The Boy who Stoled my Heart (COMPLETED)

Chapter 22

"Oh, and one more thing, may isa tayong activity kung san bawat klase ay pipili ng isang kakanta for the concert. This will be next week. Second day of the festival." sabi ulit ni Pres.

"Got it, Pres" we answered in chorus.

"Ok, that's all for today. Dismissed."

Nagsitayuan na ang ibang representatives at nagsilabasan na.

Pero syempre nagpaiwan ako.

"ahmm, Pres--"

Agad syang lumingon ng tawagin ko sya ng di mapakali.

"I just want to return this to you."

"ahh yung panyo. Sige salamat." sabi naman niya.

"Ako dapat magpasalamat sa'yo for letting me borrow your handkerchief." I smiled.

"No, that was nothing. Kahit naman sino, even if it wasn't me would do the exact thing kung nakita ka nila"

"Salamat ulit."

He smiled.

"What was your name again?" tanong niya.

"Ashley. Ashley Preydez" I said.

"I'm Justin. Justin correy." he said.

We just shook hands.

Nagpaalam na ako na babalik sa klase ko. I-aanounce ko pa yung mga activities.

"I gotta' go Justin."

"Okay, bye. Ingat Ashley!"

I waved my hand then went out of the room.

JUSTIN'S POV:

Ashley? I always see her around. Being teased by other students because of the way she dresses. She's pretty.

I'm the student council president, kaya I usually go around the campus tuwing hapon to check out the rooms.

One time I was heading towards the laboratory which is right next to the garden. Hapon na non. Wala na masyadong estudyante.

Babalik na sana ako sa SC Room ng may marinig akong mga hikbi. I tried to trace kung saan nagmula ang mga hikbi and It led me to the garden.

Doon nakita ko ang isang babaeng, naka shirt and jeans. Nakapatong ang ulo sa tuhod at mahinang yumuyugyog ang mga balikat.

Most likely because she was the one who's crying.

The sobs are came from her.

Naglakad ako papunta sa kinauupuan niya. Habang papalapit ako, unti-unti kong nauulinigan ang pagbulong niya.

"Bakit di na niya ako kinakausap?"

"Bakit, di na siya gaya ng dati?"

She burried her face on her knees.

Di na ako nakatiis. I go to her and gave my handkerchief.

"here"

Napaangat ang ulo niya mula sa pagkakasubsob sa tuhod niya.

"Wag ka ng umiyak."

"Gamitin mo yan, malinis yan wag ka mag-alala."

"salamat" inabot niya ang panyo ko at pinilit na ngumiti.

"walang anuman. Wag ka mag-alala, hindi ka matitiis nun." sabi ko naman.

"Anong ibig mong sabihin?"

Ngumiti na lang ako. then I started to walk away.

"Teka lang!"

Dinig kong tawag nya pero Hindi na ako nag abalang lumingon pa.

Habang naglalakad ako pabalik non sa SC office, naisip ko kung gaano katanga yung lalakeng iniiyakan niya.

Kung ako lang siguro yun, di ko paiiyakin si Ashley.

Napangiti na lang ako sa naiisip ko.

"Ano ba yan?" kausap ko sa sarili ko sabay kamot sa ulo.

Napatingin ako sa panyong isinauli ni Ashley habang nakangiti.

Tarantadong kyle yan. High School palang kami torpe na dipa din nagbabago---mukhang kailangan ko ng makisali para naman hindi na humaba ng sobra ang prosisyon.

Magiging direktor ata ako ng isang love story tss.

Lalabas na sana ako ng biglang bumukas ang pinto. Pagtingin ko, si Ashley. Humihingal na lumapit sa akin.

"Pres! Ay este, Justin. Gusto ko lang bumawi sa mga tulong mo."

"Sus, wala yon."

"Coffee?"

"Game." sagot ko naman.

Sabay na kami ni Ashley na lumabas.

"Sorry kung natagalan bago ko naisauli panyo mo. Ang laki ng school eh, di kita nahanap agad."

" Okay lang naman kahit di mo na isinauli sa akin." tugon ko naman sa sinabi niya.

"Nakakahiya naman."

"Okay lang iyon. We're friends anyway."

Napalingon siya bigla sa akin.

"Friends?"

"Oo, bakit?"

"Wala lang. I'm just happy."

Tumawa na lang ako. Ang kulit ni Ashley.

Palabas na kami ng school. Nang mapansin ko may nakatingin. Agad akong Napatingin sa gilid ng corridor. At di nga ako nagkamali, may nakatingin sa amin.

Sa akin lang pala. Its kyle. ang sama ng tingin sakin ha?

"Mukhang kailangan ko na talagang ipakita ang aking talent in acting." nasabi ko na lang sa sarili ko.

Iniunat ko ang mga mga braso ko.

I patted Azusa's head at Inakbayan ko din siya.

I counted.

3..

2..

1..

napaupo ako ngayon sa sahig hawak-hawak ang dumudugo kong bibig.