Adopted by 5sos?!

4.

10 januari

- Pov Kylie -

Die volgende ochtend word ik met rode ogen wakker, van het huilen. Ashton en ik hebben gisteren erge ruzie gehad en hij heeft mij meteen naar bed gestuurd.

Ik trek mijn kleding aan en borstel snel mijn haar door voordat ik naar beneden loop. Ik struikel natuurlijk over iets wat op de trap ligt en loop snel door naar de keuken.

Ik maak mijn ontbijt en ga aan tafel zitten. Ik scroll wat door Instagram en Twitter en als ik dat heb gedaan sluit ik mijn telefoon weer af.

De deur gaat open en meteen wil ik weg hier. Ashton staat in de deuropening en loopt langs mij heen naar de koelkast.

Ik rol mijn ogen en loop naar de kamer nadat ik mijn bord heb opgeruimd. Ashton doet zo afstandelijk.

Ik zet Netflix op en zoek mijn favoriete serie: Riverdale. In het weeshuis mocht ik dit één uur in de maand kijken, maar nu kan het de hele dag door.

'Wat kijk je?' Ik schrik, maar gelukkig is het Michael. 'Riverdale. Kijk je mee?' Hij knikt en ploft naast mij op de bank.

'Heb je het alweer goed gemaakt met Ashton?' 'Nee, hij zegt niks tegen mij. Het is niet mijn schuld, toch?'

'Dat is het zeker niet, maar Ashton is gewoon eigenwijs. Hij gaat het nooit goed maken met je als jij geen interesse toont. Ook al is het honderd procent zijn schuld.'

'Misschien dat we vandaag wat leuks kunnen doen? Zwemmen of zo, en voetballen.' 'Leuk idee!'

'Ik weet het, ik ben heel goed in ideeën bedenken.' Michael schiet in de lach en ineens komt er een rinkelend geluid van glas gevolgd door een pijnkreet uit de keuken. Ashton.

Ik sta meteen op en ren er zo snel mogelijk heen. Hij mag dan een klootzak zijn, maar toch. Misschien ligt hij daar wel dood te bloeden.

Als ik de keuken in kom zie ik dat er gebroken glas op de grond ligt en Ashton die zijn arm vasthoud, er zit een diepe snee in zijn pols.

'Ash!' Ik loop op hem af en zet hem op een stoel, ik zie Michael bezorgd naar hem kijken. 'Hoe is dit gebeurd?'

'D-dat vertel ik liever niet.'

Ik knik begrijpend en pak pleisters uit het laatje. Ik knip ze in de vorm van zwaluwstaarten en zo plak ik de snee dicht. Ik doe er een stuk verband om en glimlach als ik zie dat ik dit gedaan heb.

'B-bedankt Kylie.' 'Geen dank Ashton.' Ik glimlach en dan staat hij op en rent naar boven.

Ik ruim de scherven op en zie op één van de scherven bloed zitten. Ik gooi ze snel in de glasbak en loop dan weer naar de woonkamer.

Ik zet Riverdale weer aan en zucht, waarom doet Ashton dit zichzelf aan? Komt dit door mij?

.

Die middag gaan we zwemmen, dus doe ik mijn haar in een knot en trek mijn blauwe bikini aan.

Ik loop naar buiten en zie dat Ashton met zijn benen in het zwembad zit, aangezien het verband nog steeds om zijn pols zit.

Ik neem voorzichtig plaats naast hem en hij kijkt mij even aan. Hij glimlacht en dan slaat hij zijn armen om mij heen.

'Heel erg bedankt Kylie.' Ik glimlach om hoe vertrouwd dit voelt en hoor een klik achter ons vandaan komen.

Ik zie de jongens daar alle drie met hun telefoon staan waardoor ik lachend mijn hoofd schud.

'Ze zijn ongelooflijk.' 'Jongens kunnen jullie even weg gaan? Ik wil met Kylie praten.'

De jongens lopen naar binnen en ik kijk meteen naar Ashton.

