Woestijn
16 juli 2016
De duizelingwekkende kale vlakten deden mijn hoofd tollen. Ik hield mijn rechterhand boven mijn ogen en tuurde in de verte. Hoge bergen rezen uit het landschap omhoog. De prachtige silhouetten van de bergen maakte dat ik met open mond stond te kijken. Ik stond er een poosje - het duurde voor mijn gevoel uren. Ik glimlachte. Mijn huid was al aardig bruin door de felle, hete zon die de hele dag al aan het schijnen was. Rondom mijn pols was een afdruk van een elastiekje te zien waarmee ik net mijn haar in een hoge knot had gedaan. De hitte werd me zo langzamerhand iets te veel. Snel stapte ik de auto in en genoot van de koele lucht die uit de airco kwam. Ik startte de auto en zette mijn weg voort, over de eindeloos lange wegen, op weg naar mijn volgende bestemming.
JE LEEST
de chaos in mijn hoofd (DUTCH)
PoetryNederlandse gedichten, veel komen uit een donker plek in mijn hart. Copyright ©foodandagoodbook. Niks van dit verhaal kan gekopiëerd worden zonder toestemming van mij. Als dit wel gebeurt, zal dit onmiddellijk gerapporteerd worden.
