-5-
Nefes öğrendikleri karşısında telefonun diğer ucunda kanı donmuştu. Görkem araya girmek, ne olduğunu öğrenip Nefes'i sakinleştirip ona göre yönlendirmek istiyordu ama o fırsatı bir türlü yakalayamıyordu.
Nefes ''senin ağzından çıkanlar kulağına uğruyor mu Bener?! Bunları benim ailem mi yaptı?''
Bener ''bak Nefes, benim niyetim aileni kötülemek ya da kötülük yapmak değil. Ben eğer şuana kadar susmuşsam Levent'in mutluluğu için... ama artık yolun sonuna geldim ben.''
Nefes ''ne demek 'yolun sonu' Bener? Ne bu şimdi, şaka mı?! Neden bahsediyorsun sen?!!''
Bener ''doktor 'gebelik zehirlenmesi geçiriyorsun' diyor. Doğumdan sonra ölebilirim. Çocuğumun hem anasız hem de babasız kalmasını istemiyorum, buna dayanamam. Gittiğim yerde gözüm arkada kalmamalı.. ne olur bana yardımcı ol Nefes... hiçbir şeyi kendim için yapmıyorum. Kendim için hiçbir şey istemiyorum sizden. Yalan da söylemiyorum. Bir türlü Levent'e ulaşamadım. Lütfen yardım et bana, ne olur...''
Nefes ''ben bu saatten sonra ailemden her şeyi beklerim. Çocuklarının mutluluğunu engelleyen insanlardan her şey beklenir.! Sen hiç merak etme Bener. Ben abime ulaşıcam, benim durumum da kısıtlı şuan. Ama abime ulaşabilirim. Sen hiç merak etme Bener, sana da bebeğine de hiçbir şey olmayacak. Sen hangi hastanedesin şimdi?''
Bener '' *** Hastanesindeyim. (gözleri doldu ve sesi boğuklaşmıştı) arayıp seni zor duruma sokmak istemezdim ama başka çarem yoktu, kalmamıştı Nefes, anla beni...''
Nefes ''ben seni anlıyorum, sen en doğru kişiye ulaştın Bener. Sakin ol, ben abimi arayıp yanına gönderene kadar hiçbir yere kaybolma. Kendine iyi bak...''
Bener ''en doğru kişi olduğunu biliyordum, diğerlerine benzemediğini biliyordum. Her şey için çok teşekkür ederim Nefes, sana güvenebileceğimi biliyordum.''
Nefes ''canım benim...''
Nefes telefonu kapattı.
Görkem ''ne oldu?''
Nefes ''o kadar uzun ve yorucu bir hikaye ki, kahvaltı yaparken anlatırım. Sonra da abime ulaşmam lazım.''
Görkem ''anlaşılan sizin aile yalan rüzgârına dönmüş(!) yani ben konuşmanızdan böyle bir çıkarım yaptım(!)''
Nefes ''fıkra mısın sen sabah sabah yaa(!)''
Görkem ''e öyle de denebilir.. arkadaşlarım da fıkralardan fırladığımı söylerler. insanlar benim yanımda yaşlanmazlar.''
Nefes ''hıhı, belli(!) bir gecede saçlarıma aklar düştü valla... hadi çok konuşma da bana çay doldur...öğrendiklerimi sindiremedim daha.. ha ondan sonra da sırasıyla ballı ve reçelli ekmek yap bana.''
Görkem '' zat-ı haliniz başka bir istirhamda bulunurlar mı acaba(!) kendimi ona göre programlayacağım da...(!)''
Nefes gözlerini ukalâ bir tavırla devirerek ''yok, şimdilik bu kadar yeter.. ben aklıma gelirse söylerim...''
Görkem ''uşağın yok senin burada...! Kalk kendi çayını kendin doldur. Hatta kalkmışken benim çayımı da tazele...''
Nefes ''terbiyesiz...! İnsan misafirine böyle mi davranır?''
Görkem ''kendi yatağımı verdim sana be! Kendi yatağımdan oldum senin yüzünden.. daha ne yapayım?''
Nefes ''çok konuştun.. hadi...!''
Görkem ''ne?!''
Nefes ''hadi çayımı doldur!''
Görkem ''Offf... sihirli kelimeyi söylemedin.''
