Onzichtbaar
17 november 2017
Soms voelt het alsof ik in een droom leef en ik die eerst moet sterven voordat ik echt kan leven. De chaos in mijn hoofd wordt steeds groter. De leegte in mijn hart kan niet meer worden gevuld. Net als lucht, zo voel ik me. Een briesje, nauwelijks te voelen. Ik zweef doelloos rond deze wereld. Niemand voelt me, ziet me, hoort me alleen fluisteren maar woorden zijn niet te onderscheiden, ik ben onzichtbaar. Onzichtbaar voor iedereen.
Ik voel me alleen. Zo alleen.
JE LEEST
de chaos in mijn hoofd (DUTCH)
PoetryNederlandse gedichten, veel komen uit een donker plek in mijn hart. Copyright ©foodandagoodbook. Niks van dit verhaal kan gekopiëerd worden zonder toestemming van mij. Als dit wel gebeurt, zal dit onmiddellijk gerapporteerd worden.
