Yandai Xie Jie No.10 myan translation(​ေဆးတံလမ္​း အျမတ္​၁၀)

အခန်း(၅)..ဖျားနေတဲ့ အရူးကောင် ..၁

ကျတော်ချောတယ်>>  ''မြန်မြန်လေး မြန်မြန်´´

အချစ် ၁၂၃>>  ''မင်း ငါ့ကို အမိန့်လာပေးနေတာလား´´

ကျတော်ချောတယ်>>  ''ဒီစည်သွတ်ဘူး ကို ဘယ်လို ဖွင့်ရမလဲဆိုတာ
မြန်မြန်လေးပြောပြ´´

အချစ် ၁၂၃>>  ''..#*$..´´

ကျတော်ချောတယ်>> ''ကိုလူချောလည်း မသိဘူးလား´´

အချစ် ၁၂၃>>   '' ငါ သိတာပေါ့´´

ကျတော်ချောတယ်>>  '' ဒါဆို မြန်မြန်
ပြောပြ´´

အချစ် ၁၂၃ >>  '' မင်းငါ့ကို လာအလုပ်ရှုပ်အောင်လုပ်နေတာဆို ဘယ်လိုလုပ်မလဲ´´

ကျတော်ချောတယ်>> ''ခင်ဗျားကို အလုပ်ရှုပ်အောင်လုပ်တာ?? ´´

အချစ် ၁၂၃ >>  '' မင်း စည်သွတ်ဘူးကို မဖွင့် နိုင်ဘူးဆိုတာ ဘယ်လို ဖြစ်နိုင်မှာလဲ´´

ကျတော်ချောတယ်>>  '' တကယ်မဖွင့်နိုင်တာ...ကျတော် ဒီဟာကို တစ်ကယ်မဖွင့်နိုင်လို့ပါ..အာ.....အာ...အား...(ငိုသံ) ´´

အချစ် ၁၂၃ >>  '' မင်းမှာ ဝက်အူလှည့် ရှိလား´´

ကျတော်ချောတယ်>>  '' ရှိတယ်´´

အချစ် ၁၂၃. >>  ''အစွန်နားမှာ ထိုး..ပြီးတော့ လေဝင်သွားရင် ဖွင့်လို့ရပြီ..´´

[၃ မိနစ်အကြာ]

ကျတော်ချောတယ်>>  ''ကိုလူချောက ချောရုံသာမကဘူး ပါရမီရှင်လည်း ဟုတ်တယ်´´

အချစ် ၁၂၃>>  '' စားနေပြီလား´´

ကျတော်ချောတယ်>> ''အင်း..စားနေပြီ..တအားစားလို့ကောင်း...ကျေးဇူးပဲ´´

အချစ် ၁၂၃>>  ''မင်းကို မေးချင်လို့´´

ကျတော်ချောတယ်>> ''ဘာလဲ မေးလေ´´

အချစ် ၁၂၃>> '' ဒါ မင်း ပထမဆုံးအကြိမ် စည်သွတ်စာ စားဖူးတာလား´´

ကျတော်ချောတယ်>> '' မဟုတ်ဘူးလေ´´

အချစ် ၁၂၃>>  ''ဒါဆို အရင်က မင်းဘယ်လို ဖွင့်နေလဲ´´

ကျတော်ချောတယ်>>  ''အရင်ကလား..
အရင်တော့ ကြမ်းပေါ်ပစ် ချပြီး ခွဲလိုက်တာပဲ..
ဖန်ကွဲစလေးတွေတော့ အရင် ရွေးထုတ်လိုက်တာပဲ..တအားသေးတဲ့ဟာတော့ ထည့်စားပစ်လိုက်တာပေါ့´´