''ဟုတ်ပြီလေ´´
ဝက်အူ ကလီစာ ဆိုင်ရှေ့လည်း ရောက်လာရော လျန်းဇီ မျက်နှာကြီးက မည်းသွားတယ်။လျ န်းဇီ အစားမရွေးတတ်ဘူး ဒါပေမဲ့ သူဘယ်တော့မှ ဝက်အူကလီစာတွေ စားမှာ မဟုတ်ဘူး။
(TN:...shake Ze ze ..I don't like either.😖)
''ကိုလူချော ဝက်ကလီစာ ကြိုက်တယ်ပေါ့´´
လျန်းဇီဘည်း ဟန့်ဟန့်ကို မယုံသင်္ကာနဲ့ ကြည့်တယ်။သူသိသလောက်တော့ ဒါမျိုးတွေက ဆင်းရဲသားနဲ့ အလုပ်ကြမ်းသမားတွေ စားကြတာ။ဟန်ဟန်က အဲ့လို ပုံစံမျိုးနဲ့ လုံးဝ မတူပါဘူး။
ဟန်ဟန်က ချောမောပြီး စကားပြောရင်တောင်
ယဉ်ကျေးတယ်။
သူဘာလို့ ဒါမျိုး ကြိုက်တာလဲ!
''ရက်စ် လုံးဝကြိုက်တယ် ဒီနေ့ ဒါကို တောင့်တလာလို့´´
ဟန်ဟန်က ပြုံးရင်း တံခါးကို တွန်းဖွင့်လိုက်တယ်။
''မင်းရော ကြိုက်လား´´
''အာ..´´
လျန်းဇီလည်း မကြိုက်ဘူးလို့ပြောတော့ မလို့ပဲ
သိုု့ပေမဲ့ ဟန်ဟန့်ရဲ့ ပျော်နေတဲ့ မျက်နှာကို မြင်တော့ ချက်ချင်းပဲ ပြန်သိမ်းထားလိုက်တယ်။
''ဦးလေးလီ ဝက်ကလီစာ နှစ်ပွဲ´´
မှန်တံခါးနောက်ကနေ လူတစ်ယောက်ပေါ်လာတယ်။
''ဟန်ဟန်ရေ ဒီနေ့ ဆိုင်စောစော ပိတ်တယ်ပေါ့´´
''ဟုတ်တယ်.´´
''အေး..အေး..ခဏစောင့်ပေး´´
လျန်းဇီလည်း ထိုင်လိုက်တယ်။ဆိုင်ရဲ့အနံ့ကတင် သူ့ကို မသက်မသာ ဖြစ်စေတယ်။
''ဒီဆိုင်က လက်ရာကောင်းတယ်´´
ဟန်ဟန်က ဆက်ပြောတော့မလို့ပဲ လျန်းဇီက စီးကရက်တစ်လိပ်နဲ့ မီးခြစ်ထုတ်တာကို မြင်လိုက်ရတယ်။
''မင်း သောက်တတ်တယ်ပေါ့´´
ဟန်ဟန်လည်း လျန်းဇီ ဆေးလိပ်သောက်တာ မမမြင်ဖူးဘူး။
''အ...ဟ..ဟုတ်တယ်´´
လျန်းဇီလည်း ရယ်လိုက်တယ်။
''ကိုလူချော ဆိုင်က အကောင်လေးတွေရှိတော့ အဆင်မပြေမှာ စိုးလို့ မသောက်တာ´´
လျန်းဇီလည်း ခေါင်းကုတ်တယ်။
YOU ARE READING
Yandai Xie Jie No.10 myan translation(ေဆးတံလမ္း အျမတ္၁၀)
Humorသူ့ရဲ့ ချင်ချီလာ(ရှဉ့်လိုမျိုးအကောင်)လေးနှစ်ကောင် ဗိုက်ကြီးလာလို့ ဆိုပြီး ခေါင်းမာတတ်ပြီး အစွန်းရောက်တွေးတတ်တဲ့ ဝမ်းတွင်းရူး စာရေးဆရာ လျန်းဇီဟာ တအားကို သဘောကောင်း အထာကျတဲ့ အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန် ရောင်းတဲ့ဆိုင်ပိုင်ရှင် မစ္စတာ ဟန်ဟန်နဲ့ ဆုံတွေ့ဖို့ အကြော...
အခန်း(၄)သောက်ရူး...၂
Start from the beginning