'Kijk, Kylie. Het spijt me. Het spijt me dat ik mijn achternaam uit dat potje haalde en het spijt me dat we gisteren zo'n erge ruzie hebben gehad. Maar ik heb mijn naam uit dat potje gehaald omdat ik dacht dat ik geen goede vader voor je kon zijn. Ik bedoel, het is sowieso een raar idee dat ik maar zes jaar ouder ben en dan je vader ben. Het spijt me dat ik je verwaand noemde, want dat ben je totaal niet. Anders had je mij vanochtend niet geholpen.'

Ik glimlach naar hem en hij slaat weer zijn armen om mij heen. 'Het spijt me zo.' 'Ik vergeef het je Ash.'

Hij glimlacht breed en ik voel dat hij een kus op mijn wang drukt. Meteen begin ik als een gek te blozen.

Ik heb nog nooit zo'n vertrouwde knuffel gevoeld. Ashton doet iets met mij, maar ik weet niet wat. Nu hij mij nog vast heeft heb ik de hele tijd een raar gevoel in mijn onderbuik.

'Kan je zwemmen?' 'Nee. Dat verband moet er echt nog even om zitten, maar jij vast wel.' Hij drukt mij in het water waardoor ik een gil slaak.

'Ash!' Hij grinnikt en ik heb echt de neiging om hem gewoon in het water te drukken, maar dat kan ik echt niet maken vanwege die snee.

Ik laat mijn armen op zijn knieën rusten en kijk hem glimlachend aan. 'Ik ben echt wel blij dat wij jou hebben geadopteerd.'

Mijn glimlach wordt alleen maar breder en dan voel ik ineens een vloed van water over mij heenkomen.

'Hey Kylie.' 'Hey Luke.' Hij glimlacht gemeen en ik zucht. 'Het was net zo rustig.' Hij grinnikt en ik rol mijn ogen.

Al snel zijn we met zijn vijven in het zwembad, maar ik schenk geen aandacht die drie. Ik heb op dit moment alleen aandacht voor Ashton.

'Maar Ash, wil je mij vertellen hoe die snee daar is gekomen?' 'Natuurlijk, op het voetbalveldje. Daar kunnen we rustig praten.'

Ik knik en hij trekt mij uit het zwembad. Ik pak nog snel een handdoek en met zijn tweeën lopen we naar het voetbalveld.

We gaan op het gras zitten en hij zucht voordat hij het verband er voorzichtig afhaalt. Ik zie allemaal kleine sneetjes tevoorschijn komen en tranen schieten in mijn ogen.

Zonder twijfelen sla ik mijn armen om hem heen en ik merk dat hij ook bijna moet huilen. Hij tilt mij op zijn schoot en ik sla mijn benen om zijn middel.

'Waarom, Ash?' 'Ik ben altijd al gepest, vroeger. Soms doe ik het nu nog steeds.' Ik pak zijn polsen vast en druk op elke snee een korte kus.

Hij kijkt mij zwak glimlachend aan en als laatste druk ik een kus op zijn wang. 'Beloof je mij, je geweldige zusje, om er mee te stoppen?'

'Zusje?' Ik knik en hij grinnikt. 'Zusje it is. Maar ik ga het proberen. Voor jou.' Ik glimlach en sla mijn armen weer om hem heen.

'Maar Ashton. Ik wil je even vertellen hoe mooi je bent, van binnen en van buiten natuurlijk, want je bent enorm knap. Ik bedoel, kijk alleen al naar de kuiltjes in je wangen, je haar, en dan je lichaam. En je karakter is gewoon geweldig. Laat alsjeblieft niemand je wijsmaken dat je het niet waard bent.'

'Bedankt Kylie.' Hij slaat zijn armen om mijn middel heen en legt zijn hoofd op mijn schouder.

'Jezus ze lijken net een stel.' 'Wees nou eens stil Calum! Dit is te schattig!' Ik grinnik en laat mijn kin op Ashtons hoofd rusten.

'Volgens mij hebben die twee het wel weer goed gemaakt.' 'No shit Sherlock, serieus Luke?'

A/N

Mag ik fangirlen over mijn eigen boek op dit moment? Ja? Heel fijn. Ik vond dit deel zo leuk om te schrijven! Stiekem ship ik Ash en Kylie lol. Nou maar de vraag natuurlijk:

Q: wat lees je vooral op Wattpad?

Ik lees vooral smut oeps. Gotta Zayn, moet Holy water halen. X