"Gideriz tabi." dedi.

Diger cocuklar ve bizim kizlarada haber vermiştik fakat onlar acıkmadıkların söyleyerek orada kalmışlardı.Bizde yavaşça kantine doğru inmeye başlamıştık.Özel hastane olduğu her yanından belli oluyordu.Kantini bile koskocamandı.Bizde cam kenarında ki dörtlü bir masaya oturmuştuk.Allahtan baş başa değildik Ayberkle.Sabah konuştuğumuz konunun tekrar açılmasını istemiyordum.

"Ee ne yiyiyoruz ? " diye sordu Enver

Mineye bakarak " Biz ikimiz hamburger alalim." dedim.

"Bizde Hamburger alalim cunku yemeklerin guzel oldugunu sanmiyorum." dedi Ayberk.

Daha sonra hep beraber hamburgerlerimizi beklemeye basladik.

"Ne kotu bir gundu." dedi Mine.

"Berbatti,az kalsin onlari kaybediyorduk." dedi Ayberk.

Enver ise basini disariya dogru cevirmisti.

"Tarik hocayi bilemem ama Kerim ile Tolgahana birsey olsaydi bana kirgin oluceklerdi." dedim gozlerimin doldugunu hissediyordum.

"Uzulme,Sen boyle birseyin olacagini tahmin edemezdin." dedi Ayberk.

"Uzulmemek elimde degil,o arabada sende olabilirdin." dedim aniden.Gercekten fena pot kirmistim.Basimi cevirdigimde isildayan gozlerle bana bakiyordu.

"Yani sen olsaydin birde daha kotu olurdu,hepimiz daha cok uzulurduk."dedim.

"Tamam,ben anladim." dedi.Kirilmisti,bunu ses tonundan anlamistim.

Aniden masadan kalkti,

"Hey nereye?" diye bagirarak pesinden kalkti Enver

Basimi hafifce arkama cevirerek onlara dogru baktim.Ikiside gozden kaybolmustu.Salak kafam iste..Onumu dondugum anda yuzume dik dik bakan mine ile karsilastim.

"Sen aptalsin Eda.Senin gozunde ufacik bir umut isigi arayan bir adami tersleyecek kadar salaksin." dedi mine..

O tam bana ofkeli bir sekilde bakarken.

hamburgerlerimiz gelmisti.

"Bey efendiler gelecek mi?" diye sordu garson.

"Biz bence onlari paket yaptiralim." dedi Mine.

Daha sonra bana dogru dondu ;

"Neyse birsey demeyecek misin?" diye sordu.

"Diyecegim.Bak ben bu cocugu daha kac gundur taniyorum ki ? Beni en fazla ne kadar seve bilir? Tamam guzel bulmus olabilir,hoslanmis olabilir eger boyleyse benden cabuk vaz gecer ama ben oyle degilim,birine cok cabuk baglanirim." dedim ic cekerek.

" Belki asik oldu sana ? Baksana nasilda uzuldu az once.Bak bende Envere asik oldum demek ki neymis insan cok kisa bir suredede asik olabiliyormus."

Bir an sok gecirdim.

"Nededin sen ? Envere asik mi oldun ?"

"Evet,ne zaman oldum bilmiyorum ama oldum iste.Oda bana oldu gibi,hissediyorum ama Ayberk'in bi ben sana asik oldum demedigi kaldi."

"Bilmiyorum mine,kafam cok karisik."

"Bence git bir konus onunla."

"Daha simdi o cesarete sahip degilim."

" Peki sen bilirsin ama biktirma ,fazla naz asik usandirir."

dedi Mine.

Aradan neredeyse 3 gün geçmitş.Tarik hocaların yanında refakatçi olarak Ayberk,Haldun ve Enver kalıyordu.Biz ise oteldeydik.Şu kaza meselesinden sonra kamp işide iptal olmuştu.Onlar iyileşir iyileşmez istanbula dönüş yapacaktık zaten.

Şahane HayatlarKde žijí příběhy. Začni objevovat