"Sorry, medyo natagalan ha? Nagkaroon daw kasi yata ng problem sa kitchen nila" pagpapaumanhin niya
"Ah hindi, okay lang"
"Kamusta ka na pala, Max? It's been years since we last saw each other" masayang wika ni Yana bago uminom sa kaniyang kape
"Okay lang naman" patango-tango kong sagot. "Ikaw, kamusta? At saka congrats nga rin pala sa kasal niyo ni Devil ha?"
"Ikaw naman, De Ville naman kasi 'yun" aniya habang humahagikhik
Napahiya naman akong nagkamot ng ulo. Kahit kailan ka talaga, Maxine
"Pero thank you ha? Aasahan ko ang pagpunta mo bukas"
Ito na nga ba ang sinasabi ko eh. Bakit ba naman kasi ako pa talaga ang nagbukas ng usapang kasal na 'yan
"Hehe oo naman"
Sumulyap ako kay Cath at nakitang busy naman siya sa pagkain kaya hindi kami pinapansin
"Hindi pa rin talaga ako makapaniwala na magpapakasal na ako bukas"
Tumingin ako kay Yana at nakita kong mangiyak-ngiyak siya sa saya. Hinawakan siya ni Cath sa kamay bago ngitian. Ngayon, parehas na silang naluluha
Dapat din ba akong makihawak para hindi ako ma-OP?
Nagyakapan silang dalawa habang may mga binubulong sa isa't isa. Matapos naman noon ay nagtawanan sila saka naghiwalay
Gago 'tong mga 'to ah. Ako yata ang pinagtatawanan
Bigla namang tumingin sa akin si Yana kaya umarte akong kunwari ay nakikitawa rin
Hinawakan niya ang aking kamay na nakapatong sa table at marahan itong pinisil
"You know what, sometimes two people need to fall apart to realize how much they need to fall back together" nakangiti niyang sambit
Uhhhmmmm? Okay?
"Masyado na tayong matanda para maging in denial sa feelings natin, Max. Isa pa, you're a nice a person, you deserve all the happiness the world could offer"
Umiwas ako ng tingin dahil kahit hindi niya sabihin, pakiramdam ko ay alam ko na kung ano ang kaniyang ipinupunto
"All you have to do is to accept the feelings that you have for him. It's never too late, Max"
Posible pala 'yun 'no? Minsan hindi mo matanggap 'yung nararamdaman mo kaya pinapaniwala mo 'yung sarili mo na hindi mo 'yun nararamdaman. Kahit na 'yung totoo, 'yung mga pakiramdam na 'yun 'yung matagal nang gustong kumawala sa puso mo
Ang gulo. Ang gulo ko pala magmahal
"Mahal ko si Xander"
Matamis na ngumiti sa akin si Yana dahil sa aking pagbulong
"Mahal ko si Xander!" masaya kong sigaw kaya pinagtinginan kami ng mga tao
Napapahiya akong nagtakip ng bibig at sabay kaming dalawang humagikhik
"Nagsayang kayo ng ilang taon para diyan sa kaartehan niyo 'no?" biglang sabat ni Cath bago sumubo sa kaniyang cake
Sinenyasan naman ako ni Yana na 'wag nang pansinin ang epal niyang kaibigan
Mabuti nalang talaga at buntis siya dahil kung hindi, baka kanina ko pa ipinukpok sa ulo niya 'tong mga baso namin kahit may laman pa
Matapos ang pagkain namin ay napagpasyahan naman naming pumunta sa department store para maghanap ng mga cute na damit para sa magiging baby nina Cath. Lalaki raw pala ang magiging anak nito kaya siguro mainitin ang ulo. Wala pa namang scientific explanation na nagpapakita ng connection nun, pero bakit ba? Theory ko 'yun
Nang mga bandang alas sais ay nagpaalam na sila dahil kailangan na raw magbeauty rest ni Yana para sa kasal niya bukas. Tinawagan din nito ang mapapang-asawa para utusang ipagpaalam sa aking boss na aabsent ako bukas. Hindi ko alam kung bakit niya kailangang gawin 'yun eh pwede namang ako nalang ang magpaalam dahil joke lang naman 'yung sinabi ko kay Sky na inuutusan kaming mag-OT
Pinapasabay na rin nila ako sa kanila dahil sinundo sila ng asawa ni Cath pero tumanggi na ako dahil magkaiba naman kami ng daan pauwi
Kaya ngayon mag-isa na naman akong naglalakad papunta sa sakayan ng jeep
"Maxine?"
Agad akong lumingon sa likuran at nakita ang isang babaeng ngiting-ngiti sa akin
"My God, ikaw nga" aniya bago ako yapusin. "Akala ko namamalikmata lang ako. Naaalala mo pa ba ako? It's me, Kim"
Nagpilit naman ako ng ngiti sa aking kaharap
Ano bang meron ngayong araw? Bakit ang dami naman yatang nakakakita sa akin from the past?
"Kamusta ka na? Anong trabaho mo?" masigasig niyang tanong habang sinusuri ako mula ulo hanggang paa. "Pupunta ka ba sa kasal nina Yana? Pupunta kasi kami eh"
Hindi naman ako makasingit ng pagsasalita dahil kung ano-ano na ulit ang itinatanong niya at ikinikwento
Nakaangkla pa siya sa aking braso na akala mo'y close na close talaga kami
Puro "oo nga" at pilit na mga tawa lang ang isinasagot ko sa kaniya. Ano ba? Hindi ba niya mahalatang ayoko siya kausap?
Hihirit na naman siya ng isa nang biglang may pulang kotse na tumigil sa aming harapan
Mula doon ay lumabas ang isang batang babae na nakasuot ng pink dress
"Baby" bati nitong aking kasama bago lumuhod at salubungin ang tinawag niyang baby
Kamukhang-kamukha niya ang bata kaya sa tingin ko ay anak niya ito
"Oh where's daddy?" pagkatanong na pagkatanong naman noon ni Kim ay biglang bumukas ang pintuan sa driver's seat
Natigilan ako nang makitang ang lumabas mula doon ay walang iba kundi si Xander
Mukha rin naman siyang nabigla sa pagkakita sa akin pero mabilis siyang nakabawi at patuloy na naglakad papunta sa amin
"Long time no see, Maxine" malamig niyang sabi matapos halikan sa sentido si Kim
Ilang lunok ang aking ginawa dahil pakiramdam ko ay may bumara sa aking lalamunan
"Paano Max, mauuna na kami ha?"
Wala sa sarili akong tumango nang magpaalam sa akin si Kim. Inalalayan ito ni Xander hanggang sa makasakay sa kotse at doon pinasakay ang anak nilang babae sa back seat
Sumakay si Xander nang hindi man lang ako nililingon at mabilis na pinaharurot ang sasakyan
Hindi ko na nagawang sundan pa ng tingin ang kanilang kotse dahil pakiramdam ko ay tinapakan ng ilang elepante ang aking dibdib sa sobrang sakit
Naniwala ako sa sinabi ni Yana kanina na it's never too late
Pero dahil dito sa nakita ko, parang isinampal sa akin ng tadhana na huli na ang lahat, huling-huli na ako
Chapter 32
Magsimula sa umpisa
