tüketim devri başlamıştı artık... önce saygıyı tükettik! sonra sabrı... bu ikisinin olmadığı yerde zaten ne aşk ne sevgi ne muhabbet ne huzur barınamazdı! ağzına kadar dolu bardaklar gibiydik... en ufak söz tanesi taşırmaya yetiyordu bardağı ve birbirimize bağlı olduğumuz halde ters yönlere gidiyorduk! düşünüyorduk! Üşüyorduk! beyaz değildik artık... kirleniyorduk!
oysa saf beyaz! mutluluğun en güzel tonu!
YOU ARE READING
güneş tutulması
Short Storyyağmurlu bir gün... kamyonun altında ölümü bekleyen bir ruh... henüz sonu yazılmamış bir hikaye... ve güneş...
