Married to a BTS Member [BANGTAN BOYS]

Prologue

This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events and incidents are either the products of the author’s imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.

-

We are in the 21st century...

At hanggang ngayon uso pa rin ang ipagkakasundo ka sa taong hindi mo mahal o hindi ka man lang kilala.

It's crazy how they manipulated two people's life who doesn't have any idea that they both exists. Ganiyan ang mga nababasa ko sa mga storya. Yes, cliché.

Pero, iba ang nangyari sa'kin...

Kinasal ako sa pinapangarap ng maraming babae. Kinasal ako sa isang myembro na tinatawag nilang BTS.

Sa una, hindi ganu'n kaganda ang relasyon namin. Sino ba namang gugustuhin na magpakasal sa murang edad ng walang responsibilidad, hindi ba? Hindi siya masaya, habang ako naguumapaw ang nararamdaman ko.

Dahil dito, nakilala ko siya, naging matalik kaming magkaibigan. He's there even at my worst.

Magkabaliktad ang nararamdaman ko sa kanila. Sa maniwala kayo't sa hindi magkaiba ang nararamdaman ko sa kanila dalawa.

Ang isa ay 'pag nadikit sa'kin ay parang may kuryente na dumaloy sa akin. Sobrang lakas at bilis ng puso ko at parang nagpa-panic lahat ng parte ng katawan ko.

Habang ang isa naman ay 'pag nagkadikit kami ay sobrang komportable, parang gusto kong matulog sa kanya. Humihinto ang tibok ng puso ko at parang hindi nagpa-function ang lahat ng parte ng katawan ko.

Kaso, masyado atang feeling close sa akin si tadhana.

Biglang isang araw, nawala sila sa buhay ko.

Isang araw, katulad na ko ng ibang babae na pinapangarap sila.

Isang araw, namimili na ko kung kanino ba ako ikakasal.

I can't choose. I love them both-- scratch that. I love him as a friend and I love him as a man.

I'm Lyka and I am Married to a BTS Member.

-

Author's note:

I wrote this story when I was 15 years old; it has a lot of cringe-worthy moments, a fast-paced storyline, and there are times it deviates from the plot.

I re-published it because I'm both proud of and envious of my 15-year-old self for creating a story out of thin air. which, regretfully, I have lost for the past 9 years.

I'd want to express my appreciation to my readers for their years of support. It serves as both my memoir and farewell.

Love, Thirtyeighthusbands.