Delirmeden Önce

Bölüm 2 ( Turuncu Bisiklet)

Çocukluğumda hatırladığım şeylerden biri de turuncu bisikletim. En sevdiğim şeydi bisikletim. Küçücük mahallemiz yarış pistiydi bize. O kasislerde zıplayışımı hiçbir zaman unutmayacağım.
Bisiklet sürmeyi mahalledeki Ferhat Abim öğretmişti. Yardımcı tekerleri söküp bana bisiklet sürmeyi öğreten kişi babam değil o olmuştu. Ferhat abi kısaca o dönemler 16 17 yaşlarında zırto bir tip dışarıya muşta gibi sert ama bize karşı pamukşeker gibi bildiğimiz mahalle abisi işte. Ne zaman derdim olsa dinler ağabeylik yapardı bana. Ne zaman turuncu bisikletim gelse aklıma Ferhat abide gelir. Çocukluğumun baba figürlerindendir Ferhat abi. Yıllar sonra o şehre döndüğüm zaman Ferhat abiyi gördüm. Hemen tanıdı beni geldi sarıldı. Hep aynıydı benim için. Babası ölmüş , okulu bırakmış , işe girmiş ve annesine bakmaya başlamış. Kaç yıl geçti daha da göremedim Ferhat abiyi. Belki şimdi beni hatırlamaz ama o benim çocukluğuma unutulmaz bir iz bıraktı. Turuncu bisikletimi ise başka bir şehirde çocuk yurduna bağışladım. Arkadaşımın kardeşine gitti. Onuda orada bıraktım.