သခင့္ရဲ႕ေက်းကြၽန္......ep11
........................
yg...အင္း byငါဒီေန႔ေက်ာင္းမလာေတာ့ဘူး ဒါပဲေနာ္
သူမဖုန္းေလးကိုအသာယာျပန္ခ်လိုက္ၿပီးသက္ျပင္းေလးတစ္ခ်က္ကိုညင္သာစြာ႐ႈိက္ထုတ္လိုက္သည္...ဘာလို႔ရယ္မသိစိတ္ေတြကလည္းေလးေနသည္...အန္တီရယ္ျမန္ျမန္ျပန္လာပါေတာ့..
.............................
jmအိပ္ေနရာတာေခါင္းေတြမူးလာ၍အိမ္ေအာက္သို႔ဆင္းလာခဲ့သည္..mygဘယ္ေတြသြားေနလည္းမသိ..သူမဟာအရမ္းေအးေဆးတဲ့သူမို႔ဘယ္ေနရာမွာ႐ွိေနလည္း႐ွာရခက္သည္..တခါတရံအခန္းထဲကမထြက္..တခါတရံစာအုပ္တစ္အုပ္ႏွင့္သာအခ်ိန္ကုန္ေနတတ္သည္...ခုလည္းဘယ္ေရာက္ေနတယ္မသိ...ထိုစဥ္သူ႔လက္ထဲကဖုန္းေလးကျမည္လာသည္..
jm...အေမ ေျပာ
jm mom..အဆင္ေျပလားသား?ေမေမနဲ႔ေဖေဖေနာက္ႏွစ္ရက္ေလာက္ေနရင္ျပန္လာမယ္လို႔
ဟင္ ျပန္လာၾကေတာ့မွာလား..?သူmygနဲ႔ႏွစ္ေယာက္တည္းေလးေနခ်င္ေသးသည္..
jm...ဟုတ္ အေမ ဒါပဲမွလား?
jm mom..သားကေတာ့ေလ ကို႔အေမကိုမေျပာခ်င္တဲ့ပံုနဲ႔ ေအးပါ ဒါပဲေနာ္ သားေလး
သူဖုန္းကိုပိတ္လိုက္ကာေလွကားေလးကိုမွီရပ္လိုက္သည္...ရင္ထဲမွာဟာတာတာႏွင့္
့..သူmygနဲ႔ႏွစ္ေယာက္တည္းေနရတာေလးကိုေပ်ာ္ရႊင္မိသည္..mygခ်က္တဲ့ဟင္းေလးေတြကိုစားခ်င္ေသးသည္....ဒါေတြေပ်ာက္ကြယ္ရေတာ့မွာလား...
....................................
ygေရခ်ိဳးၿပီးစာအုပ္ေလးကိုကိုင္ကာဖတ္ေနလိုက္သည္..ဘာမွလည္းလုပ္စရာကမ႐ွိ..jmကလည္းသူမကိုဘာမွမခိုင္းေသး..သူမအခ်ိန္အေတာ္ၾကာအေတြးတို႔ကစာအုပ္ထဲနစ္ျမဳပ္ေနစဥ္တံခါးေခါက္သံတစ္ခ်က္ေၾကာင့္လန္႔သြားရသည္..အျမန္ထကာဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့jm...
yg...wae?jimin na
jmကသူမကိုစူးနစ္စြာစိုက္ၾကည့္ေနသည္ ဘာစကားမေျပာ..ygေၾကာက္ရြံ႔စြာမ်က္လႊာေလးကိုခ်လိုက္ၿပီးလက္ကေလးကိုပြတ္သပ္ေနလိုက္သည္..ဘာလုပ္မလို႔လဲ pjm ရယ္
YOU ARE READING
သခင့္ရဲ႕ေက်းကြၽန္
Fanfictionႏူးညံ့တဲ့ႏွလံုးသားတစ္စံုကိုလမ္းခင္းၿပီး သူ႔ဆီမွာခစားခ်င္တာပါ... သူနင္းေျခမာ္ဆိုရင္ေတာင္မွေပါ့...
