KİMLİKSİZ | Texting ✔

kırk beş

"Birgün de rahat dur. Birgün de 'şu kıza bir şey oldu mu' derken bulmayayım kendimi. Bir şeyin var mı?"

Gülümsedim. Gülümserken dudağımın yanındaki yara sızlamıştı. Göz devirdim. Yellozun yanındaki cadılardan biri tırnağını yüzüme geçirmişti o sırada dudağımın kenarı gazi olmuştu.

Aynadan yolunan saçlarıma bakarken, "Tabi ki de yok. Sen bir de onları gör," dedim. Yalan. Dördümüzde yamulmuştuk.

"Küçücük kızsın kurduğun cümleye bak. Mahalle kavgasına karışan Mahmut abi gibi."

"Gerizekalı," derken gülümsüyordum.

Keyifle konuştu. "Heh şimdi oldu."

Derin bir nefes aldım. Yatağıma oturup Pandacık'ı kucağıma çektim. Peluş pandanın adını Asaf'ın tabiriyle çok 'yaratıcı' bir şey koymuştum. Neyse.

Pandanın boynundaki kalple oynarken, "Asaf?" dedim. Neredeyse ismini tam söylemeden yanıtladı. "Güzelim?"

Şu aptal kelime sesli söyleyince o kadar anlamlı oluyordu ki hızlanan kalbime hak verdim.

"Ben gidiyorum," dedim içim içimi yerken. "Ee sonra noldu? Yeliz'in saçlarını yolup eline mi verdin?" diyerek konuyu şakaya vurmaya çalıştı.

Gitmemi konuşmayı istemiyordu biliyordum. Bu yüzden bende ona ayak uydurarak devamını anlattım. "Yoldum tabi. Kaçar mı benden? Sonra işte lavaboya kızlar gelince basıldık. Sinsirellalar da hemen gidip yetiştirmişler, azar yiyip uzaklaştırma aldık. Hayır sen bana uzaklaştırma versen nolur? Senin verdiğin uzaklaştırma benim hayatıma renk katar."

"Belli, baya renk katmış."

"Dalga geçme be," diye çirkinleştiğimde gülüp, "Tamam tamam devam et," dedi.

"Ve sıkıcı son. Uzaklaştırma aldığımı duyan ebeveyinlerim büyük çaplı kalp krizleri geçirdi ve annem sonunda emeline ulaşarak babama uçak biletimi aldırttı. Anlayacağın yolcudur abbas bağlasan durmaz. Şimdiden Ordu'nun Dereleri türküsünü indirdim telefonuma, yolda dinleyeceğim."

Bu sefer gülen bendim, susansa oydu. Dudağımı ısırıp ne diyeceğini merakla beklemeye başladım. Ses vermediğinde kapattı mı diye düşünüp ekrana baktım. Yoo hala açıktı. "Kimliksiz?"

"Ne zaman?"

Kimliksiz demem onu kendine getirmiş gibi kısık sesle sordu. Ne zaman gideceğimi sorduğunu biliyordum, alacağı cevaptan memnun olmayacağını bildiğim gibi.

"İki gün sonra."

Cümlemi tamamlar tamamlamaz, "İki gün sonra mı?!" dedi hiddetle. Biran da celallenmesini anlayamamıştım. "Evet de sen niye cellallendin?"

"Irmak iki gün sonra ne var?!"

Kaşlarımı çattım. Şuan bir şey düşünecek durumda değildim. "Ne var Asaf? Dolandırmadan söylesene."

"Konser!"

Yerine gelen tok sesiyle vurgulu ve sinirli bir şekilde söylediği tek kelimelik söz beni duraksatmaya yetmişti. Telefonu indirip ekrana baktım. Kahretsin! Ben bunu nasıl unutmuştum? İple çektiğim günü unutmuştum, Asaf sinirlenmekte haklıydı.

İki gün sonra Mor ve Ötesi grubunun konseri vardı.

Şu beraber gideceğimiz konser!

"Asaf ben...Üzgünüm ama elimden bir şey gelmez. Konsere seninle gelemeyeceğim o gün uçağım var."

"Ne yani beni görmeden çekip gidecek misin?"

Yumuşatmaya çalıştım. "Sadece seni değil grubu da göremeyeceğim, dur ben oturup ağlayayım."

"Sikmişim grubunu! Seni görmeme fırsat tanımadan gideceksin Irmak! Seni gönül rahatlığıyla görmenin keyfini bana yaşatmadan gideceksin! Ben yıllarca bu anı bekledim lan! Yaklaşık üç senedir ben bu anı düşünerek yaşadım. Şimdi bu kadar yaklaşmışken olmaz! Gidemezsin Irmak! Duydun mu? İzin vermiyorum, gidemezsin. Bir daha olmaz. Daha önce ben senden gitmek zorunda kaldım ama bu sefer sen benden gitmek zorunda kalmayacaksın."

Karşı taraftan duyduğum isyankar,kırgın ve hırçın ses beni zorluyordu. Ağlamamak için...Ama elimde değildi.

"Üzgünüm..."

"Olma. Mika'm üzgün olma, yanımda ol. Gitme...Lütfen."

Allah'ım! Onu üzüyordum, bana benden daha çok değer veren onu üzüyordum!

"Yine gelirim ha? Asaf bu bir son değil ki...Gitsem bile gelirim, senin için. Kimliksiz'imi görmek için gelirim."

"Yalan söyleme! Gelmeyeceksin! Zaten hiçbir zaman umurunda olmadım, şimdi bir de şehir değiştireceksin hiç olmayacağım. Unutacaksın beni. Unut,git,hayatını yaşa!"

"Saçmalama Asaf, bir di..." derken telefonu kapattığını fark etmemle sustum.

Bu ikinci telefonu yüzüme kapatışıydı. Gerizekalı!

Sinirle mesaj kısmına girdim ve mesaj attım ama o an hiç ummadığım bir şeyle karşılaştım.

Irmak: Bu iki etti! Seni öldüreceğim!
(Mesajınız iletilmedi.)

Kimliksiz adlı kişi sizi engelledi.

💬

Vee bölüm sonu.

Mizah kitabında depresyona sokan yazar yapmışlar olmamış ahsgahahhs

Sonunda beklediğiniz o bölüm gelecek ama hangi gün?😎

Sevgilerimle,
Ninjalarını seven ponçik yazarınız♥