This Is My Story

πριν ενα χρονο..

Λενε πως ολοι εχουμε μια πρωτη αγαπη..εναν πρωτο ερωτα που ποτε -οσα χρονια και αν περασουν- ποτε δεν ξεχναμε..η δικη μου εκδοχη ομως ειναι διαφορετικη..ολοι εχουμε ενα  απωθημενο..αυτον τον καποιο που παντα θα σκεφτομαστε τα βραδια..αυτον τον καποιο που θα ζηταμε απεγνωσμενα να γυρισει πισω στη ζωη μας ακομα και αν ξερουμε πως εχει φυγει..ολοι εχουμε ενα απωθημενο..
Τον γνωρισα με τον πιο απλο, αστειο τροπο, διχως ρομαντισμους και παραμυθια αγαπης να αγγιζουν τη δικη μας ιστορια..τον γνωρισα -σαν μια συχρονη σταχτοπουτα- μεσω facebook..κ ακομα και αν πεταχτουν οι γνωστες φωνες να χλευασουν, να υποβαθμισουν αυτη τη γνωριμια.. εχει ερθει η στιγμη να εξιχρονιστουμε και να κατανοησουμε τις συνθηκες της σημερινης πραγματικοτητας..μιας πραγματικοτητας οπου τα μεσα κοινωνικης δικτυωσης δεν παιζουν διολου ασημαντο ρολο στην καθημερινη μας ζωη..ισως αυτη η γνωριμια δεν μου εκανε κακο..ο τροπος με τον οποιο εγινε..με βοηθησε να δω πισω απο το πεπλο της εξωτερικης εμφανισης και τελικα να αγαπησω το χαρακτηρα αυτου του αγοριου, την προσωπικοτητα του, τον τροπο που με εκανε να αισθανομαι..
Τον γνωρισα αρχες νοεμβριου..για λιγο καιρο δεν αποτελεσε τιποτα παραπανω απο μια διαδικτυακη γνωριμια..αλλος ενας αγνωστος για να περναω την ωρα μου..ημουν κολλημενη ακομα τοτε με ενα αλλο παιδι που βγαιναμε οταν εντελως ξαφνικα αυτος ξεκοψε και με παρατησε πισω του βαθια πληγωμενη..τοτε ηταν που ανοιξα τα ματια μου και ειδα τον νικο πραγματικα για πρωτη φορα..αρχισαμε να μιλαμε..πολυ και καθε μερα..σαχλαμαριτσες λεγαμε τιποτα παραπανω, ωστοσο οσο περνουσαν οι μερες αυτα τα μικρα σαγαπω που μου εστελνε αργα τα βραδια εκαναν την καρδια μου να αναπηδαει απο τη θεση της..μπορει να μην τον ειχα δει αλλα περνουσα ωραια μαζι του, μιλωντας του..ενιωθα διαφορετικα μαζι του..λες και ολος ο κοσμος ειχα φυγει απτη θεση του..τη πρωτη φορα που βγηκαμε αν και ηξερα πανω κατω πως ηταν η εμφανιση του μου εκοψε την ανασα..η παρουσια του διπλα μου ηταν απλα μεθυστικη..θα μπορουσα να μιλαω για αυτον για ωρες..με τη λευκη επιδερμιδα του και τις καστανοχρυσες μπουκλες του πιασμενες σε ενα απαλο κοτσακι στην κορυφη του κεφαλιου του..τα γυμνασμενα μπρατσα του και τις φαρδιες του πλατες που σε εσφιγγαν στισ πιο ζεστες αγκαλιες με το αρωμα του να σε περικυκλωνει..ενα αρωμα που δεν θα ξεχασω ποτε..και τελος αυτα τα ματια..αυτα τα υπεροχα πρασινα ματια πλαισιωμενα απο τις πιο πυκνες βλεφαριδες  παραδωμενα σ αυτο το χαρακτηριστικο του βλεμμα που μπορουσε να κοκαλωσει ολες τισ σκεψεις σου..