Sigara paketinin dibini gördüğümde ofladım ve ayağa kalktım iki saattir oturduğum banktan. Dilimde içimi yansıtacak kadar depresif bir şarkı dolanıyordu.
"Ne ara bu kadar kör oldum ben?" diye sordu kendisine. "Nasıl uçtu ki aklım üzdüm kalbime yerleşmiş iki kızı üzdüm?" o an tekrar sigara kullanma isteğim körüklendi. Sinirle ellerimi yumruk haline getirdim ve hızla en yakın bakkala doğru yürümeye başladım.
"Gerçekten özür dilerim, Tuğsem. Biliyorum, hataydı o ifadeyi kullanmam. Pişmanım diyorum sana." karşıdaki ses öyle sinirli bağırdı ki dışarıdan duydum.
"Artık hiç bir şey umurumda değil!" bakışlarım Yekta olduğunu düşümdüğüm kişiye döndüğünde tahminimin doğruluğunu gördüm.
"Sikeyim böyle işi ya." diye homurdandı telefonunun kararmış ekranına bakarken.
"Ne ifadesi?" diye sordum ona dönerken. Başını kaldırıp bana baktı. Ardından oflayıp elini saçlarından geçirdi ve telefonundan bir yer açıp bana uzattı.
Gözüme direkt 'orospu' kelimesi takılınca sinirle telefonu ona hemen geri uzattım.
"Onu hak etmiyorsun." dedim ağzını burnunu kırma istediğimi alt etmeye çalışırken.
__
