znoace (Voltooid)

5

Achter het eten lopen we naar de slaapzalen waar ik een ander shirt aantrek. "Over een halfuur op de muur aan kanon 3" zeg ik. Iedereen roept "Ja commandant" waarna ik lach en het zelfde ga zeggen bij de nieuwe kadetten.

Ik loop naar de muur en zet me aan kanon 3. Ik richt mijn blik op het uitzicht. Het is echt adembenemend, als je er niet woont teminste...
'weeral aan het staren' hoor ik, ik vermoed, Jace zeggen. Hij komt naast me zitten waarna het zeker is. Ik lach naar hem.
'niet veel mensen weten dat we contact hebben' zegt Jace opeens. Ik knik. 'er zijn vandaag een paar nieuwe gekomen' zeg ik tegen Jace. Hij lacht. 'Commadant ZR?' Hoor ik Jean zeggen. Ik stel me recht en draai me om. 'is er een probleem?' Vraag ik. 'nee ik kom graag ergens vroeg aan' zegt Jean. Ik knik en gebaar dat hij mag zitten. Jace maakt zich uit de voeten. 'dus jij en de prins?' Vraagt Jace. 'er is niks. We delen gewoon dezelfde droom' zeg ik hem. 'waarom gaan jullie nooit voorbij de muur, jij en commandan MR?' Vraagt Jean. 'euh... als ik het zeg moet je het geheim houden' zeg ik. Hij knikt. 'mijn vader is Commandant Riverdale en na dat iemand uit de familie weg is, wilt hij mij en mijn zus niet ook kwijt. Daarom mogen we niet op buiten muurse missies' zeg ik hem. 'ik vertel het niet door' zegt Jean. Ik kijk hem dankbaar aan.

We wachten nog even totdat de rest er is en beginnen dan met de training.

-

Na de training liet ik Jeager nog wat rondjes lopen en nam een gevecht met hem aan.

Nu zit ik in de eetzaal. Yiku komt bij me zitten.
"Je bent streng." Zegt hij. Iemand die passeert schiet in de lach waarna ik me rechtstel en voor hem ga staan. "Wat is er zo grappig?" Vraag ik hem doordringend. "N-niks commadant" zegt hij en loopt door waarna ik me weer neerzet. "Ik hoorde dat je vaak vecht" zegt Yiku plots. "Correctie: vocht. Ik hou me gedeisd. Die die lachte zou ik normaal al een klap gegeven hebben" zeg ik. Jeager kijkt me raar aan. "Je eten word koud" zeg ik nadat hij me een tijdje aankeek. Hij richt zich weer op zijn bord en eet zijn eten op.
"Commandat ZR?" Klinkt er plots. Ik kijk op en zie mijn vader in de deuropening staan. Hij gebaard dat ik mee moet komen. Ik zeg tegen Jeager dat hij ook mee mag en hij volgt me.
"Zin om een paar klappen uit te delen?" Vraagt me vader waarna ik met een lach knik.

We lopen een kamer binnen. Jeager gaat tegen de muur staan terwijl ik naar de persoon loop die vastgebonden zit.
"Ga met barbies spelen." Zegt de jongen die vastgebonden zit. Ik geef hem een klap. "Wat is je naam?" Vraag ik. "Gaat je niks aan." Zegt hij. Ik geef hem nog een klap. "Weet je, ik ga hier met plezier door. Ik deel graag klappen uit" zeg ik waarna ik de jongen nog een schop geef.
"Goed, mijn naam is Jordan" zegt hij. Ik loop naar mijn vader en vraag waarom deze gast hier zit. Waarna hij zegt dat ie tussen de spullen was aan het kijken.

"Wat moet je hier?" Vraag ik aan Jordan die begint de lachen. "Ik ben echt niet bang voor een meisje zoals jou. Daarnet speelde ik toneel. Serieus je bent nog een kind." Na die opmerking pak ik een mes uit mijn achterzak en snij in zijn arm waarna hij tranen in zijn ogen krijgt.
"Ik vraag het nog eens, wat wil je?" Zeg ik tegen hem. "Wat er nu gebeurd" zegt hij waarna ik hem een schop geef. "Weet je, nadat ik van je hoorde wou ik je al te graag zien en met je vechten." Zegt hij vervolgens.
"Goed je krijgt wat je wilt. Messen toegestaan, maar je moet je tegenstander in leven houden" zeg ik. Ik ken deze types. Ze willen me dood.

