulog ako sa pag-iyak dahil sinisisi ko yung sarili ko kung bakit ako iniwan ni juusan. Yung panahon na magdamag lang akong nakakulong sa kwarto at nakatitig sa kisame nagtatanong ng bakit nya ako iniwan? bakit sya nag-cheat saken? minahal ba nya talaga ako? 

Nagbalik sakin yung mga ala-alang yun at kung pano ako tinulungan ni laxus bumangon sa pagkakabigo. Tama si laxus. 

Sya yung taong nasa tabi ko nung sabrang down na down ako. Sya yung taong naging kasangga ko ng lumipat ako sa states. Sya yung taong nandyan para protektahan ako sa sarili ko dahil nakita nya kung gaano ako kawasak ng mga panahon na yun. Sya yung taong kinapitan at pinaghugutan ko ng lakas nung sumailalim ako so operation ko. At sya yung taong nagpapatibok ngayon ng puso ko.

Tumingin ako kay angela at nagsabe...

"Thank you for telling the truth angela. I really appreciate it pero yung hinihiling mo about giving juusan a second chance, mukhang malabo."