Minetopia

Hs. 11. SIEM!

POV Siem

"Eleios, ik wist het." Hoorde ik kim zeggen, ik weet nog steeds niet helemaal wie Eleios is maar hij ziet er uit alsof hij 18 is. Ik begin het ook behoorlijk creepy te vinden allemaal.

POV Eleios

Ik moet lachen in mezelf, ze denkt dat ze er achter is wie ik ben maar daar vergist ze zich heel erg in, of toch niet? Buiten dat begin ik haar behoorlijk irritant te vinden, daar moet een einde aan komen. Ze staat op en loopt naar me toe, ze heft haar hand en wil me slaan, maar ik zie in haar ogen wat ze van plan is dus ik kan optijd bukken. Ze vind het zo tezien niet leuk dat ik lach want ik zie een enorme woede op haar gezicht, wat ik eigenlijk alleen maar schattig vind.

POV Siem

Eleios kijkt dadenked naar Kim, "AAAHHH" en ze zakt in elkaar, "Nee Kim, wat heb je met haar gedaan?!" Het enige wat Eleios doet is lachen, ik word zo gek van hem, hij doet een paar stappen in mijn richting zodat hij achter mij staat, ik wil me omdraaien maar op dat moment pakt hij mijn boven armen vast zodat dat ik me niet kan omdraaien, ik probeer me los te krijgen maar hij is veel te sterk, hulp roepen, dat ik daar nog niet eerder op gekomen ben, ik wil mezelf voor mn hoofd slaan maar dat kan natuurijk niet, toch maar proberen dan "IEMAND HE....." verder kom ik niet want hij houd zijn hand voor mijn mond, er is nu wel één voordeel ik heb nu één arm waar hij me niet aan vast houd.
Ik weet niet wat hij doet maar ik krijg het ineens heel warm en het word zwart.

Één uur later.

Ik lich in een kamer die helemaal donker is, ik schiet in de paniek want ik heb claustrofobie. Ik krijg een snijdend gevoel in mijn polsen en voeten en probeer om me te bewegen maar dat lukt niet want mijn polsen en voeten zijn aan elkaar gebonden. Ik vraag me eigenlijk af waar Eleios zou zijn. "HAHAHAHA, daar lich je dan" ik hoor de zware stem van Eleios van voor me komen, daar is hij dus -_- hij doet plots een licht aan, zo vel dat het zeer doet aan mijn ogen, ik zie dat de hele kamer blauw is.
"Waarom heb je me meegenomen hier naar toe?!" Vraag ik, "daar kom je gou genoeg achter" lacht hij. Verbaasd over het antwoord probeer ik om me heen te kijken maar het enige wat ik zie is blauw, ZELFS DE DEUR IS BLAUW, wacht deur? als ik los kan komen kan ik proberen door de deur te ontsnappen, maarja dat gaat me waarschijnlijk noot lukken.
"Ha Dylan, wat doe jij hier?" Hoor ik Eleios ineens zeggen.
Wacht is dit DE DYLAN, als dat zo is heb ik een enorm probleem.
"Ah kijk eens aan, wie hebben we daar?" Zecht Dylan geamuseerd, shit het is Dylan Rotjoch, ik heb een probleem.

Oke sorry dat het zolang duurde tot er weer een volgend hoofdstuk kwam, vanaf nu gaan de perspectieven van waaruit ik schrijf veranderen, er gaan wat meer dingen gebeuren die niet op dezelfde plek gebeuren, maar verder uit elkaar gebeuren, zodat jullie een beter beeld krijgen van wat er ook op andere plekken gebeurt.
ANNE BLIJFT ALSNOG DE HOOFDPERSOON!

LET WEL OP: DIT IS EEN FANFICTIE DUS DE RELATIES TUSSEN PERSONEN KLOPPEN NIET ALTIJD.

Woehoeee mn hoofdstukkie heeft 585 woorden!!!!!