Ik word door mijn vader, gevolgd door Yiku, naar buiten geleid waar mijn vrienden al aan de zijlijn staan.
"Je bent echt gek" zegt Christie die op me af komt lopen. "Ik weet het." Zeg ik waarna ik me naar Jordan draai.
Ik loop op mijn gemak naar hem toe. Mijn mesje zit in mijn achterzak waardoor ik mijn handen vrij heb.
"Ben je al bang? Je kan ook gewoon een maand in de bak gaan zitten" zeg ik. "Nooit zo goed kan je niet zijn. Je bent tenslotte nog maar een kind" zegt hij spottend.
Ik loop naar hem toe waarna ik hem een meter verder de grond op duw. Hij gaat terug recht staan en pakt zijn mes dat ik direct uit zijn hand sla.
Hij loopt naar me toe waarna ik een salto over hem doe. Ik lach naar hem. Hij kijkt me verbaast aan.
Zo gaan we nog enkele minuten door. Ik heb een paar keer in zijn arm gesneden (niet diep) en ik zie dat hij uitgeput is. Ooh en hij heeft me ook een paar keer gehad in mijn been met zijn mes.
"Nu al moe?" Vraag ik. "Kunnen we pauze nemen?" Vraagt hij waarna ik begin te lachen. "Ik ben anders nog niet moe hoor. Ik ben net zo goed bezig" zeg ik vervolgens.
"Maar goed, we stoppen. Je hebt wat je wilt." Zeg ik tegen hem.
Ik loop het veld af als ik zie hoeveel mensen ons aankeken. De meeste zijn niet verbaast van de uitslag. "Ik ben niet zomaar een kind." Roep ik nog naar Jordan en loop dan weg. Ik en Jordan zijn verzorgd geweest.

"Hoe oud ben je?" Vraagt Shaun aan me. "Als ik dat zeg luister je niet meer naar me." Zeg ik. "Kom op, het is duidelijk dat je jonger dan ons bent" zegt Jean. "Ok, ik ben 14 jaar." Zeg ik. Ik zie Jeager ook geschokt kijken. Waarna ik lach en doorloop naar de cafetaria. Het is half 8 en ik heb honger.

Als ik de zaal binnen kom is iedereen stil. Ik pak mijn eten en ga gaan zitten.
"Wat is er? Heb ik iets aan van jullie ofzo?" Vraag ik geïrriteerd na een tijdje.
"Je weet toch dat die Jordan van een ander trainingskamp is he?" Zegt Clow waarna ik hem aankijk. "Wel, hij heeft er voor gekozen met mij te vechten" zeg ik vervolgens waarna iedereen wegkijkt en verder eet.

Na het eten ga ik op mijn bed liggen en kijk naar de sterren op het plafond.
"Droom je normaal niet op de muur?" Vraagt Jace ineens waarna ik direct uit mijn gedachten schiet. De andere kamergenoten kijken ook naar Jace die in de deuropening hangt. "Hey Jace" zeg ik dan. Ik zet me recht en zie hoe de andere kijken. Ik geef ze vernietigende blik waardoor ze stil blijven.
Ik loop naar buiten gevolgd door Jace. Na een tijdje stop ik. We staan beneden aan de muur. Jace leunt nonchalant tegen de muur met zijn handen in zijn zakken en ik sta recht voor hem. Hij kijkt me een tijdje aan. Er heerst een ongemakkelijke stilte waarna Jace mijn pols vast neemt en me naar zich toe trekt. Met zijn ander hand houd hij mijn gezicht vast.
"Dit kan niet Jace. Ik ben 14" zeg ik waarna hij me direct los laat en geschrokken aankijkt. "Je bent 14?" Vraagt hij waarna ik knik. "Dan is er eigenlijk geen probleem" zegt hij dan waardoor ik naar hem kijk. "Ik ben 15" zegt hij en lacht naar me. "Ik moet gaan" zeg ik en loop naar de basis waar ik Jeager zie staan.

Ondertussen is het 11 uur en ik besluit te gaan slapen.