AY PARÇASI

Aynı Kaderi Paylaşmak

Serkan kapattı telefonu.Eylül ise bir şeyler sezmişti çoktan sevgilisinin elini tuttu sıkıca!

Eylül:Bir şey oldu?Ne oldu söyle..

Serkan:Annemi hastaneye kaldırmışlar Nesli.

Eylül:Gitmeyecek misin sen?Serkan hadi kalksana..

Serkan:Gitmek mi?Ben bilmiyorum belki de benim yüzümden Eylül ben bilmiyorum..Ya ölürse o?Ben suçluyum..Ben mi?

Eylül:Serkan kendine gel toparlanman  lazım.Hadi aşkım kalkta gidelim hadi..

Serkan:Eylül ben gidemem ki..Sabah bir sürü şey dedim hakaret ettim.Etmediğim laf kalmadı!

Eylül:Emin ol son bir kez daha da olsa yüzleşmek istersin Serkan.

Serkan:Neden?Neden böyle konuşuyorsun Nesli?

Eylül:Neden biliyor musun aşkım?Çünkü ben yüzleşemedim..

Serkan kalktı yerinden..Eylül ile beraber otoparka doğru ilerlediler..

Nazan'ın tansiyonu fırlamıştı birkaç ilaç tedavisi sonrası Tevfik karısının yanına girdi.Nazan öfke ile izliyordu Tevfik'i..

Tevfik:Ne?İyisin iyi hadi..

Nazan:Neden söyledin!

Tevfik:Ne söyledim ki?Serkan'a da haber verdim şimdi onun anneme bir şey olsaydı laflarını çekemezdim Nazan.

Nazan:Ondan bahsetmiyorum!Sen neden söyledin!

Tevfik:Ya neyi be kadın!Neyi!

Nazan:Berrak'ı..Kızımız olmadığını neden söyledin Serkan'a.

Tevfik:Serkan öğrenmiş..Öğrenmiş mi nasıl olur bu?Kim söyler..

Nazan:Sen söylemedin mi!

Serkan:Baba..Anne?

Nazan:Oğlum geldin..Hoşgeldin..

Serkan:Sana gelmedim.Baba sana anlatacaklarım var.

Nazan:Serkan anneni hiç mi sayacaksın!O kız mı soktu bu saçmalıkları aklına söylesene!

Serkan:Annem falan değilsin!Sen babamı hak etmiyorsun Nazan Hanım.İki tane çocuğun varken..Ya Allah kahrestin!Aklım almıyor midem kalmıyor bu rezilliği!

Tevfik:Oğlum annenin tansiyonu fırlamış kırıcı olmasan biraz..

Serkan:Kırıcı?Baba ne diyorsun ya sen ne diyorsun!Seni beni abimi!Bizi düşünemeden kuru bir zevk uğruna ne ya-

Nazan:Oğlum sus artık ne olur sus dayanamıyorum!

Serkan:Daha bu başlangıç Nazan Hanım.Artık ne yüzümü göreceksin ne de başka bir şey..

Nazan:Serkan..

Serkan dışarı çıktı daha fazla dayanamadı ağlayacaktı.Kendisini zor tutarak lavaboya attı kendisini..

Eylül sandalyeden kalkıp Serkan'a sarıldı ve saçlarını okşadı usuldan..Ağlamasına izin veriyordu omzunda!Kendisi onu en iyi anlayan kişi değil mi?Annesi o rezil hayatı ve ihanet..

Serkan:Beni böyle görmen yalnıştı..özür dilerim sevgilim.

Eylül:Hayır asla Serkan biz bu hayatı paylaşacaksak eğer her şeyin üzerinden birlikte gelmemiz gerekecektir.

Serkan:Haklısın ama ben korkuyorum seni kaybetmekten..Annem babam ya bana zararı olursa ve ben o zararlarda seni de kaybedersem Eylül..

