48 Hours | EXO [Çeviri]

48 Hours: 'Final İncelemesi'

Yanılıyorsunuz. Oyundaki en kolay ve aptal kişi oydu. (Kris) Arkadaşlarını oyunun kurallarından fazla umursayacak kadar aptaldı.

O, eski bir arkadaşı omzunu sıvazlayarak rastgele bir soru sorduğu anda, şirketinin ticari sırlarını kolayca ortaya dökebilecek biriydi. Şirketin tamamı onun bir casus olduğunu düşünse bile, tüm dünya onun bu ticari sırrı söylemek için rüşvet aldığını düşünse bile, o böyle bir durumda şirketin sırlarını başkalarına açıklamanın en kötü sonucunun bir ay içinde işten kovulmak olduğunu düşünürdü.

Kim Jongin Hakkında

Çok fazla beyinsizlik etti, yenemediği Tao'yu sürekli kışkırttı, aralarındaki en zeki kişi olan Luhan'a hakaretler etti ve hatta kendi grubundan olan insanları bile öldürdü. (EXO değil, oyun icabı iki gruba ayrıldılar ya ondan bahsediyor.) Ek olarak, o evde bulunan herkesin kaderini değiştirecek bir şey yaptı; Baekhyun'u atlayıp Luhan'i seçerek.

(İki gruba ayrılıyorlar ve grup liderleri ilk üyeyi seçiyor seçilen üye de sonrakini, hatırlarsanız. Jongin Luhan'ı seçmişti ki bu kimsenin beklemediği bir şey olmuştu.)

Bütün bu eylemler ve kararlar onun en sonuna dek hayatta kalmasını sağladı. Eğer hayatta kalmasının, sevdiği insanlarla dövüşmesi yüzünden olduğunu zannediyorsanız büyük bir yanılgı içindesiniz; bunun nedeni, kaos ortamının ona, sırayla ölümü beklemektense hayatta kalma şansını sunduğunu fark etmesiydi. Geriye onun haricinde sadece 3 kişi kaldığında ve kaos ortamı sona erdiğinde, vakti bitti ve öldürüldü.

İnsanlar karmaşık varlıklar, aynı zamanda ikiyüzlüler ve siz de ben de, Luhan'ı hikâye boyunca terk etmeyen o çelişkili anları ara sıra yaşamışızdır mutlaka.

Kyungsoo'yu öldüren aşırı doz kalp hastalığı hapları onun işiydi; Tao'nun birinci kattaki tuvalete saklanması ve Baekhyun'u öldürmesi de onun işiydi. Kim Jongin'i Kris'ten koruyan kişi oydu ve gerçekte, Jongin ile Yixing kavga ederken, Kris'i dövüşten uzaklaştırmak için kafasına lambayı geçiren de oydu, Zhang Yixing'in gözünün önünde ölmesine seyirci kalamayan ve ölümü ile fedakârlık yapan da oydu.

Hiçkimseyi kaybetmedi ama kendini kaybetti; ve yenilgisini kabul ettiği an muhtemelen bu onun için hiçbir şey ifade etmiyordu.

Luhan asla intihar etmeyi düşünmedi; ölümün olduğu çıkmaz sokağa girdiğinde bile, son şansını denemeye çalıştı. Oh Sehun'un ölümünü düşünüp planlamak için çok fazla düşünmedi, o sizin ve benim gibi normal bir insandı, ölümden sonraki 5 saniyelik şaşkınlığının ardından, hâlâ daha kalan 10 saatteki ölümle yüzleşme olasılığını düşünüyordu.

Zhang Yixing aptal mıydı?

Kimseye karşı hiçbir şey yapmadı; oyunun başından sonuna kadar hiçkimseyi öldürmedi, birilerini öldürmek için plan bile yapmadı. Yüksek bir IQ veya EQ seviyesine sahip değildi ama basitçe, içgüdülerini ve yetenekleri dahilinde olan şeyleri takip etti ve en sonunda hayatta kalan iki kişiden biri oldu. Tao onun zehirli içki bardağını almasını önledi; Kris onu Baekhyun'un ölüm sahnesine şahit olmaktan korudu; Luhan onu korumak için kendini feda etti. Peki bu insanlar Yixing için neden bunları yaptılar?

Geriye dönüp eylemlerini incelerseniz; Tao'ya, Jongin ona doğru kırık bir şişeyle ilerlerken kendini korumasını söyledi; Luhan'a sandviçlerin yerini gösterdi; Kris düşünmeden hareket ederken onun kıçını kurtardı ve hatta Luhan arkasında bir lambayla kafasına vurmak için beklerken bile onu uyardı. Yaptığı her şey en sonunda kendisine, çevredeki insanların onu koruyup kollaması ile geri döndü.

Bu, yüksek EQ seviyesine sahip Luhan'ın yapmadığı bir şeydi. Sonuna kadar savaşmak için zekâsını kullanması, gerçek duyguları kullanma metodunu uygulayan Yixing'i yenemedi.

Kris hayatta kaldı ama en büyük yenilgiyi yaşayan kişi de o oldu. Park Chanyeol'ü, Kim Jongin'i ve hatta Zhang Yixing'i bile öldürdü, bu yaptıklarının hiçbirinin amacı birilerini korumak veya yardım etmek değildi. Onun cinayetlerinin arkasında yatan tek neden hayatta kalma arzusuydu. Bu bencilce mi sizce? Dünyadaki yaşayan askerlere ve başarılı iş adamlarına bir bakın, en sonuna kadar narsisizm sayesinde hayatta kalmadılar mı?

(Narsisizm; kişinin kendine hayran olması, tapması.)

Her şeyi yapmış olmasına rağmen, çelik kadar kuvvetli sinirleri sınırına ulaştığında, Zhang Yixing'in bileğini keserek onu öldürdü ve bu yüzden, kader onu ömrü boyunca yavaşça parçalara ayırarak harcadı; bu dünya sadece doğru ve yanlış cevaplardan oluşan bir matematik sorusu değil, kurallara körü körüne itaat etmek bazen bir sonuç vaat etmiyor.

O beyaz plastik halatın, villada hâlâ yaşamakta olan 3 insanın hayatlarıyla iç içe girdiğini hissettiğinde, Luhan'ın o halatı almasına izin vermemesinin sebebi muhtemelen o sırada aklından geçen bazı görüntüler olması yüzündendi; Salak geri sayım panosu 4 saatlerinin kaldığını onlara gösterirken, Kris, Luhan'ın bir süre önce onu yakmak üzere elinde çakmakla ona delice baktığı anı aklından silemiyordu. Gaz lambasının yağını onun üzerine boşalttığı anı aklından geçirirken, bir an için Luhan'a, "Zhang Yixing olmasaydı ve sana seslenerek seni durdurmasaydı, beni yakarak öldürecek miydin?" diye sormak istedi. Bu sorunun cevabını içinde bir yerlerde bulduğunda, Luhan'a dönüp, sorusuna karşılık nazikçe kafasını olumsuz anlamda salladı.

Bu metin hiçbir şeye çağrışım yapmak veya bir şeyleri açıklamak amacıyla yazılmadı; bu sadece, belirli kuralların etkisindeki fazlasıyla sıradan insanların yaptıkları seçimleri ortaya koyuyor. Onların yerinde olabilirdiniz veya ben de onların yerinde olabilirdim ama her şeyden öte onlar da sadece bizim gibi sıradan insanlar. Onların günlük pratikleri ve döktükleri terlerle, sizin sürekli çalışıp sınavlara hazırlanmanız gibi, şarkı söylemeyi ve dans etmeyi biliyorlar evet ama inanın bana, bir ömür boyu onların öğrenemediği daha birçok şeyi öğreneceksiniz.

Arkadaşlıkları, bizim kendi çevremizde kurduğumuz dostluklara benziyor olabilir ama bizimkilerin aksine onlarınki sağlam ve yenilmez olmayabilir, bu yüzden abartılı cinayet oyunlarına gerek kalmadan, kendi bencil istekleri için birbirlerinden teker teker ayrılabilirlerdi. Bu, insanların kaderin oyunuyla birleştiğinden başka hiçbir şeyi kanıtlamıyor, bu noktayı anladığınız zaman muhtemelen sayısız bölünme ve birleşmeden geçip olgunlaşmış olacaksınız ancak olgunlaşma denilen şey, gençlik üzerinden ücretlendirilir, bu insanlar için de aynen geçerlidir ve büyürken onlara eşlik ettiğinizde bunu yavaş yavaş anlarsınız; deneyim ve anılar sonuçlardan daha iyidir, iyi veya kötü olsun, farketmez.

Dolayısıyla, duygularınız, üyelerin hikâyedeki arkadaşlık ilişkilerinden dolayı incindiyse, neden bir dönüp çevrenizdeki insanlara bakmayı düşünmüyorsunuz? İşte bu, final incelemesiydi.

Bu hikaye burada bitiyor. Katkıda bulunan ve tutkuyla yorum yazan, destekleyen herkese müteşekkirim, sizin takdirinizi kazanmak benim için bir şeref, kendi adıma, bunun zaman zaman aklınıza gelecek kadar kalıcı bir hikâye olmasını umuyorum.

***

Evet bence amacına ulaşmış çünkü cidden ara ara aklıma getirdiğim bir fic 48, okuduğum ilk günden beri.

Analiz bölümü ve bir ek bölüm daha gelecek. Onlara alayım sizi.