Eylül hızla koşarak uzaklaşırken Serkan'da hızla onu yakalayıp kendine çevirdi.
Serkan:Dur!
Eylül:Dokunma bana!Serkan..Bende sizi iyi sanmıştım ama sen sende aynısın!
Serkan:Hayır hayır..
Eylül ağlayarak kendini spor salonunda buldu.Yere oturmuş ağlıyordu.Hiç kimseyi istemiyordu.Eski okuluna dönmek istemiyordu çünkü ciddi anlamda buranın eğitimi paha biçilmezdi.Serkan ise kızın takip edip yanına gidip oturdu.
Serkan:Özür dilerim..
Eylül:Git!Git başımdan!
Serkan:Eylül..Benim haberim yok gerçekten haberim yok inan bana.
Eylül:Niye inanayım!Niye!
Serkan kıza dönüp kızın yanaklarını avuçladı.Eylül'ün gözlerinden akan damlaları elleriyle temizledi.Eylül ise bir tepki vermeden gözlerini Serkan'ın maviliklerini dikti..
Serkan:Bak bana..
Eylül:Hı?
Serkan:Ben seni bırakmam..
Eylül:Ya Serkan..
Serkan:Ben seni asla bırakmam tamam mı tatlı ayıcık?
Eylül:Güldürme ya.
Serkan:Gül sen hep gül..
Eylül gülümseyip kalktı.Serkan'da kızı bırakıp ardından arabayla gazladı ve kendisini babasının yanında buldu.
Senem:Serkan Bey!Babanız toplantıda!
Serkan:Umrumda değil!
Senem:Ben sorum-
Serkan:Senem kapat çeneni ya.
Serkan bir anda içeriye girince herkes birbirine bakakaldı.Herkes Serkan'a bakarken Tevfik öfkeyle kalktı.
Tevfik:Serkan çık dışarıya çabuk!
Serkan:Toplantı sona erdi.Çıkabilirsiniz..
Serkan herkes çıktıktan sonra babasının masasının önüne dikildi.
Serkan:Ne yaptın sen!
Tevfik:Ne bu terbiyesizlik ne hakla sen toplantıyı basarsın Serkan!
Serkan:Sen hangi hakla Eylülleri okuldan başka okula attıysan o hakla babacım.
Tevfik:Potansiyelleri çok düşük okulda kalamazlar.
Serkan:Ne demek bu ya?Baba oradan gelenler benden daha iyi.Ne bu yaptığın ya!
Tevfik:Serkan uzatma çık dışarı git okula!
Serkan:Hangi okula gönderdin!
Tevfik:Serkan git!
Serkan hızla çıkıp arabasına bindi ve gazladı okul bu saate dek çoktam dağılmıştı.Eylüllerin mahallesine sürdü direk.Markete uğrayıp ayıcıklı jelibonlardan aldı.Eylüllerin evinin önüne arabayı park edip indi.
Eylül:Serkan?Senin ne işin var burada?
Serkan:Ağlıyorsun hâlâ.Ya sen bana güvensene.Hem sana ayıcık aldım.
Eylül:Geçsene..
Serkan salona oturdu.Eylül de gelip Serkan'ın karşısına oturdu.Eylül'ün gözleri kıpkırmızıydı.
Eylül:Niye geldin?
Serkan:Ayıcıklı jelibon aldım sana.
Eylül:Onca yolu tek bunun için gelmedin herhalde Serkan.
Serkan:Tamam tamam sadece onun için değil.Okul işin konuştum bizimkilerle.Mâdem sen o okulda değilsin bende artık senin okulunda olacağım.
Eylül:Nasıl?Ya saçmalamayı kes..
Serkan:Sen benim için ne kadar önemli olduğu bir bilsen.
Eylül:Serkan bak beni yalnış anlamanı istemem.Sen yakışıklısın hem de çok.Aynı masallarda ki prenslere benziyorsun..Birçok kız seninle olmayı ister..
Serkan:Sen peki?Eylül sen çok başkasın ya ben sana aşık ol-
Eylül:Nolur devam etme..Serkan seni kırmak istemiyorum.
Serkan:Eylül ben seni kaybetmek istemiyorum anlasana..
Eylül:Nolur bak-
Bu sırada Uygar belinde havlu ile salona girince Serkan gözlerini kocaman açtı.
Uygar:Canım ben duş aldım ama sana sora-
Serkan:Neyse ben kalksam iyi olacak.
Uygar:Arkadaş kim?
Serkan:Hiç kimse ya..Hiç kimse!
Eylül açıklayacaktı ki Serkan öfkeyle kapıya çıktı.Serkan'ın yanından Eylül de ona yetişip karşısında dikildi.
Eylül:Bir saniye ya.
Serkan:Evde arkadaşın olduğunu söyleseydin gelmezdim.
Eylül:Arkadaşım değil Serkan.
Serkan:Zaten bir ben arkadaşım senin anasını satayım!
Eylül:Gitme bir saniye.
Serkan:Bu kez de ben gidiyorum.
Serkan Eylül'ün ellerine ayıcıklı jelibon poşetini koydu.Hızlıca arabasına binip gazladı ve gitti.
Eylül öfkeyle içeriye girdi.Uygar belinde havluyla dikiliyordu.
Uygar:Eylül kimdi o?Sen kitaptan kafa mı kaldırırdın?
Eylül:Kaldırdım ne var hem sen hani uyuyacaktın neden kalktın?
Uygar:Senem'i bekliyorum gelsin çıkacağız.
Eylül:Ablam geç gelebilir ama.
Uygar:O zaman yemek yapsana bana.
Eylül:Ne yemeği ya git başımdan seninle uğraşamam!
Uygar:Sevgilin mi kız?
Eylül:Değil!
Eylül okuldan Serkan'ı takip edip Serkan'ı buldu.Basketbol oynuyordu..Seslendi ama Serkan onu takmadı.
Serkan:Ne var!
Eylül:Küs müyüz?Hem bana aldığın ayıcıkları yemedim.
Serkan:Yeseydin o adamla!
Eylül:Ya sen kıskançsın baya.
Serkan:Eylül bak benden uzak dur dedin bende senden uzak duruyorum tamam mı?
Eylül:Ya bu okuldan gidersek..O zaman üzülmeyecek misin?
Serkan:İnan zerre üzülmeyeceğim artık.
Eylül Serkan'ın yanına ilerleyip önünde dikildi.Elinde ki ayıcıklı şekeri Serkan'ın ağzına koydu.
Eylül:Üzüleceksin..Hem de çok!
-Bölüm Sonu
Merhaba.Bir müddettir elimde olmayan nedenlerden dolayı yoktum.Ama geldim..Nasılsınız?Özledim yazmayı❤Vebal birkaç gün içinde final bölümü atacağım haberiniz olsun buradan duyurmuş olayım.Ay Parçası bu bölüme de yorum ve voteler bekliyorum.Hoşçakalınız...
-Esraa
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AY PARÇASI
FanfictionLise sıralarından nikah masasına uzanan bir aşk hikayesi..#EySer