Eylül:Serkan senin yaşadıklarınının hepsi bana tanıdık anla bunu..Seni benim kadar anlayan yoktur..

Serkan:Nasıl yani aşkım..Annen..?

Eylül:Evet evet aşkım ay parçasının karanlık yüzünde o kötü annesi yatıyor..

Serkan bir kez daha sarıldı Eylül'e..Elini kavradı sonra sımsıkı!Birlikte otele doğru yol aldılar.

Alper davetiyleri dağıtma bahanesiyle Güney'in yanına Cemre ile el ele gelmişti..Cemre ise yüzüne gülümseme maskesini takmıştı çoktan..Sıkı sıkıya tuttu elini Alper'in.Başını dikleştirip bastı zile.Kapıyı Songül açınca duraksadı Cemre..

Alper:Demek kaçamak ha?Cemrecim biz bile böyle değildik..

Cemre:Alper hadi ver davetiyeyi de gidelim daha bir sürü iş var.

Songül:Ne kadar da düşüncelisiniz.

Alper:Mutlu günümüzüde sizi de görelim dedik Songülcüm.Kötü mü ettik acaba?

Songül:Alpercim o ne biçim laf tabii ki geleceğiz.Şimdi siz yoruldunuz koşturdunuz bende size yorgunluk kahvesi yaparım içeriz hem de laflarız..

Cemre:Hayır bir sürü iş var hem de gerek yok Alper canım hadi..

Songül:Yok yok yorgunluk kahvesi..

Alper:Cemre?

Cemre:Güney..Güney evde değilse hoş olmaz.

Songül:Evde canım duşa girmişti.

Defalarca yankılandı bu kelimeler Cemre'nin kulağında.Onu bir kızla zaten görmüştü ve bir kez daha mı!Songül ve ikisi..Gözleri doldu birdenbire!

Songül:Buyrun..

Koltuklara geçtiler herkes yerini alırken Songül de mutfağa geçti.Cemre ise lavaboya kalkaacaktı.

Alper:Evde baya güzelmiş ya..

Cemre:Öyle sayılır neyse canım ben bir lavaboya gitsem sen otur.

Alper:Tamam canım..

CEMRE
Kendimi zor attım lavaboya gözlerimden damlayan yaşlara engel olamıyordum.Aklım bulanıyor!Nasıl yine bir kızla olurdu!Beni sevdiğini söyleyen kendisi değil miydi şimdi ne oluyordu!Küçük intikam yalanının önüme geçemez hâle gelmiştim!Derin bir nefes aldım ellerimi yıkadım.Geçerken Güney'in odasına denk gelince girdim.Hih!Yarı çıplak karşımdaydı!

Güney:Ne yapıyorsun kızım!

Bana yaklaşıyordu gözlerimi göğüsünden aldığımda bana bakan kızgın gözlerle karşı karşıya kaldım!

Cemre:Ben özür dilerim..

Güney:Buraya yanlışlıkla girmedin değil mi!

Cemre:Ya evet..Aslında hayır!

Güney:Niye geldin!

Yatağa baktım içim içimi kemiriyordu..Onunla birlikte olmuş muydu!

Cemre:Songül burada mı kalıyor?

Güney:Sanane!Sanane!

Cemre:Güney..

Güney:Çık git evimden defol tamam mı!Defol kızım defol git kiminle sabahlıyorsan ona git!

Tokatı geçirecektim ki bileğimi tuttu ve beni kendisine çekiverdi..

-Bölüm Sonu

CemGün sevenler merhaba sanırım songuncuay baya bir CemGün seviyor ben öyle duydum.Evet desteklere çok teşekkürler bugün bol bol depo yapmaya çalışacağım umarım yapabilirim.Ve benim tatlı yazarcım eysercilerrr Yaralı adlı hikayeye harika bir giriş yaptın umarım devam eder..
Ben çok konuştum en iyisi gidip bölüm yazmak..EySerli Kalınız ve yorumlar boş kalmasın..

-Esraa