Kaçış

296 29 57
                                    

SONGÜL
Güney ile sinemanın ardından yemeğe geldim.Yanımda oluyor ve beni eğlendiriyordu.

Güney:Yarın okula giderken seni alırım ne dersin?

Songül:Canım servis mi yok?

Güney:Olmaz öyle has..Bunlar nereden çıktı!

Alper:Oo kumrular da buradaymış.

Songül:Bizi baya bir takiptesin demek Alper.

Cemre:Merhabalar ya aslında bizde buraya gelmeyecektik ama son anda karar değiştirdik.

Güney:Öyle mi Cemrecim ne hoş tesadüf bu böyle!

Cemre:Aynen..Siz?Songül etütü ekmişsin.

Songül:Sende burada olduğuna göre sende ekmişsin Cemrecim.Ayrıca Güney çalıştırdı beni geçen gece uyumadan çalıştık baya..

Alper:Aşkım baksana bizden iyiler.Kıskandım sanki ya..Neyse yüzükleri takacağız ya biz daha ileri gideriz bunlardan.

Cemre:Evet canım aynen öyle haklısın.

Güney:Yüzük..Hayırlı olsun Cemrecim.En iyisini hak ediyorsun.

Cemre:Saol sende öyle..

CEMRE
Söz ağızdan bir kere çıkınca Alper'in ve annemin dilinden kurtulamıyordum.Söz yüzüklerini takacaktık!

Melek:Hafta sonuna hazırlıyorum Cemrecim.

Cemre:Tamam anne Alper sen anneme yardım edersin hı?Benim ders çalışmam lazım ya.

Alper:Tamam sevgilim sen çalış dersine burası bizde..Seni seviyorum!

Cemre:Bende seni Alper..

Odama çıkar çıkmaz gözyaşlarım bıraktı kendisini.Daha fazla dayanacaktım..Öfke ile geri çıkıp arabama atladım!Songül'e sormam gereken bir hesap vardı..

..

Cemre öfke ile arabayı sürüp kısa zamanda Songüllerin evine varmıştı.Zili defalarca öfke ile çalınca kapıyı Songül'ün annesi açtı.Cemre selam bile vermeden Songül'ün odasına çıktı.Songül yatakta film izliyordu.Kapıyı kilitledi!Songül yataktan kalktı ki Cemre Songül'ün saçlarına yapıştı!

Songül:Ne yapıyorsun sen delirdin mi!

Cemre:Şeytansın!Sen fena bir pisliksin!Ya neden yapıyorsun bunu neden!

Songül:Bırak saçımı Cemre saçmalıyorsun ya şimdi!

Cemre:Biliyordun sen..Ya kardeşimsin benim sen..Ne yüzle ya ne yüzle aşşalık!

Songül:Of bırak saçımı kopardın ya.

Cemre:Bırakacaksın uzak duracaksın ondan.Hem onun seni sevmediğini biliyorsun hâlâ neden peşindesin ya!

Songül:Bırak bir!Bırak!

Songül zor da olsa kurtardı saçlarını..Cemre ise öfkesine yenilip Songül'ün yanağına geçirdi tokatı!

Songül:Ya gerizekalı!

Cemre:Uzak duracaksın Songül!Güney'den uzak duracaksın anladın mı yoksa seni mahvederim!

Songül:Ya sen ne yapıyorsun sabah daha Alper ile yüzük takmayı planlarken akşama Güney'e mi dönmek istedi o tatlı canın!

Cemre:Songül beni sakın sınama!

Songül:Ben bir şey yapmıyorum.Ama sen prenses hallerinden vazgeç.İnsanlar senin oyuncağın değil ne Alper ne de Güney!

Cemre:Uzak duracaksın ondan!Seni mahvederim Songül.Bu da sana son uyarım!

EYLÜL
Serkan ile okuldan sonra biraz yürümeye karar verdik.Dünün aksine iyiydim.Yağız ve Kader yüzükleri takmıştı!Serkan elimden tuttuğu gibi beni telefon almak için mağazaya soktu.

Eylül:İnatsın beni deli ediyorsun.

Serkan:Aşkım lütfen beni yormadan seçelim.

Eylül:Of sen seç ben ne bileyim ki!

Serkan:Bari renk ve markasını seçsen Nesli'm.

Eylül:Beyaz olsun..

Telefon ve hat aldıktan sonra Serkan önce kendisi kaydetti.

Serkan:Hah oldu bak böyle ne de güzel oldu.

Eylül:Ne diye kaydettin çok merak ediyorum ya Serkan.

Serkan:Müstakbel kocam.

Eylül:Off saçmalama ya Serkan.

Serkan:Aşkım diye kaydettim oldu mu?

Eylül:Ben ne diye kayıtlıyım sende peki Serkancım?

Serkan:Nesli'm..

Sarılıp öpüverdim yanaklarından.Elimi eline aldı ve yürümeye devam ettik.Eve yine gelmiştik!Artık burada kalmam yanlıştı biliyordum!

Nazan:Eylül sende kendine-

Serkan:Yemek hazır mı annecim?

Nazan:Hazır Serkancım istersen oda servisine başlayayım ne dersin?

Serkan:Anne yapma şunu ya..

Eylül:Serkan biraz dolşmak istiyorum ben.

Tevfik:Oğlum benimle şirkete gelmen lazım daha doğrusu beni şirkete bırakmalısın.

Serkan:Baba kendin gitsene ben ders çalışacağım.

Tevfik:Oğlum Muhsin abin izinli araba da hadi ya.

Serkan:Aşkım sen odaya çık ben hava kararmadan gelirim.

Eylül:Tamam Serkan..

Gider gitmez Nazan Hanım kolumdan tuttu beni..

Eylül:Gideceğim nutuk çekmeyin!

Nazan:Tabii ki gideceksin çok bile kaldın Eylül!Ben sana oğlumdan uzak dur diyorum!

Eylül:Nazan Hanım ben Serkan'ı seviyorum bunu size daha kaç defa söylemem lazım anlamanız için?

Tokatı yanağımda hissetiğimde gözümden bir damla yaş akıyordu.Nazan Hanım ise gülüyordu keskince!

Nazan:Defol..Defol git!

Odaya çıkıp çantamdan not kağıdımı çıkardım.Serkan'a bir not yazmam lazımdı..Ne bileyim bir teşekkürdü belki bir yandan da hızlı olmaya çalışıyordum.Sırt çantamı alıp ardıma bakmadan evden uzaklaştım.Gidecek yerim yoktu!Ablama gitmeyecektim!Tek çarem kalmıştı!Hayat boyu nefret edeceğim kadına muhtaç kalmıştım.Anne!Anne!Anne!O pisliğe muhtaç kalacağım için nefret ettim kendimden ama başka çarem yoktu!

-Bölüm Sonu
Yarının bölümünü bugünden atsam mı atmasam mı dedim tutamadım gitti..Yazmak ne güzel bir eylem!Hep yazmaya razıyım yeter ki EySer yaşayaşın ve siz okuyun❤Evet böyle bitti bu bölüm.Tepkilerinizi hasretle bekliyorum haberiniz olsun.
ustasd12 ve canım yazarcım eysercilerrr

-Esraa

AY PARÇASIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin