-7-
Nefes ''Görkem!!ne bu halin çıldırtma beni!!!''
Görkem ''ya bir şey yok, bu benim işim..''
Nefes ''ne işi ya?!''
Görkem ''sokak dövüşçüsüyüm ben..(konuyu dağıtarak)ev tertemiz olmuş, mis gibi de yemek kokuyor. Demek yemek yaptın...''
Nefes ''ne?! Sokak dövüşçüsü müsün?!!''
Görkem ''yemekler harika görünüyor, ellerine sağlık. Oturalım mı artık?''
Nefes ''hayır efendim, oturmayalım! Ben suratın Perşembe pazarına sönmüş diyorum, sen yemeğe oturalım diyorsun.! Yüzünü temizlemeden yemeğe falan oturmuyoruz...''
Görkem ''Offf... Nefes...!''
Nefes ''bu suratla seninle aynı masaya oturmam(!) çocuk gibi mızmızlanma da otur şu sesire.''
Nefes ecza dolabından pansuman malzemesini aldı.''
Nefes ''hayvanlar gibi dövüşmüşsünüz.! Bu ne yaa?!! Bıraksaydın ben seni dövseydim, üstüne para da verirdim daha iyiydi! Hem daha az dayak yemiş olurdun...''
Görkem ''ufaklıklarla dövüşmem ben(!) prensip olarak öyle yani...(!) prensiplerim var benim(!) ayrıca sen karşımdaki adamın suratını görücektin...''
Nefes ''prensipleri varmış(!) yemişim prensiplerini bee!''
Görkem ''ahh! Acıtıyorsun ama.!''
Nefes ''müstahak sana!''
Görkem ''sakin ol pantercik(!)''
Nefes ''ben sakinim ayıcık(!) bence sen kendine bak...''
Görkem ''bak sen... elin de ne hafifmiş(!)''
Nefes ''öyledir canım. Görgüsüz ayıcıklara haddini bildirmekte üstüme yoktur(!)''
Görkem ''öyle mi...?''
Görkem Nefes'e derin derin baktı. En başta Nefes te niye kendisine böylesine baktığını anlamasa da sonra o da bu bakışların büyüsüne nedensizce kapıldı. Görkem genç kızın önüne gelen saç tutamlarını geriye iterek Nefes'in çenesine dokundu.
Görkem fısıldayarak ''çok güzelsin...''
Nefes biran ne diyeceğini bilemedi. Böyle bir şeyi beklemiyordu.
Nefes ''ben..''
Genç kızın biran dili tutuldu ama o da Görkem'den etkilenmişti. Görkem dudaklarına yaklaşırken bile bir şey diyememişti. Sonra Görkem'in yarası aklına geldi. Bu onun için yeterli bir sebepti.
Nefes geri çekilmeye çalışarak ''Yaran...''
Görkem ''bir şey olmaz. Ama eğer dudaklarının tadına bakmazsam o zaman bana bir şeyler olacak...''
Genç kızın gözlerinin içine aşkla bakarak dudaklarına yapıştı. Bir süre tutkulu bir şekilde öpüştüler.. tutkulu buselerle...
♥♥♥
Bener ''o kadar çok çabaladım ki sana ulaşabilmek için. Ama her seferinde bir tekme daha yedim hayattan, hep kapılar üstüme kapandı.''
Levent ''şşt...düşünme sen bunları şimdi. Bak, artık ben burdayım. Ölene kadar bırakmam ben seni...''
Bener ''Korkuyorum Levent.. yine bir şeyler olacak, ayrılıcaz... çocuğumuza bir şey olacak diye... HERŞEY için çok korkuyorum Levent...''
