1. Για χρόνο μοναχά εκλιπαρούσα

411 17 1
                                    

Σαν τους αθόρυβους αϊτούς που με ποικίλα χρώματα
σωριάζονται στ' αποκριάτικα σκουπίδια
νεκροί που δεν τους πρόλαβε η λύσσα των δευτερολέπτων
εκείνη που σκαρώνει τη διάρκεια, τους μήνες και τα χρόνια,

η τρομερή φαγέδαινα η κουτσομύτα Πλάνη
που δίχως έναστρα φτερά δίχως μικρόβια
τρώει και τρώει την Ανυπαρξία —
πεθαίνουν έρημοι της γης οι κάτασπροι άγγελοι.

Φτωχέ Καπετανάκη κι όμως όλβιε
στη φράση που 'γραφες αναπνέουμε ολοένα
παγιδευμένοι σε πιθανά γεράματα
μ' ένα ερώτημα που πρέπει να χαράξω:

Πώς θα γλιτώσουμε απ' το Σύμπαν;

- Νίκος Καρούζος

Ποιήματα Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα