GEÇMIŞ

393 30 10
                                    

Geçmişti bizi bir araya getiren

Ve gece yalnızdı bugün

Suskunlugunun zirvesini taşıyordu amansızca

rüzgarında

Ve belliydi olacaklar

Bir yudum kahveme bir sıcak çayıma hazırlanmıştı sanki bu hava

Belki de ...

Karşımdaki koltuğun boşluğunu dolduracak birini arıyordum kendimce

Öyle umutsuz öyle yalnızdım ki

Artık insanları tanıyamaz olmuştum.

Tek istediğim birinin bana SEV demesiydi sözleriyle

Dogru aşkı bulmak istemiştim ben oysa

Oysa...

Elimde sadece küçük bir çocuğun elindeki bozuk paralar gibi minik bir hayal kırıntısı kalmıştı

Onu da attım gökyüzüne

Işte yine bir yağmurlu gündü

Ortalıgı serin bir ses yankı ile huzura ve o muhteşem toprak kokusuna bogarken bir ışık geldi

Kadifemsi bir teni olan masum bir bezbebek gibiydi bu kadın

Elleri ceplerinde köşede duran manşetlere elle tutulacak cinsten farklı bir duygu ve şaşkınlık ile bakıyordu

O tüm o insanların ve yağmurun altında olmasına ragmen ve hava da tüm karanlığını bastırmışken o tüm aydınlıgı ile okşuyordu bedenimdeki tüm gizli duyguları

Onun her santimini benimsemek istiyordum

Çünkü o bana bakmıştı

Ve bakışı o kadar  derindi ki

Birden oraya kadar kazıp neden hüzünlü olduğunu öğrenmek istemiştim

Ah ah! Bu kadar yakın olabilen bir kadın

Aynı zamanda bana nasıl bu kadar uzak olmayı isterdi ki

O an anlamıştım işte onun mükemmelligini

Bu soğuk havada bir paltosu vardı zaten birde kol çantası

Aynı 1980 li kadınların asilligini taşıyordu bu güzelim nice yaratık

Allaha insanı sevmeyi öğrettiği için teşekkür ettim hemen

Çünkü ona bakmaya doyamıyordum

O gün birşey oldu ve ben ona yardım etmek için yanına gittim

Bahar kokuyordu bu kadın

Sevinç tohumları olmalıydı ki bana bu kadar güzel gelebilsindi kokusu

Bu kadar özelleşmişti benimsenmişti kalbimde

Ona baktıkça daha da bakma istegi duyuyor ve ona olan aşkıma engel olamıyordum

Ama tam ben konuşacakken o bana sadece

Geçmiş demişti

Ve öylece binip gitti gelen trene

Tüm hayallerini ve umutsuzluklarınıda

Elindeki çantaya doldurarak

Şimdi anlıyordum neden bana geçmiş dediğini

Çünkü o oraya aitti

Herkes ait olduğu yere gider ve mutlu olurdu

Oda oraya gitti Işte

Ne kadar Üzülsem bile

Onu sevmekten başka çarem yoktu

Çünkü o orada mutluydu

Gerçek aşkta bu değil miydi zaten

Iste bu yüzden onunla geçmişi daha çok sevdim

Çünkü benimde aidim ordaydı

Ve geçmiş benden hala izlerimi almamış taze yaralarım ile bırakmıştı beni amansızca

Bu yüzden geçmişe intikamım vardı

Onu almıştım o kadife tenli kadından

Ama o gitmişti beni bırakıp

Bu yüzden di hayata isyanım

Ama geçmiş bana tekrar yollamıştı kadife tenli kadınımı

Bu yüzden geçmiş kapanmıştı

Artık kadife tenlim ve ben vardık

Onu her geçen gece daha da sevmiş olan bu kalbimin acısı

Şimdi gelen bu kadife tenli kadın coşkulandırıyordu

Çünkü o özel kadındı

Çünkü o benim geçmişimin Kadınıydı...

Kalbin diliDonde viven las historias. Descúbrelo ahora